Hij heeft geen tatoeages, loopt niet rond met een zonnebril of een gepersonaliseerde pet; hij tweet niet, lacht niet om maar vriendelijk te lijken, hij gebruikt zelfs geen mobiele telefoon… Mensen zeggen dat hij verlegen is, maar dat is niet waar: Johann Zarco is discreet, Johann Zarco is anders.
Op het moment dat zijn collega’s van nu al Grand Prix races wonnen – Valentino Rossi had al zeven wereldtitels op zak, Jorge Lorenzo domineerde in de 250cc categorie en Marc Marquez was op weg om hetzelfde te gaan doen in de 125cc klasse – was hij nog steeds aan het zoeken naar de juiste woorden om aan zijn ouders uit te leggen dat hij zijn studie op wilde geven om motorracer te worden. Het was 2007, hij was 17 jaar, een leeftijd waarop je vandaag de dag als “oud” wordt bestempeld voor de Moto3. “Dus stapte ik op een scooter en reed van mijn ouders huis in Cannes naar Avignon. Ik deed zes uur over 250 kilometer. Het was avond en ik reed twee keer verkeerd.”
“Ik ben niet zoals de andere rijders, zoals de Spanjaarden die opgroeiden op een school voor coureurs en al op hele jonge leeftijd wedstrijden reden”
In Avignon klopte hij op de deur van Laurent Felon, een voormalig paratrooper, een genereus en autoritaire man met een waanzinnige en monastieke werkmethode. “Hij werd mijn coach, manager en mentor in één.” verteld Zarco. Om zijn familie te laten zien dat ik een professioneel racer kon worden moest hij de Red Bull MotoGP Rookies Cup winnen… “En Laurent was de enige die mij kon leren hoe ik het kon gaan maken.” De methode was radicaal: Laurent nam hem in huis en vanaf dat moment was er niets anders dan motoren in Johann’s leven. “Ik sliep ongeveer vijf of zes jaar op een bedbank in zijn woonkamer.”
“Ik ben niet zoals andere rijders, zoals de Spanjaarden, die opgroeien op scholen voor rijders en die al racen sinds jonge leeftijd. Ik ging veel langzamer door de fases, met passie, offers, heel strikt en stap voor stap. Ik moest veel wachten, maar deze harde methode werkte voor mij. Ik ben een strijder geworden, met voorzichtigheid en intelligentie.” Onder het rigoureuze bewind van Felon, wist Zarco de Red Bull MotoGP Rookies Cup te winnen. Het doel was bereikt maar… “Na de Rookies Cup dacht ik dat ik meteen grote stappen kon maken, maar in plaats daarvan moest ik weer wachten.” Johann ging racen in Hongarije – omdat Felon zijn vrouw Hongaars is – waar hij het racen leerde van voormalig wereldkampioen Gabor Talmacsi.
In 2009 debuteert Zarco in de 125cc klasse dankzij Felon die zijn huis inzette voor een lening; dit alles om zijn ‘jongen’ de kans te geven om in Grand Prix’s’ te rijden. Het duurde twee seizoenen voor Johann om er achter te komen hoe het voelt om op de bovenste trede van het podium te staan, het gebeurde in Motegi. Hierna kwam de overstap naar de Moto2 en in 2015 de explosie: de wereldtitel! Hij herhaalde dat kunstje het jaar erop nog eens en vierde zoals altijd de overwinningen met zijn karakteristieke ‘backflip’ salto vanaf de boarding langs het circuit.
“Internet is voor mij als verloren tijd, ik wil op mezelf gefocust blijven. Populair zijn en de fans ontmoeten is leuk, maar ik doe dat liever persoonlijk: praten, maar dan echt.”
“Twee jaar geleden finishte ik als achtste in de eerste race van het seizoen maar ik had meteen door dat er iets verandert was: ik was de snelste rijder van het veld geworden. Het duurde even voor ik begreep hoe je een racer en een man moest worden: sterk zijn, snel zijn, je tijd nemen, rustig aan leren in plaats van te snel willen… en dit is nog maar het beginpunt.”
Zarco is duidelijk een vreemde kampioen. In dit circus op twee wielen waar er jongens zijn die meer tijd besteden aan hun image en social media dan dat ze op de baan zijn, is hij het geheel tegenovergestelde. “Internet is voor mij als verloren tijd, ik wil op mezelf gefocust blijven. Populair zijn en de fans ontmoeten is leuk, maar ik doe dat liever persoonlijk: praten, maar dan echt.”
“Het lezen van reacties over mij – positief of niet – stoort me uiteindelijk, gooit mijn geest overhoop. Ik moet mezelf beschermen. Natuurlijk snap ik dat sommige dingen bij mijn baan horen, ik zal het uitleggen: nu zijn er anderen die over mijn Facebook profiel gaan en al die andere… social media.” Johann verteld over zijn telefoon. “Ik had een hele simpele, maar die werd gestolen op het strand; ik moest een Iphone nemen. Nu moet ik er aan gewend raken, maar ik doe het rustig aan, zoals ik het fijn vind om alles te doen.”
“I can be fast, the fastest: but calmly, gently”
Zarco’s optredens in de races tot nu toe dit seizoen waren alles behalve kleurloos. Tijdens zijn allereerste MotoGP race in Qatar leidde hij de MotoGP race zes ronden lang, tot hij crashte, in Argentinië eindigde hij als vijfde, in Austin wist hij Rossi te irriteren door hem op een stevige manier in te halen waarop Rossi zei: “Dit is geen Moto2, je kan niet zo inhalen.” In Jerez passeerde hij Marquez in een gedurfde uitrem actie en in Frankrijk eindigde hij op het podium. Het is duidelijk dat Johann Zarco aan het MotoGP avontuur is begonnen met de intentie om niet zomaar als veldvulling te fungeren.
“Ik kan snel zijn, de snelste: maar blijf wel kalm en rustig,” verklaarde Zarco recentelijk aan een Italiaanse collega met de natuurlijkheid die hem zo karakteriseert. Met diezelfde natuurlijkheid antwoordde hij ook op de woorden van Rossi. “Dat is MotoGP. Ik passeerde Valentino omdat ik me goed voelde op dat moment van de race. Het was nodig om het zo te doen, omdat het een van de weinige kansen was om hem in te halen. Als ik had getwijfeld, was ik misschien gecrasht. Dus moest ik gewoon gaan.”
Met de hulp van de momenteel meest gebruiksvriendelijke motor, de YamahaM1, leert Johann momenteel erg snel om er vervolgens zelf meteen aan toe te voegen: “Het is belangrijk te leren, niet te haasten”
Maar denk niet dat Zarco een arrogante MotoGP rookie is die denkt dat hij er meteen is. Johann is ver van dat; hij ziet alles net wat anders dan anderen. Hij is oprecht en zegt wat hij denkt, of het nou politiek correct is of niet. “Eerst probeerde ik in de top tien te finishen, maar gezien de omstandigheden, zei mijn coach dat ik in de top zes kon rijden. Het is belangrijk om te leren en niet te overhaasten.” Na zeven Grand Prix weekenden bezet Zarco de zesde plaats in het kampioenschap. Met de hulp van de momenteel meest gebruiksvriendelijke motor, de YamahaM1, leert Johann momenteel erg snel om er vervolgens zelf meteen aan te voegen: “Het is belangrijk te leren, niet te haasten”.
Zijn eerste race in Qatar was verrassend, zijn aanvalsmodus in Austin indrukwekkend en zijn volwassenheid in Jerez geweldig. Hij eindigde de race als vierde na lang gestreden te hebben met Marquez en Lorenzo, en werd daarna tweede in Le Mans. Niet slecht voor een rookie toch?
“Het was een geweldige race, vierde was een geweldig resultaat. Ik voelde me goed vanaf de start wilde geen tijd verliezen. Ik pakte een aantal posities en toen ik tweede reed voelde ik dat ik een sterke pace had. Ik dacht er over na om Dani te volgen. Maar hij was zo snel dat ik twee keer bijna crashte. Marc haalde me na deze twee momenten in.”
“Vanaf dat moment was het moeilijk om de Honda’s te volgen. Ik reed lang op de derde plaats en probeerde om de banden en rondetijden zo goed mogelijk te managen. Toen Jorge me inhaalde voelde ik me nog steeds goed en dacht tot de laatste ronde te kunnen blijven vechten, maar dat was niet zo. In de laatste acht ronden was hij beter in de acceleratie dus met nog vier ronden te gaan besloot ik om die vierde plaats vast te houden.”
De inmiddels bekende quotes na Jerez laten zien hoe volwassen Zarco’s leerproces in de MotoGP is. Waarschijnlijk is het de combinatie van de rust van twee wereldtitels en Johann’s speciale persoonlijkheid. “In Jerez was ik tijdens de race aan het spelen met de elektronica en het was interessant om de verschillen met de Ducati te zien. Iedere keer krijg ik meer ervaring. Het doel is om zo dicht mogelijk bij het podium te komen, en daarna er op.”
Zijn eerste MotoGP podium behaalde Zarco uitgerekend tijdens zijn thuis Grand Prix in Le Mans en dat was het perfecte verhaal. Een scenario dat Zarco als grote lokale held en hoop van de Franse fans maar mooi effe geflikt heeft. Maar zoals altijd blijft de Monster Yamaha Tech3 coureur ook hier rustig onder:
“Tijd maakt mij niet bang, het is geen obsessie. Ik kan snel zijn, de snelste zelfs: maar ik blijf kalm en rustig.”
Met dank aan: pecinogp.com
Handige links Motul TT Assen:
Tijdschema en volledige uitslagen
Waar te volgen op TV
Fotoverslagen
