Yamaha heeft de afgelopen drie dagen de motorsportwereld behoorlijk weten te verrassen. Maverick Vinales die zijn aan het einde van het seizoen 2020 aflopende contract met nog eens twee jaar verlengde, Fabio Quartararo die vanaf 2021 het Yamaha Factory Racing MotoGP Team komt versterken en Jorge Lorenzo die per direct terugkeert bij Yamaha als MotoGP testcoureur. Dat zijn nogal een aantal beslissingen in drie dagen tijd, maar wat betekenen al deze zaken voor Yamaha’s huidige boegbeeld Valentino Rossi?
De eerste klap is een daalder waard is een bekend Nederlands spreekwoord, en als we deze spreuk op dit moment zouden projecteren op het MotoGP wereldkampioenschap dan kunnen we met recht zeggen dat deze voor Yamaha is.
Zo wist Yamaha het na 2020 aflopende contract met de bij Ducati hoog op het wensenlijstje staande Maverick Viñales met nog eens twee jaar te verlengen, kon men een dag later Fabio Quartararo, die net als Viñales ook op wensenlijstje van Ducati stond, aankondigen als Yamaha Official MotoGP Team coureur voor 2021 en 2022 en alsof dat nog niet voldoende was haalde men ook nog eens de aan het einde van het vorige seizoen gestopte Jorge Lorenzo terug als MotoGP testcoureur.
Met deze aankondigingen stak Yamaha niet alleen Ducati de loef af maar lijkt men tevens de aanval ingezet te hebben op Honda en de afgelopen seizoenen nagenoeg onverslaanbare Marc Marquez. Kortom, er is Yamaha blijkbaar veel aan gelegen om op afzienbare tijd weer eens een MotoGP wereldtitel binnen te halen.
Opvallend hierbij is echter wel dat Yamaha er duidelijk een lange termijnvisie op na houdt en gekozen heeft voor de jeugd, of in ieder geval met een jongere generatie deze aanval wil inzetten. Deze beslissing heeft echter wel tot gevolg dat er na 2020 geen plaats meer is voor de bijna 41-jarige Valentino Rossi, Yamaha’s huidige boegbeeld en op dit moment zeker nog van onschatbare ware voor het kampioenschap.
Niet veel later na het bekend maken van de keus voor en de komst van Quartararo als nieuwe teamgenoot van Viñales voor de seizoenen 2021 en 2022 verscheen er opnieuw een persbericht van Yamaha waarin beide partijen het besluit nog maar eens toelichten en hun visie gaven op de ontstane situatie, een situatie die volgens alle partijen in goed onderling overleg was genomen.
Yamaha kon namelijk niet langer wachten met het nemen van een beslissing vanwege de steeds vroeger beginnende MotoGP transfermolen, en helemaal omdat zowel Viñales als ook Quartararo ook nog eens meerdere opties hadden en de kans bestond dat Yamaha achter het net zou vissen. Rossi daarentegen hield voet bij stuk en bleef bij zijn besluit om pas een beslissing te nemen over zijn toekomst als MotoGP coureur gedurende het komende seizoen – Rossi heeft altijd gezegd alleen actief te zullen blijven als MotoGP coureur na 2020 indien hij competitief is en nog met de besten meekan.
Als compromis om nu al een beslissing te kunnen nemen en de keus te maken voor de ‘nieuwe generatie’ kreeg Rossi de toezegging van Yamaha dat, mocht hij besluiten om in 2021 door te gaan als MotoGP-coureur, dat er een fabrieks Yamaha-YZR-M1 motor voor hem klaar zal staan en daarbij de volledige technische ondersteuning vanuit Yamaha Motor Co., Ltd” zal ontvangen.
Natuurlijk weten we dat dergelijke persberichten een aantal keren op de weegschaal gelegd worden, alle betrokkenen er eerst hun plasje over moeten doen, de woorden zodanig afgewogen worden dat alle partijen er zo goed mogelijk uitspringen alvorens deze verzonden worden en het vervolgens net lijkt alsof er geen verliezers zijn maar iedereen blij, tevreden en ongeschonden uit de strijd is gekomen.
We kunnen onze ogen ervoor sluiten, het door een gekleurde bril blijven lezen, maar je hoeft er aan de andere kant amper een MotoGP kenner voor te zijn om hier de conclusie te kunnen trekken dat er wel degelijk een bepaalde ondertoon in deze tekst schuilt. Natuurlijk is ‘the Doctor’ niet blij, natuurlijk wil ‘the Doctor’ niet op deze manier door Yamaha op een zijspoor gezet worden en had hij meer commitment verwacht van zijn huidige werkgever.
Maar goed, in het persbericht staat het allemaal politiek correct verwoord, kan iedereen de eer aan zichzelf houden, en het allerbelangrijkste…Rossi kan zelf het moment kiezen wanneer hij bekend gaat maken om na 2020 door te gaan of zijn afscheid aan gaat kondigen als actief MotoGP coureur.
Wanneer dat moment zal zijn is ‘officieel’ nog niet bekend, prachtig want zo blijft de spanning er nog even in en weten we nog niet of we ‘the Doctor’ in 2021 wel of niet nog in actie zullen zien op de circuits.
Maar laten we de opties eens op een rij gaan zetten welke Rossi heeft na alle berichten die er deze week verschenen.
1. Rossi krijgt een fabrieks-Yamaha M1 binnen het huidige Petronas Yamaha Sepang Racing Team en ruilt in 2021 als het ware van plek met Fabio Quartararo.
2. Rossi krijgt een fabrieks-Yamaha M1 ter beschikking, begint vanaf 2021 een eigen MotoGP team of breidt zijn bestaande Moto3 en Moto2 team uit met een MotoGP Team.
3. Rossi krijgt een derde fabrieks-Yamaha M1 tot zijn beschikking binnen zijn huidige Yamaha Factory Racing MotoGP-fabrieksteam. Officieel is dit niet mogelijk, maar gezien de status van Rossi zou er voor ‘The Doctor’ ook zo maar eens een uitzondering gemaakt kunnen worden.
4. Rossi stopt aan het einde van het seizoen 2020 als actief MotoGP coureur.
Welke optie is dan vervolgens het meest reëel?
Optie 1, de kans dat we Rossi in 2021 in actie zullen zien komen als coureur binnen het huidige Petronas Sepang Racing Team is heel klein zo niet geheel uitgesloten. Natuurlijk wordt dit aan alle kanten geroepen, heeft Rossi dat zelf al eens aangegeven en zouden veel fans dit misschien wel graag zien gebeuren maar de realiteit is toch echt anders.
Optie 2, als we naar de huidige regels en onderlinge afspraken kijken dan is het niet mogelijk dat er vanaf 2021 een extra MotoGP Team bij zal komen. Daarnaast lijken de twee ‘eventueel’ nog beschikbare MotoGP startplaatsen op langere termijn al gereserveerd te zijn voor Aprilia op het moment dat ze met een eigen Factory team komen. Gresini Racing, nu nog het team dat met Aprilia motoren rijdt’ zou in dat geval het tweede Suzuki MotoGP Team (satelliet) gaan vormen. Daarnaast heeft Rossi zelf al enige tijd geleden aangegeven dat een eigen MotoGP Team niet meer op zijn prioriteitenlijstje staat. Maar sinds deze week kan het ‘kamp’ Rossi daar zo maar eens anders over zijn gaan denken, en tevens zal Dorna graag een uitzondering willen maken voor hun Italiaans paradepaardje.
Optie 3, hier geldt eigenlijk hetzelfde voor, officieel is dit niet mogelijk maar ook hier zal Dorna graag een uitzondering willen maken voor hun Italiaanse paradepaardje. Dorna zal hier echter wel in overleg moeten met de fabrikanten en teams omdat zij hierin ook een belangrijke stempel hebben, iets dat overigens ook geldt voor optie 2.
Optie 4, het klinkt gek, het klinkt misschien niet leuk maar dit lijkt vooralsnog veruit de meest reële optie. Rossi heeft altijd gereden om te winnen, rijdt om te winnen en mee te kunnen doen in de titelstrijd. Gezien zijn prestaties van de afgelopen jaren en de prestaties van zijn collega’s op gelijkwaardig materiaal lijkt de kans klein dat dit komend seizoen ineens anders zal zijn, ook al zal het aan zijn inzet en motivatie zeker niet liggen. Hoe we het ook wenden of keren, hoe zo’n grootheid Rossi ook is gezien hetgeen hij in het verleden heeft gepresteerd, de kans dat er in 2020 plots een ommekeer komt en hij nu ineens wel weer de strijd aan kan gaan voor de zo door hem felbegeerde tiende wereldtitel is onwaarschijnlijk ook al mocht Yamaha de zo door Rossi felbegeerde topsnelheid deze winter iets hebben weten te verbeteren – we kunnen er namelijk genoeglijk vanuit gaan dat ook de rest van de fabrikanten wel het nodige gevonden zullen hebben. De jaren gaan tellen, dat is geen schande, dat hoort bij het leven, ook heb je tientallen races gewonnen, ben je negen keer wereldkampioen en luister je naar de naam Valentino Rossi.
Kortom
Natuurlijk zou het prachtig en goed zijn dat Rossi ook in 2021 nog actief is als MotoGP coureur. Voor alle betrokkenen zou zijn vertrek een enorme aderlating zijn, zowel sportief als economisch gezien. Rossi is na 25 jaar (komend seizoen wordt zijn vijfentwintigste seizoen als Grand Prix coureur) nog steeds extreem populair met veruit de grootste fanschare. Ondanks dat de populariteit van Marc Marquez in razend tempo stijgende is blijft de Italiaan vooralsnog de grote publiekstrekker op zowel de circuits als televisie.
Maar we kunnen onze ogen er niet voor sluiten dat Yamaha de afgelopen week duidelijk voor de toekomst en de jeugd heeft gekozen, dat Rossi na bovenstaande beslissingen niet langer meer Yamaha’s eerste keus is, dat het marketingtechnisch allemaal prachtig is verpakt en dat er achter de schermen door de marketingmensen van het VR46 concern begonnen kan worden met het plannen en uitwerken van de eerste concepten omtrent een belangrijke beslissing die ‘the Doctor’ ergens in het komende seizoen zal gaan nemen.
Zet de datums 28, 29, 30 en 31 mei 2020 maar vast met vetgedrukte letters in jullie agenda, de kans dat er op één van deze vier dagen belangrijk nieuws te melden is vanuit de MotoGP paddock is namelijk zeer waarschijnlijk.
Bekijk je Racesport.nl op je mobiel, download dan nu de nieuwe Racesport.nl App
