Racesport.nl verslaggever Guido Fenneman was dit jaar weer aanwezig bij de Isle of Man TT Races om verslag te doen van het evenement en alles wat daarbij komt kijken. Het evenement zit er inmiddels weer op, tijd voor wat reflectie.
De Isle of Man TT van 2024 zit er alweer op, en ondanks dat ik in totaal bijna drie weken van huis ben geweest voelt het alsof de tijd voorbij is gevlogen. Ik ben inmiddels alweer thuis en gelukkig waren de weersomstandigheden tijdens de terugweg vele malen gunstiger dan tijdens de heenweg. De korte regenbuitjes op de weg naar huis waren niets vergeleken met de urenlange stroom van regen waar ik op de heenweg mee te maken had en zonder problemen heb ik van Liverpool naar Harwich en tot slot van Hoek van Holland naar huis kunnen rijden.
De Yamaha Tracer 7 GT heeft het gedurende de hele trip geweldig gedaan en ik heb ervan genoten om ermee te rijden. Het wendbare karakter en het direct beschikbare koppel onderin is perfect voor de smalle straatjes op het Isle of Man en het vele hoogteverschil dat er vrijwel overal op het eiland is. Ik kon ook al mijn bagage zonder problemen weer mee terugnemen naar huis en heb door Engeland ook nog kunnen genieten van de binnendoor-wegen.
Terugkijkend op de 2024 Isle of Man TT in z’n geheel heb ik geen idee waar ik moet beginnen dus ik denk dat ik maar verderga waar ik de vorige keer gestopt ben.
Lees: TT Dagboek: “De eerste week zit erop, en wat een week was het …”
Na die ‘vrije’ maandag stonden dinsdag de eerste races voor de Superstock en Supertwin klassen op het programma. Ironisch genoeg was die maandag uiteindelijk misschien wel de mooiste dag van de week met lichte zonneschijn en aangename temperaturen maar de voorspellingen voor dinsdag waren vele malen minder gunstig. ‘s Ochtends vroeg kwam meteen al het bericht van de organisatie dat alles sowieso tot 12:00 uur uitgesteld werd en naarmate de dag vorderde werd uit verder uitgesteld naar de avond.
Dat is op zich typisch Isle of Man en iets waar je rekening mee moet houden als je ooit naar de Isle of Man TT wilt gaan. Velen zien de spectaculaire filmpjes op social media voorbijkomen maar weten niet dat daar in de meeste gevallen vele uren wachten in het gras of aan de kant van de weg aan vooraf is gegaan, vaak ook nog eens in de kou. Het is anders dan bijvoorbeeld naar het TT Circuit Assen gaan waar er telkens binnen 15 minuten weer actie op de baan is.
Uiteindelijk werd er op de dinsdagavond eerst een warm up ronde gereden zodat de coureurs zelf konden zien hoe de baanomstandigheden waren. Ik stond op dat moment ergens naast de baan maar hoorde via de radio dat alle coureurs het eens waren dat de omstandigheden absoluut niet in orde waren. Veel natte plekken zorgde ervoor dat ze het niet veilig genoeg achtten en niet veel later werd de Supertwin race afgelast. Op dat moment was de Superstock race al naar woensdag verplaatst vanwege tijdgebrek. Voor velen dus een teleurstellend einde van de avond doordat ze maar één doorkomst hebben gezien; dat soort dingen horen er nou eenmaal bij. Een eiland in de Ierse zee heeft nou eenmaal niet dezelfde (constante) weersomstandigheden als bijvoorbeeld Jerez in Zuid-Spanje.
Dit betekende dat het schema van de dinsdag werd opgeschoven naar de woensdag en het schema van de woensdag werd doorgeschoven naar de donderdag die eigenlijk een rustdag had moeten zijn. De woensdag begon zonnig en veelbelovend met een drie ronden lange Supertwin race die overtuigend werd gewonnen door Michael Dunlop. De Noord-Ier kwam hiermee op 27 TT-overwinningen en was nu echt de meest succesvolle coureur uit de TT-geschiedenis. Op zondag leek hij deze 27e zege al in de wacht te gaan slepen totdat een niet correct vastgezet vizier ervoor zorgde dat hij moest stoppen terwijl hij een grote voorsprong had, Dunlop gaf aan dat hij heel blij was om dat recht te zetten.
Bij terugkeer in de paddock voelde ik al een paar druppels en zag ik de bui letterlijk en figuurlijk al hangen. Helaas was het op dat moment in het westen van het eiland al flink aan het regenen en kwam niet veel later het bericht van de organisatie dat het resterende programma voor de woensdag was afgelast. Dit gaf mij de kans om ‘s middags iets meer van het eiland te zien dan alleen het ‘woon-werkverkeer’ van mijn verblijf naar de paddock en weer terug en de ronde over de Snaefell Mountain Course die ik zondagavond had gereden. Ik besloot om eens ‘binnendoor’ naar de andere kant van het eiland te rijden om vervolgens via de ‘Tholt y Will Glen’ weer naar de Bungalow te gaan en vervolgens via het laatste stukje van de ‘Mountain’ terug te keren naar de Grandstand. Prachtige (smalle en bochtige) weggetjes met een geweldige omgeving, zeker de moeite waard!
Op donderdag stonden er aanvankelijk drie races op het programma met de tweede Sidecar race, de eerste Superstock race en vervolgens de eerste Supersport race. De zijspannen begonnen maar al gauw was er een rode vlag vanwege een crash van nieuwkomers Todd Ellis en Emmanuele Clement. Zij zijn de regerend wereldkampioenen in de zijspanklasse en kunnen dus absoluut een potje racen – wat ook bleek uit hun rondetijden tijdens de kwalificaties en Race 1 – maar nu ging het toch even mis. Ter hoogte van de Waterworks hadden ze de kussens geraakt die daar (dus met een goede reden) stonden waarna hun machine midden op de baan stilstond. Het is daar vrijwel onmogelijk om een machine van de baan te halen terwijl er geracet wordt waardoor de organisatie niets anders kon doen dan de race stilzetten. Gelukkig waren Ellis en Clement ongedeerd, liepen ze even later alweer rond in de paddock en hebben ze inmiddels al aangegeven dat ze er volgend jaar weer bij zullen zijn.
Dit betekende dat de eerste Superstock race eerst aan bod kwam en die werd uiteindelijk gewonnen door Davey Todd. Het was zijn eerste TT-zege en dat is altijd mooi om te zien. Dat zagen we eerder in de week met de overwinning van de broers Ryan en Callum Crowe in de eerste zijspanrace maar in de soloklassen is dat alweer een tijdje geleden. De laatste jaren hebben Peter Hickman en Michael Dunlop gedomineerd met een overwinning van Dean Harrison in de Senior TT van 2019 als uitzondering. Hij had daarvoor ook al TT’s gewonnen dus de laatste keer dat iemand zijn eerste Isle of Man TT overwinning behaalde was Lee Johnston in de tweede Supersport race van 2019. Todd was duidelijk geëmotioneerd en dolblij met zijn eerste eerste overwinning op het Isle of Man, gelukkig voor hem zou het daar niet bij blijven.
Vervolgens werd op donderdagmiddag nog de tweede Sidecar race herstart over twee ronden en die werd opnieuw gewonnen door de gebroeders Crowe. 14-voudig TT-winnaar Ben Birchall werd samen met zijn nieuwe bakkenist Kevin Rousseau knap tweede nadat ze vrijdag nog gecrasht waren ter hoogte van de ‘Black Hut’. Met name Rousseau was verre van topfit maar toch wisten ze op het podium te eindigen. Op de derde plaats zagen we de 60-jarige Dave Molyneux die met 17 overwinningen nog steeds de meest succesvolle zijspancoureur uit de geschiedenis is. Met zijn nieuwe bakkenist Jake Roberts, slechts twintig jaar oud en tevens zijn petekind, eindigde Molyneux op het podium en hij was misschien nog wel blijer dan de gebroeders Crowe. Het bleek een mooi einde van zijn carrière te zijn want vandaag (woensdag 12-6) heeft de van het Isle of Man afkomstige Molyneux aangegeven te stoppen met racen.
Na de tweede en afsluitende race voor de zijspannen begon het te regenen op het eiland en al gauw werd bekendgemaakt dat de tweede Supersport TT race niet door zou gaan. Dat gaf mij de mogelijkheid om Nederlanders Wiggert Kranenburg en Jermaine van Middegaal op te zoeken in de paddock nadat ze de finish opnieuw hadden gehaald. Heel knap gedaan, misschien dat we ze volgend jaar wel terug gaan zien …
Lees: TT Dagboek: Terugblik met Team Kranenburg Sidecar Racing: “Ik zou heel graag nog een keer willen”
Vanwege al deze afgelastingen was de aanvankelijke planning om de tweede races van de Supersport, Supertwin en Superstock op vrijdag af te werken zodat zaterdag alleen de zes ronden lange Senior TT verreden kon worden maar het werd een typische ‘Isle of Man-dag’: lang wachten, het eerste uitstel, het tweede uitstel, het derde … en uiteindelijk alles afgelast. Geen actie op vrijdag vanwege regenval waardoor de organisatie flink moest puzzelen om de resterende races in te plannen op zaterdag. Ze hebben het recht om ook op zondag nog de weg af te sluiten maar veel coureurs en teams zouden op zondag al vertrekken waardoor eigenlijk alles wel op de zaterdag plaats moest vinden.
De tweede Superstock race zou niet meer verreden worden omdat iedereen, met uitzondering van de topcoureurs, in de Superbike en Superstock klassen met dezelfde machine rijdt. Het programma op zaterdag bestond daarmee dus uit een twee ronden lange Supersport race (ingekort van vier naar twee), een twee ronden lange Supertwin race (ingekort van drie naar twee) en een vier ronden lange Senior TT (ingekort van zes naar vier). De voorspellingen waren goed maar omdat het vooral onder de bomen rondom het circuit nog erg nat was werd er ook nu al gauw uitstel aangekondigd.
Ik heb op die zaterdag wel twintig keer het tijdschema moeten aanpassen op de site omdat er telkens een kwartiertje, halfuurtje of uurtje vertraging werd aangekondigd. Sowieso zou ik tijdens deze dag op de paddock blijven, niet alleen vanwege de onzekerheden aangaande het programma maar ook de mediamomenten die er met de coureurs zijn na de races, de podiumceremonies en de updates die je toch als eerste ontvangt als je in de paddock bent dan wanneer je ergens aan de kant van de weg staat. Ik merkte aan de teams dat het geduld langzamerhand wel een beetje opraakte van deze wisselende omstandigheden en de daardoor ontstane vertragingen.
De tweede Supersport TT race ging uiteindelijk pas om 13:00 uur lokale tijd van start en omdat deze was gereduceerd naar twee ronden waren er ook geen pitstops nodig. Michael Dunlop werd uiteindelijk de winnaar ondanks dat hij nog flink onder druk werd gezet door Davey Todd en Dean Harrison. De Noord-Ier behaalde daarmee zijn 28e TT-zege en zijn derde van de week, met nog twee races te gaan betekende dat dat hij er vijf in één week kon winnen (record van Ian Hutchinson) en de dag kon gaan eindigen met 30 TT-zeges.
Vervolgens was het tijd voor de tweede Supertwin TT race en daarin was het al vrij gauw duidelijk dat Dunlop deze ook ging winnen, mits zijn Paton heel zou blijven. Ondanks dat hij een grote voorsprong had besloot Dunlop in de tweede ronde flink te pushen en leek hij op weg om zijn eigen ronderecord te verpulveren. Helaas volgde toen een rode vlag, iets waardoor vooral bij de TT altijd het hart in de keel schiet. Voorafgaand aan deze laatste dag was de TT qua valpartijen nog behoorlijk rustig verlopen, alleen de van het Isle of Man afkomstige Anthony Redmond had zich in de warm up ronde van dinsdag flink toegetakeld.
Het bleef lang stil en er was weinig duidelijk over het incident, behalve dat het gebeurd was ter hoogte van ‘Handley’s Corner’. De race zou niet hervat worden waardoor Dunlop de winnaar werd voor Hickman en de Ierse coureur Mike Browne, het totale aantal TT-zeges van Dunlop kwam daarmee op 29. Pas aan het einde van de dag werd bekendgemaakt dat Engelsman Jack Petrie degene was waarvoor de rode vlag werd gezwaaid, gelukkig was hij bij kennis en werd hij behandeld in het Aintree ziekenhuis in Liverpool.
Het slotstuk van deze Isle of Man TT, de Senior TT, ging uiteindelijk pas om 18:00 uur ‘s avonds van start. In een zeer spannende openingsfase ging een ontketende Peter Hickman aan de leiding voor Davey Todd terwijl Michael Dunlop al in de eerste ronde stil kwam te staan vanwege een kapotte koppeling. Hickman was er duidelijk niet blij mee dat hij in de Superstock race was verslagen door Todd en pushte flink. In de tweede ronde was hij bezig om zijn eigen absolute ronderecord te verbreken totdat het misging ter hoogte van het Ginger Hall hotel. Hickman schoof onderuit en bleef gelukkig ongedeerd, de enige schade was een krom achterwiel. Het betekende wel het einde van zijn race en een grote voorsprong voor Todd die nu naar zijn tweede TT-zege kon rijden. Todd zei zelf dat het de langste twee ronden van zijn leven waren en hij probeerde zo zorgvuldig met zijn motor om te gaan om deze maar aan de finish te krijgen.
Nadat Hickman de laatste jaren – met name in de 1000cc categorie – heeft gedomineerd lijkt Todd hier nu wel echt iets doorbroken te hebben. Er zijn nu vier coureurs die een rondetijd van meer dan 135 mph gemiddeld hebben gereden (Hickman, Dunlop, Todd en Harrison) waardoor het duidelijk is dat het niveau bij de Isle of Man TT dit jaar een grote stap heeft gemaakt. Ook Josh Brookes reed in de Senior TT zijn persoonlijk beste rondetijd van 134 mph gemiddeld, daarmee had hij waargemaakt waar hij het in zijn interview met mij over had.
En dat is uiteindelijk de hele essentie van de Isle of Man TT: mensen die hun persoonlijke doelen behalen. Een coureur op de 53e plaats weet dondersgoed dat hij nooit een TT gaat winnen maar kan nog wel zijn persoonlijke doelstellingen halen. Dat kan bijvoorbeeld zijn om een race alleen al uit te rijden, dat is namelijk al een hele prestatie op de veeleisende ‘Mountain Course’ waar de coureur en de machine zeer veel te lijden hebben. Die persoonlijke doelstelling kan ook een bepaalde rondetijd of het behalen van een bronzen of zilveren replica zijn, die krijg je als je binnen een bepaald percentage van de racewinnaar finisht. Bij het handjevol topcoureurs draait het om winnen maar voor de rest van de coureurs is de Isle of Man TT niets anders dan persoonlijke doelstellingen halen en je eigen comfortzone verlaten. Dat is iets menselijks en zien we op allerlei manieren terug, niet alleen in de sport.
Ik snap dat er kritiek is op de Isle of Man TT is en ik ben ook zeker niet blind voor de dingen die niet of minder juist zijn aan het evenement. Iets wat ik vaak voorbij hoor komen is dat het om geld draait; dat is zeker niet te ontkennen. Maar als je een wereldwijd evenement als de TT organiseert zul je toch moeten zorgen dat er geld verdiend wordt. De hele motorsport draait om geld, dat is altijd zo geweest en zal altijd zo blijven. Alles in deze wereld draait om geld, zo is het nou eenmaal. Natuurlijk zijn er bepaalde bedrijven en instanties die gebruikmaken van de TT door exorbitante bedragen te vragen, maar ‘festivalprijzen’ kennen we overal. Als je denkt dat je voor een paar tientjes naar de Isle of Man TT kunt gaan zul je er gauw achter komen dat dat niet gaat werken.
Ik hoor ook vaak dat ‘de TT verboden moet worden’. De gedachtegang kan ik me nog iets bij voorstellen maar ik vind het wel lastig te begrijpen om een ander iets te verbieden waar je zelf helemaal geen last van hebt. Geen enkele coureur wordt gedwongen om te racen op het Isle of Man, allemaal hebben ze er juist van gedroomd om ooit maar eens te kunnen racen op de ‘Mountain Course’. Als je het road racen niks vindt – en dat kan ik best begrijpen, het is ook een andere tak van sport dan het normale circuitracen – dan hoef je er niet naar te kijken, laat staan het een ander opleggen om het niet meer te doen.
Uiteindelijk ben ik blij dat alle coureurs de komende tijd nog lang kunnen napraten over hun avonturen tijdens deze TT en dat we van niemand afscheid hebben moeten nemen. Het was wederom prachtig om mee te maken en de adrenaline, vreugde en genot te zien in de ogen van de deelnemers. Het blijft een bijzondere plek en als het aan mij ligt kom ik de volgende keer weer terug. De magie die je voelt wanneer je op dit eiland komt, en al helemaal wanneer je over het circuit rijdt waar al bijna 120 jaar geracet wordt, is en blijft ongeëvenaard. Dit verhaal had zo nog drie keer zo lang kunnen zijn maar ik zal het voor nu hierbij laten …
Isle of Man, bedankt voor de herinneringen en tot volgend jaar.
Guido
Lees hier de eerdere ‘TT Dagboeken’:
11. TT Dagboek: Terugblikken op de Isle of Man TT 2024 met André van den Brink – Never be Clever Racing
10. TT Dagboek: Exclusief interview met tweevoudig BSB-kampioen en TT-podiumfinisher Josh Brookes
9. TT Dagboek: Exclusief interview met TT-podiumfinisher en podcaster Dominic Herbertson
8. TT Dagboek: Terugblik met Team Kranenburg Sidecar Racing: “Ik zou heel graag nog een keer willen”
7. TT Dagboek: exclusief interview met drievoudig Isle of Man TT-winnaar Dean Harrison
6. TT Dagboek: exclusief interview met 14-voudig TT-winnaar en ronderecordhouder Peter Hickman
5. TT Dagboek: “De eerste week zit erop, en wat een week was het …”
4. TT Dagboek: Garagetour bij het Nederlandse Never be Clever Racing
3. TT Dagboek: exclusief interview met 23-voudig Isle of Man TT winnaar John McGuinness
2. TT Dagboek: op de motor van Nederland dwars door Engeland naar de Isle of Man TT
1. TT Dagboek: Het is eindelijk weer zover, de 2024 Isle of Man TT gaat beginnen
Racesport.nl partners 2024 editie Isle of Man TT Races:
Yamaha Motor | Van den Brink Koeltechniek | RST | Motul
Handige links Isle of Man TT Races 2024
Tijdschema en volledige uitslagen
Fotoalbum
Live video
Live timing
Live radio
Volg Racesport.nl ook via de onderstaande social mediakanalen
Facebook | Instagram | — X — | Threads | YouTube
Vrijwillige bijdrage
Bent u een trouwe bezoeker van deze website, bent u tevreden met het door ons gebrachte gratis te lezen motorsportnieuws en wilt u het werk van het Racesport.nl redactieteam mede ondersteunen? Dat kan d.m.v. een vrijwillige bijdrage via de betaallink vrijwillige bijdrage Racesport.nl of door een bijdrage over te maken naar het volgende bankrekening nummer:
NL31 BUNQ 2035 9539 44 t.n.v. ES Event & Sports Promoter, onder vermelding van ‘vrijwillige bijdrage Racesport.nl’
