De eerste race werd dominant gewonnen, maar de concurrentie werd merkbaar sterker. Nigel Walraven was met zijn Hoegee Suzuki GSX-R 1000R in beide kwalificaties de snelste en na de start leek het alsof Walraven wederom makkelijk de winst zou gaan pakken. Dit bleek vanaf de vierde ronde anders te worden en Walraven moest in de laatste ronde strijden om de winst. Uiteindelijk pakte hij wel de winst en bouwde hij zijn voorsprong in het kampioenschap verder uit.
Tijdens de eerste race van het seizoen wist het Walraven te domineren, maar bij het ingaan van de tweede race wist het team dat het absoluut geen gewonnen race zou worden. Meerdere coureurs met nieuwe motoren waren tijdens de eerste race al sterk aanwezig en ook zij leerden hun motoren beter kennen. De focus was daarom om de Hoegee Suzuki GSX-R 1000R wederom optimaal te prepareren.
Tijdens de eerste kwalificatie waren de weersomstandigheden heel anders als de vorige keer en reed Nigel Walraven negen ronden, waarvan vier snelle. De laatste drie ronden waren binnen 0,5 seconden van elkaar en toonde de consistentie die behaald kon worden. Walraven noteerde de snelste tijd (1’42.390), maar na terugkomst was Walraven nog niet tevreden en maakte het team enkele aanpassingen.
De rondetijden van de tweede kwalificatie waren wisselend vanwege de aanwezigheid van andere coureurs. In zijn laatste snelle ronde wist Walraven zijn snelste ronde van 1’41.961 te noteren en pakte daarmee de pole positie voor de race. Na de kwalificatie werd alle data van de telemetrie door Walraven, de monteurs en K-Tech veringspecialist geanalyseerd om het beleid qua instellingen te bepalen voor de race.
Door de wedstrijdleiding werd er besloten om de race met één ronde in te korten naar 9 ronden. Na de opwarmronde stelden de motoren zich op voor de start. Nigel Walraven was als snelste weg, maar werd brutaal geblokt in de eerste bocht en moest genoegen nemen met de tweede plaats. Hij bleef een halve ronde achter zijn voorganger en nam toen de kop over. In de vier ronden daarna reed hij continu rondetijden van 1’41 en ontstond er een gat van 1,5 seconde achter hem. In de vierde ronde werd er met een zwarte vlag gezwaaid voor rijder 10 en Walraven zag het niet goed. Hierdoor raakte hij uit zijn concentratie en kon de coureur achter hem dichterbij komen. Walraven hield zijn rondetijden constant, maar kon niet meer terug in de 1’41 en zijn achterblijver naderde per ronde minimaal 0.3 seconden. Bij het ingaan van de laatste ronde zat de coureur strak achter Walraven. Walraven werd in de Meeuwenmeer bocht flink opgeschrikt toen de Pirelli banden op een oliespoor kwamen en hij bijna viel. Op het laatste gedeelte van het TT circuit was Walraven sneller en kwam hij met 0.4 seconde voorspong als winnaar over de streep.
Nigel Walraven: ‘Het hield niet over. Het lukte om in het begin een gaatje te slaan, maar het was niet zoveel als ik wou. Ik raakte wat in verwarring door de zwarte vlag en daarna kwam ik eigenlijk niet meer in dat ritme. Ik zag dat Ricardo dichterbij kwam en ben daarom zo constant mogelijk gaan rijden. Gelukkig hebben we dit vast kunnen houden ondanks dat zwiepertje over een oliespoor. Nu twee uit twee gewonnen en doen we het heel goed, met name omdat we met een Suzuki rijden die helemaal standaard is met uitzondering van de K-Tech vering. Het is nu zaak dat er wat dingen aan de motor veranderd gaan worden om de naderende concurrentie achter ons te houden.’
De volgende race is op 3 juni op het TT circuit te Assen.
