De Racesport.nl redactie ontving het trieste nieuws dat voormalig Grand Prix coureur en DeeCee Racing Teambaas Jan Huberts zaterdagochtend 19 november op 79 jarige leeftijd in zijn woonplaats Rijswijk is overleden.
Jan Huberts, die de afgelopen jaren al kampte met gezondheidsproblemen, werd drie weken geleden opgenomen in het ziekenhuis met hartproblemen. Hiervan herstelde de zesvoudig Nederlands kampioen wegrace echter redelijk totdat hij eerder deze week geveld werd door griep en een flinke keelontsteking.
Ondanks dat hij vrijdag ook hiervan leek te herstellen en aan de beterende hand leek te zijn werd hij vrijdagnacht onwel en met spoed overgebracht naar het ziekenhuis. Helaas mocht de medische hulp hier niet meer baten waarna Huberts zaterdagochtend om 08:30 uur in het bijzijn van zijn familie is overleden.
Jan Huberts
Zoals zo vaak gebeurd bij coureurs raken ze geïnteresseerd in de motorsport zodra ze een race bezoeken . Zo gebeurde dat ook bij Jan Huberts , maar Jan was nog maar dertien jaar oud en hij ging alleen ! Hij leende wat geld , stapte op de trein naar Assen en keek zijn ogen uit naar de coureurs en hun racemotoren . Dit zou van grote invloed zijn op zijn verdere leven want jaren later wordt hij zelf coureur en na gestopt te zijn als coureur wordt hij manager van een eigen raceteam.
In 1957 rijdt hij zijn eerste race op Zandvoort op een 250cc NSU. Het volgende jaar koopt hij een bejaarde 125cc Eysink en rijdt daarmee bij de junioren. Hiermee behaald hij de eerste successen en daardoor promoveert hij het jaar daarop al naar de senioren. Nu mag hij dus ook deelnemen aan GP’s en Assen wordt de eerste internationale race.
Hij rijdt zijn eerste internationale race op een Norton in de 350cc klasse, helaas moest hij in deze race de wedstrijd vroegtijdig beëindigen vanwege technische problemen.
Mede door zijn vlotte babbel weet Huberts in 1960 als eerste Europeaan een 250cc viercilinder Honda en een 125cc Honda te bemachtigen. Hiermee rijdt hij natuurlijk de TT van Assen, maar in de 125cc klasse kent hij vervolgens geen goede start. De 250cc race verloopt veel beter en hij weet op de zevende plaats te finishen waarbij hij Jim Redman op een fabrieks Honda voor blijft . Deze prestatie levert hem voor het volgende jaar een 125cc en een 250cc fabrieks Honda op.
Met deze 125cc motor wordt hij voor het eerst Nederlands kampioen. In hetzelfde jaar legt Huberts de eerste contacten met de Kreidler fabriek en wanneer in 1962 het wereldkampioenschap 50cc wordt gereden heeft de Nederlander een fabrieks Kreidler tot zijn beschikking. Hij blijkt goed overweg te kunnen met de lastige motor, een motor die maar liefst beschikte over twaalf versnellingen, zo goed zelfs dat hij gelijk de tweede race in Frankrijk weet te winnen! Huberts wordt hiermee de eerste Nederlander die een Grand Prix op zijn naam schrijft.
In hetzelfde jaar wordt hij tweede in Assen, wint hij wederom op de Sachsenring en scoort hij in Monza een derde plaats waarmee hij derde wordt in het kampioenschap, een klassering welke later zijn beste eindklassering bleek te zijn.
Ondanks dat het jaar erop in het WK slecht verloopt en het geen enkel WK punt scoort wordt Huberts wel opnieuw Nederlands kampioen.
In het seizoen 1964 stapt Huberts vervolgens over naar Derbi maar ook dit wordt geen succes, en wordt er opnieuw geen enkel WK punt gescoord. Mede hierdoor wordt het vervolgens stil rondom de internationale activiteiten van de Nederlander al wordt hij wel opnieuw Nederlands kampioen.
1966 wordt een rampjaar vanwege een zware crash tijdens de trainingen op de Nürburgring in Duitsland waardoor hij maar liefst twee seizoenen aan de kant moet blijven.
Huberts zou Huberts niet zij als hij in 1968 weer terugkeert op de circuits, dit keer als één van de initiatiefnemers van het MRTN (Motor Race Team Nederland). Zelf treedt Huberts op als coureur, dit keer op een 125cc MZ, en worden er weer goede resultaten behaald. Zo weet Huberts tijdens de TT in Assen zelfs weer op het podium te komen door als derde de finish te passeren en wordt hij opnieuw Nederlands kampioen.
In 1969 weet hij 11 WK punten te scoren op de MZ en keert hij daarnaast weer terug bij zijn oude liefde, een 50cc Kreidler.
Een ernstig verkeersongeluk zorgt er vervolgens voor dat Huberts in 1970 en 1971 opnieuw niet aan de start kan verschijnen, maar in 1972 keert hij opnieuw terug op de circuits als 50cc coureur.
Helaas weet Huberts na zijn tweede ernstige ongeval niet meer terug te keren op zijn oude niveau. Ondanks dit blijft hij nog wel jaren actief en sprokkelt hij in de 50cc klasse zijn punten bij elkaar sprokkelen.
Wel weet de Nederlander in 1981 nog twee snelheidsrecords op zijn naam te schrijven. Huberts blijft van 1981 tot 2008 houder van het wereldrecord 1 kilometer met vliegende start op een 50cc motor, met een gemiddelde snelheid van 222,026 km/u, een record dat hij over wist te nemen van Henk van Kessel. In 2008 scherpt de Amerikaanse BuddFab team het record op een Californische zoutvlakte aan tot een gemiddelde snelheid van 233,300 km/u.
In 1982 rijdt Huberts uiteindelijk op 45 jarige leeftijd zijn laatste wedstrijd tijdens de TT van Assen. Huberts is dan 25 jaar actief als coureur, een periode waarin hij in totaal zes Nederlandse titels heeft weten te behalen.
Na zijn actieve carrière als coureur blijft Huberts actief in de racerij, hij wordt teammanager. Zo begeleidt hij in eerste instantie Boet van Dulmen alvorens hij zijn eigen DeeCee Racing Team opricht. Met dit team richt Huberts zich vervolgens op het begeleiden van Nederlandse wegracetalenten op internationaal niveau. Nederlandse namen als Hans Spaan, Wilco Zeelenberg, Patrick van den Goorbergh, Arie Molenaar en Leon vd Heijden weten onder de hoede van Huberts internationale successen te behalen.
Mede door gezondheidsproblemen stopt Huberts in 2001 met zijn DeeCee Racing Team dat wordt overgenomen door Arie Molenaar.
Vriendendag Vrienden TT Circuit Assen
Na het zich terugtrekken als teambaas en eigenaar verschijnt Huberts af en toe nog op de circuits om uiteindelijk zaterdag 15 oktober jongstleden nog als speciale gast aanwezig te zijn bij de Vriendendag van de Stichting Vrienden van het TT Circuit Assen. De tweevoudig Grand Prix winnaar vertelde er het honderd uit over zijn actieve wegrace carrière en zijn zo geliefde sport.
Naar nu blijkt werd het zijn laatste publiekelijke optreden op de plaats en ten overstaand van de in grote getale aanwezige liefhebbers van de sport waarvoor hij in het verleden zoveel betekend heeft.
Namens de gehele Racesport.nl redactie wensen we Jan’s vrouw Gerdy, dochter Desiree, kleinzoon Mitchel en verdere naasten heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.
