Een relatief korte proef vandaag maar wel eentje waarin de deelnemers vast een beetje kunnen wennen aan hetgeen hen de komende dagen te wachten staat. Zand, zand en nog eens zand was het motto van de 6e etappe. Zuid-Afrikaan Alfie Cox won zijn eerste proef van dit jaar en heeft daarmee iedereen duidelijk gemaakt dat er met hem dit jaar wel degelijk rekening gehouden moet worden. Richard Sainct blijft leider in het algemeen klassement maar hij zag zijn voorsprong op Nani Roma en Fabrizio Meoni slinken tot slechts 17 seconden. Eric Verhoef kwam vandaag als 25e over de finish en behoudt daarmee zijn 19e plaats in het algemeen klassement. Henk Vercoelen was met een 42e plaats net als gisteren weer goed bij de les. Ebert Dollevoet is vanmorgen niet meer gestart.
Ebert Dollevoet, die zoals eerder gemeld maandagmiddag vlak voor het bivak ten val was gekomen, heeft besloten om er mee te stoppen. Zijn verwondingen waren niet ernstig maar wel van dien aard dat het geen enkele zin had om door te gaan. De rally wordt de komende dagen alleen maar zwaarder. De ervaren deelnemers zullen het dan al moeilijk krijgen en dat geldt dan helemaal voor een nieuwkomer die ook nog eens een keer niet fit is. Dollevoet is inmiddels al bezig aan zijn terugreis naar Nederland.
Verslag van Harry de Jong:
Voor de etappe van vandaag werd gisterenavond bij de briefing nog extra gewaarschuwd want nu zou het echte werk beginnen. In praktijk bleek dat enorm mee te vallen. De eerste rijders waren al voor de middag binnen.Winnaar Alfy Cox vond het veel te kort. Over de proef reed hij 2 uur 27 minuten en 54 seconden. De eerste start was om 08:20 en daar zat hij iets achter. In het algemeen klassement zit er nu slechts 17 seconden tussen de eerste drie. Dat komt deels omdat ze vrij makkelijk naar iemand toe rijden en dat middelt de resultaten uit. Een echte uitschieter is er dus nog niet bij, wat niets afdoet aan de kwaliteiten van die mannen want ze liggen straten voor op de subtoppers. De enige vreemde eend in de KTM-bijt is de Japanner Mitsuhashi op een Honda 650 XR op een 23-e plaats met een achterstand van 55 minuten 34 seconden opleider Richard Sainct.
Eric Verhoef kwam als eerste Nederlander binnen op de 25-e plaats. Hij rijdt achter de top aan want de risico’s die mannen zoals Alfy Cox nemen gaat hij uit de weg. In het begin kon hij goed met ze meekomen. Hij zat ook vlakbij Pujol die op een tweecylinder rijdt. Op een gegeven moment stond Pujol naar hem te roepen dat het roadbook niet klopte. Daar had hij wel gelijk in maar daarvoor hoefde je nog niet te stoppen. Zo lag Eric dus zelfs weer voor en uiteindelijk eindigde hij maar een minuut achter hem. Eric hoorde van de KTM rijders verhalen over sprongen die ze zonder dat te bedoelen gemaakt hadden (type wwwoepss) die je liever niet wil tegenkomen. Leuk voor de TV-helicopters maar het risico dat je er hard vanaf gaat is dan te groot. De formaliteiten bij de douane van Libie namen weinig tijd in beslag. Het is zaak om in Libie je papieren goed geregeld te hebben. De organisatie dreigde bij de briefing dat je anders het land niet uit zou kunnen als je zou uitvallen. Omdat Ebert Dollevoet uitgevallen is wil Eric aan het Liliane Fonds voorstellen dat hij de fakkel van Ebert overneemt en zijn kilometers laat tellen ten behoeve van het fonds. Dat is een sympathiek idee van Eric. Hoe het georganiseerd was is niet bekend maar wellicht is het mogelijk om dat idee zo voort te zetten.
Hans Verhoef en Peter Willemsen dachten dat ze vandaag een ritje over normale wegen zouden maken maar werden daarentegen ook de duinen in gestuurd met verraderlijk zand. Tot aan de bodemplaat zakten ze weg zodra het tempo zakte en het achterdifferentieel van de assistentiewagen verdween ook onder het zand. Peter Willemsen heeft zijn uitstekende fysieke conditie mogen tonen en heeft bergen zand mogen wegscheppen. Het bleek geen overbodige luxe om vier rijplaten mee te nemen. Dit veroorzaakte wel dat ze ondanks de korte afstand vrij laat in het parc fermee aankwamen.
Henk Verschuren heeft zich vandaag eindelijk eens echt kunnen inhouden. Zijn doel is nu om als laatste te eindigen. Halverwege de proef was een verplichte rustpauze van 15 minuten. Daar heeft Henk bijna 45 minuten voor genomen en nog kwam hij als nr 127 binnen, 23 rijders achter zich latend. Henk heeft last van een oude spierblessure aan zijn rechter onderarm waardoor hij haast geen kracht kan zetten. Dit type blessures komt vaker bij motorrijders voor maar Henk heeft dat niet meer kunnen laten opereren voor de Dakar en is dus toch maar gestart.
Ebert Dollevoet heeft vanochtend iedereen gedag gezegd en zit vanavond in een hotel in Tunis. Overmorgen zou hij thuis moeten zijn. Hij had duidelijk nog pijn van zijn ongeluk van gisteren en zag er een beetje opgezwollen uit, maar waarschijnlijk kan hij nog van geluk spreken hoe hij eraan toe is. Toen hij gisteren bijna bewusteloos in de kant lag zag het er heel anders uit en beantwoordde hij alle vragen met ‘ja’. “Weet je waar je bent? Ja. In welk land zijn we? Ja. Hoe heet het kamp? Ja.” Dat schijnt vaker voor te komen als je een flinke klapper gemaakt hebt. Vandaag was hij weer bij zijn positieven en dan valt het natuurlijk tegen dat je uitgevallen bent. Henk Vercoelen reed weer heel solide naar de finish en was ook vroeg binnen.
Peter Schreurs presteerde vandaag een stuk beter dan gisteren en barstte nog van de energie toen hij binnenkwam. Die moet hij maar opsparen voor de komende dagen. Jaap van der Kooij vindt dat er hard gereden wordt door iedereen. Volgens hem reed men vroeger, Jaap kan het weten want dit is zijn tiende Dakar, veel rustiger. Tegenwoordig heeft iedereen motorfietsen waar de toppers vroeger niet eens de beschikking over hadden en is de organisatie en begeleiding vele malen beter geregeld. Tegenwoordig kan iedereen elke dag banden wisselen of compleet nieuwe wielen kopen. Jaren geleden reed er geen begeleiding van de fabriek mee en keek je wel uit om al te hard over de stenen te raggen. Omdat zijn begeleidingstruck nog niet binnen was ging hij – ik wordt een ouwe man – een tukkie doen om de tijd te doden.
Morgen: Vergeleken met wat de deelnemers de komende dagen te wachten staat is het tot nu toe allemaal nog maar kinderspel geweest. Eenmaal in Libi begint pas het echte werk. De liaisons worden korter en de specials langer. Morgen en donderdag vormen de eerste marathon etappe. Na een korte liaison van slechts 5 km wacht de deelnemers een zware proef van 584km. Navigeer je verkeerd dan worden het al snel veel meer kilometers. De eerste 300 km is het gewoon plankgas rechtdoor. Dan volgt een lastige doorsteek van 50km door enorme duinen. Kom je daar goed doorheen dan is het ergste leed voor die dag geleden. Een dag later volgt er een nog veel zwaardere zandbeproeving.
Bron: parijs-dakar.nl/H de Jong
