Na een redelijke voorbereiding vertrok het team van Rob Hakvoort afgelopen weekend naar Eemshaven voor de eerste race tellend voor het O.N.K. Supermono. Zoals eerder aangegeven richt Rob zich dit seizoen hoofdzakelijk op het E.S.A. (Europees) Kampioenschap maar ook probeert hij alle wedstrijden voor het Nederlands Kampioenschap mee te rijden.
Door privé omstandigheden moest vaste waarde Theo Hakvoort, de vader van Rob, helaas de trainingen missen en moest Rob na lange tijd zelf zijn sleutelhandschoenen weer uit de kast halen. Vrijdagavond werd de motor, in nieuwe kleurstelling, aan een laatste inspectie onderworpen door Rob en vaste monteur Richard en klaargezet voor training één.
Zaterdagmorgen in een stralende zon wordt de motorfiets gestart voor de training. Wanneer Rob plaatsneemt op de motorfiets in zijn nieuwe outfit merkt hij gelijk dat de kekke nieuwe witte laarzen voor problemen zorgen met schakelen. Snel worden de laarzen gewisseld voor de gehavende blauwe van vorig jaar en zo vertrekt Rob alsnog voor de training. Na 2 out-laps komt Rob binnen voor een snelle check aan het nieuwe motorblok. Alles blijkt goed te zijn en hij kan terug de baan op om een goede tijd neer te zetten. Als hij voor de eerste keer over start finish komt en zich klaar maakt voor een snelle ronde verremt hij zich bij de eerste bocht, de rest van de ronde gaat redelijk maar Rob merkt dat er boven in wat vermogen wordt verloren. In de 2e ronde op het rechte stuk begint de motor te haperen en te sputteren en houd er mee op. Benzine toevoer problemen zo blijkt. Na het spuiten van de tank is er, ondanks goed spoelen, blijkbaar toch nog vuil achter gebleven en deze heeft het benzine filter verstopt. Lullig, maar gelukkig geen ernstige schade. Nieuw filter, tank nogmaals gespoeld en op naar training 2 waarin we nu echt een tijd kunnen zetten. Overigens was de halve flying lap voldoende voor P3 op de grid.
Training 2, een redelijke kopie van training 1 maar dan nog minder florissant en met meer gevolgen. In de eerste out-lap halverwege de ronde (jaja, met nieuwe witte laarzen) hoort Rob een vreemd geluid uit de motor komen. Hij besluit rustig aan naar de pits te rijden en samen met de monteur te kijken. Op het eerste oog lijkt er niets mis te zijn maar wanneer Rob de motor afzet en opnieuw start zit het schakelpedaal vast. Snel de motor uitgezet, einde training. Welgeteld 4 rondes gereden in 2 trainingen en nu lijkt het erop dat er toch serieuze schade inwendig is, puike voorbereiding op de eerste wedstrijd van het seizoen.
Na het demonteren van het zijdeksel van het motorblok is al snel de oorzaak van het niet schakelen duidelijk. Een kans van 1 op een miljoen maar er is in de versnellingsbak een tand afgebroken, deze is door een piepklein gaatje in het rechter (koppelings) gedeelte gekomen en pal onder de schakelmof tot stilstand gekomen. Vandaar dat het pedaal vast zat. Er zit niets anders op dan het, minder sterke, reserveblok te monteren! Sleutelhandschoentjes weer uit de kast….
De warm-up zondag verloopt motorisch gezien prima, maar Rob zit voor zijn gevoel niet lekker op de motor en geeft aan moeilijk in zijn ritme te komen. Met een 1.44 in de warm-up komt hij toch een 2 a 3 seconde te kort t.o.v. Jan Frank Bakker en Sjoerd van Buiten. Duimen dat we wedstrijd beter verloopt.
Onder het motto, het seizoen is nog lang, gaat Rob de wedstrijd in. De start is net als altijd goed en Rob weet direct Sjoerd van Buiten, de runner-up van vorig jaar, achter zich te houden. Jan-Frank Bakker weet al snel een gaatje te slaan en de wedstrijd verloop precies zoals Rob had gedacht. Ronde na ronde komt Rob beter in zijn ritme en zakken de tijden. Jan-frank weet zelfs uiteindelijk 6 seconde weg te rijden. In ronde 7 verschillen de tijden van Rob en Jan-Frank niet veel meer en rijden ze beide 1.40’ers. In ronde 9 krijgt de koploper een mankement aan de tank, Rob weet binnen 2 rondes het gat te dichten en de koppositie over te nemen. De teamleden in de pits geven aan dat het gat snel groter word en Rob besluit geen risico te nemen en uit te rijden. Met 19 seconde voorsprong op Jan Frank en 27 seconde op (een door valpartij in training gehavende) Sjoerd van Buiten komt Rob als eerste over de streep. De eerste 25 punten zijn in de pocket.
Soms zit het mee, soms zit het tegen. Rob heeft zelf de afgelopen jaren meerdere keren een nummer 1 positie af moeten geven door technische problemen, nu profiteerd hij ervan: Zonder geluk vaart niemand wel!
Op naar Oss, het winnen smaakt naar meer…
