Afgelopen weekend werd de tweede race om het Europees Kampioenschap voor vrouwen verreden op het circuit van Assen. Zaterdag stonden de vrije training en de twee kwalificaties gepland en zondag was natuurlijk de racedag.
Vrijdagmiddag arriveerden we in Assen. Anders dan tijdens de andere races om het EK konden we nu vooraf niet trainen op Assen. Wel jammer want had na een kleine schuiver in de regen drie weken ervoor en het niet mogen deelnemen tijdens de laatste KNMV cup i.v.m. de geluidsproblematiek graag weer een beetje meer ritme opgedaan op Assen.
Desalniettemin gingen de vrije trainingen en de kwalificaties zaterdags niet slecht gezien ik in alle sessies mijn PR weer heb weten te verscherpen met uiteindelijk bijna een seconde totaal naar een 1:58 min. Maar het was niet voldoende om tot een mooie plek op de grid te komen. Ik startte in het gecombineerde 600/1000 cc veld vanaf een 15e plek van de 18 dames die deelnamen. Niet echt om over naar huis te schrijven. Maar ja, in de race moet het uiteindelijk allemaal gebeuren en daar is het waar het telt.
Zondag, de race om 14.30 uur. Mijn start was redelijk. Ik kon in de eerste paar ronden een paar mooie inhaalacties uitvoeren op o.a. Deb Cartwright en een wel hele mooie buitenom inhaalactie op Stine Carlsen in Madijk/Ossenbroeken. Ik reed in op Bernice Sangers. Bij doorkomst zag ik dat we halverwege waren, 6e ronde van de 12. Ik had al eerder wat druppels op mijn vizier gezien. Ach, niets ernstigs dacht ik nog. Het valt mee. Echter insturend in de Stekkenwal zie ik Bernice onderuit schuiven en op het moment dat ik dat zie glijd mijn achterwiel weg vanuit het niets. Al rollend door de grindbak trek ik mijn armen in en wacht totdat ik halverwege de grindbak eindelijk stil lig. Alles voelt in orde, dus snel opstaan, kijken hoe de motor eraan toe is. Maar helaas, het potje van de remvloeistof is weg en de rechter clipon is deels afgebroken, ruitje kapot en de uitlaat lijkt door het glijden, kapot te zijn.
Als ik opkijk zie ik buiten Bernice ook Natalia van der Ark in dezelfde grindbak liggen. We zijn gewoon verrast door de toch nattere baan dan ingeschat. Twee bochten verderop lag ook nog de Britse Susie Grayson in de grindbak, die dus waarschijnlijk net zo verrast werd. De code rood werd gegeven vanwege de vier motoren en rijders in de grindbak. Er waren twee veegwagens en een ambulance in de baan. Ik werd gauw met motor en al weggebracht en na medische check had ik weer mee kunnen doen aan de herstart. Helaas was dat door technische redenen niet haalbaar.
Dit is echt een enorme domper. Na mijn mindere kwalificatie heb ik me in de race zo mooi teruggevochten naar een 7e plek waar ik voor de crash lag en dan uiteindelijk door een dergelijk buitje eraf schuiven en terug zakken van de 8e naar een 14e plek in het EK kampioenschap. Helaas, ook dat hoort erbij. Maar ik ga ervan uit dat het in Oschersleben beter zal gaan gezien die baan me goed ligt. Ik hoop natuurlijk daar goede zaken te doen en me op te werken in het kampioenschap.
Op naar alweer de laatste ronde van het WECRR te Oschersleben Duitsland 10-11 augustus.
