Alle takken van motorsport zouden niet plaats kunnen vinden zonder marshals, dat geldt ook voor de Isle of Man TT. Op de ruim zestig kilometer lange Mountain Course zijn echter ruim 500 marshals nodig om te kunnen racen dus besloot ik een dag mee te draaien om te zien hoe het is als marshal tijdens de Isle of Man TT.
We kennen ze allemaal en kunnen niet zonder ze: het oranje leger. Of het nou de MotoGP, World Superbike, IDC of Isle of Man TT is, er kan niet geracet worden voordat er voldoende marshals aanwezig zijn om de veiligheid van de coureurs te garanderen. In het geval van de Isle of Man TT heeft dat ook betrekking tot de toeschouwers omdat die in de meeste gevallen vlak naast de baan mogen zitten.
In het verleden ben ik wel eens een baancommissaris (baco) geweest bij een lokale motorcrosswedstrijd maar nog nooit tijdens een wegrace. Met mijn werkzaamheden in de MotoGP en World Superbike kampioenschappen zie ik de tientallen marshals altijd al vroeg klaarstaan en pas aan het einde van de dag weer huiswaarts keren, ongeacht de weersomstandigheden. Aangezien dit vrijwillig is vind ik het altijd zeer bewonderenswaardig wat de marshals over hebben voor onze mooie sport.
Op het Isle of Man is dat niet anders maar omdat het circuit ruim zestig kilometer lang is zijn er veel meer marshals nodig dan bijvoorbeeld op het TT Circuit Assen. De TT Marshals Association (TTMA) geeft aan dat er voor een race- of trainingsdag op het Isle of Man tussen de 500 en 600 marshals nodig zijn voordat er gereden kan worden.
Ik heb altijd veel respect voor de mensen die zich beschikbaar stellen en besloot daardoor om zelf ook eens een dag mee te draaien als marshal. De TTMA kan altijd extra mensen gebruiken en ze hebben natuurlijk liever een aantal marshals te veel dan te weinig. De meeste marshals tijdens de Isle of Man TT zijn van het eiland afkomstig en sommigen doen het al tientallen jaren. Daarnaast zijn ook veel van de marshals bezoekers en komen zij jaarlijks terug om het evenement te beleven als marshal.
Via de website www.iomttmarshals.com meldde ik me aan door alle gegevens in te vullen die ze van me nodig hadden. Het is natuurlijk belangrijk dat ze alle informatie van je hebben in het geval dat er wat gebeurt, daarnaast ben je verzekerd door de organisator van de Isle of Man TT (ACU Events Ltd.) wanneer je functioneert als marshal.
Vervolgens moet je een cursus volgen op de website van Isle of Man TT marshals. Het begint met een uitleg over hoe het hele stelsel van de marshals in elkaar zit. De hoofdverantwoordelijke is de Clerk of the Course, in dit geval Gary Thompson die al sinds 2011 aan het roer staat bij de Isle of Man TT en Manx Grand Prix. Dan is er ook nog een ‘Deputy Clerk of the Course’, in dit geval Johnny Barton die tot vorig jaar ook nog zelf deelnemer was tijdens de Isle of Man TT.
De Mountain Course is verdeeld over twaalf sectoren die allemaal hun ‘Chief Sector Marshal’ hebben. Onder hen functioneren de ‘Deputy Sector Marhals’ die de leiding hebben per post over de reguliere marshals. Bij een incident rapporteert een Deputy Sector Marshal dus aan de Chief Sector Marshal, mocht het zeer ernstig zijn dan bestaat de mogelijkheid om rechtstreeks met de Clerk of the Course te communiceren. Daarnaast zijn er ook nog zes ‘Travelling Marhals’ die met een motor de baan op kunnen als dat nodig is.
Na deze uitleg over alles wat je moet weten om marshal te zijn tijdens de Isle of Man TT wordt er een toetsing over deze opgedane kennis gedaan. Hiervan moet minstens 80% goed beantwoord worden om te slagen. Dat ging mij gelukkig goed af waardoor mijn gegevens werden doorgestuurd naar de TTMA en ik de volgende dag de spullen op kon halen in de tent van de marshals midden op de paddock.
Donderdagmiddag ging ik naar de tent en werd ik begroet door twee zeer vriendelijke mensen die mij de benodigde pas en het hesje gaven. Ook ontving ik een tas met daarin een programmaboekje, zaklamp, drinkfles, gehoorbescherming, twee speldjes en een aantal waardebonnen voor eten en drinken. Een mooi gebaar en uitstekend geregeld!
Hierdoor was ik klaar voor de vijfde en laatste kwalificatiesessie die vrijdagmiddag verreden werd. Samen met collega Simon Patterson, die ik ken vanuit de MotoGP, ging ik naar Ballacraine toe waar ik die middag zou marshallen. Omdat een marshal geen foto’s mag maken ging Simon mee om dit te doen.
Nadat de wegen om 13:30 uur dicht waren moest eerst een barrière op de weg gezet worden. Ballacraine is een haakse rechterbocht waar de coureurs met hoge snelheid op afkomen, zo’n twaalf kilometer na start / finish. Het komt nog wel eens voor dat coureurs zich verremmen en daardoor rechtdoor schieten, deze barrière zorgt ervoor dat ze voldoende afremmen.
Nadat al het ‘meubilair’ op z’n plaats stond was het tijd om van onze post naar de voorgaande post te lopen en de baan te inspecteren. Omdat het een openbare weg is kan het nog wel eens voorkomen dat er ergens wat olie ligt of ander vuil wat van het asfalt moet worden verwijderd.
Het asfalt was naar mijn mening volledig schoon en klaar om gebruikt te worden als racebaan. Dit werd door de Deputy Sector Marshal doorgegeven aan de Chief Sector Marshal die dat vervolgens weer communiceerde met de Clerk of the Course. Uiteindelijk kon de sessie om 14:00 uur lokale tijd beginnen met als eerst de Sidecars, vervolgens de Supersport & Supertwin klassen en tot slot de Superbike & Superstock categorieën.
We wisten van tevoren dat Ben Birchall en Tom Birchall bij onze post van de baan zouden gaan om daar hun banden te wisselen. Zij gebruikten het eerste gedeelte van de Mountain Course om een nieuw setje banden in te rijden waarna zij met een gebruikt setje hun ronde afmaakten. Dat was een prima zet want op zaterdag zouden zij de eerste zijspanrace winnen.
Er waren gelukkig geen incidenten op deze vrijdagmiddag maar nog wel een aantal coureurs die met een klein technisch probleem bij onze post naast de baan kwamen te staan. Zo had de Honda CBR1000RR-R van Davey Todd een olielekkage, liet een deel van het kuipwerk van de Honda CBR600R van Michael Evans los en schoot Dominic Herbertson een keer rechtdoor nadat hij zich had verremd.
Het hoogtepunt in deze sessie was dat Michael Dunlop de snelste ronde ooit reed op het Isle of Man met een gemiddelde snelheid van 135,531 mph gemiddeld. Het was een mooie sessie om te zien en met het grote publiek aan de kant van de weg ook nog gezellig omdat ze tussendoor, wanneer er geen motor langskwam, een praatje maakten. Rond 17:00 uur ging de weg weer open en nadat we alle spullen weer netjes hadden opgeruimd kon ik terugkeren naar de Grandstand om daar het verslag van de sessie te schrijven, niet eenvoudig om alles proberen te onthouden wat in de drie sessies is gebeurd.
Het was een mooie eerste ervaring als marshal bij de Isle of Man TT en wellicht doe ik het in de toekomst nog eens!
Racesport.nl partners 2023 editie Isle of Man TT Races:
BMW Motorrad | Van den Brink Koeltechniek | Halvarssons
Handige links Isle of Man TT Races 2023
Tijdschema en volledige uitslagen
Fotoalbum
Live video
Live timing
Live radio
