Tijdens de eerste vrije trainingen hebben we nog veel tijd gespendeerd aan het afstellen van de motor. De gegevens die het team de afgelopen jaren verzamelde waren met de overstap naar de nieuwe Bitubo-vering immers zo goed als waardeloos. We begonnen dus terug van nul ( of zo goed als … ) ! Het leverde me na het nodige gepuzzel een 11de startplaats op. Maatje Schulten stond op een 5de plaats.
1e reeks
Redelijk goed weg vanaf m'n 11de startplek kon ik lekker aanpikken bij het 2de groepje dat strijd leverde voor een 4de plaats. Maar in de laatste bocht voor start/finish schoof m'n voorwiel weg zonder te verwittigen en voor ik er erg in had lag ik op m'n rug. Race over denk je dan … maar op hetzelfde ogenblik viel, op een andere plaats op het circuit, een andere rijder wat een rode vlagsituatie uitlokte ! De race werd stilgelegd en ik kon terug op de motor
naar de pits. Het team herstelde in no-time de CBR1000RR zodat ik mee kon doen aan de herstart. Bij de herstart kreeg m'n maat Michael een serieuze high-sider die hem zeker een dikke meter uit het zadel wierp ! Hij kon z'n weg verder zetten maar had wel dik 30 seconden achter op de laatste man van het veld. Zelf zat ik weer in het 2de groepje te vechten voor de 4de plaats achter het voorlopig ongenaakbaar trio Kellner – Mecklau – Teuchert. Met nog 2
ronden te gaan begon ik stilaan op een plan te broeden om naar die 4de plaats te rijden toen de rijder voor mij een high-sider kreeg. Ik kon niet meer ontwijken en reed tegen z'n achterwiel aan met een redelijke crash tot gevolg ! Je gelooft het of niet maar op datzelfde ogenblik viel er op een andere plaats op het circuit nog een rijder wat een rode vlagsituatie uitlokte( waar hadden we dat nog gehoord…). Daardoor werd de race stopgezet en telde het resultaat van de vorige volledig afgelegde ronde. Toen reed ik nog in 8ste stelling dus …geluk bij een ongeluk. Michael had toen een indrukwekkende remonte gemaakt van een 39ste plaats naar een 16ste ! Nina, m'n vrouwelijke teamgenote reed zich naar een ongelooflijk sterke 17de plaats. Bovendien draaide ik in de race een besttijd van 1'29"924 tegenover 1'29"823 voor Kellner die de wedstrijd won. We waren dus op de goede weg, alleen een beetje meer geluk en het
zou allemaal goed komen. Maar bij het geluk in het ongeluk had ik ook minder geluk !! M'n voet en m'n knie waren behoorlijk geraakt en het zag er allemaal niet zo goed uit. Ik kon de arts ervan overtuigen dat er niets gebroken was ( anders zou ik niet meer mogen starten ) en kon me zo klaar maken voor de 2de reeks.
2de reeks
Terug vertrokken van op m'n 11de startplaats kon ik direct mee met de grote kopgroep tot inde 2de ronde Giuseppetti me probeerde uit te remmen wat niet zo goed lukte. In z'n driestmanoeuvre reed hij me de zandbak in ! Klote ! Vanuit een 26ste positie kon ik proberen Michael z'n stunt uit de eerste reeks over te doen. Met tijden die de ganse race in de buurt lagen van de koplopers maakte ik zienderogen plaatsen goed tot ik uiteindelijk op een zucht van de 11de plaats strandde. Er had meer in gezeten maar het mocht dit weekend blijkbaar niet echt lukken. Al bij al scoor ik toch nog 12 (onverhoopte) punten voor het kampioenschap ! Maar de tijden die we op de klokken zetten doen me toch met een redelijk goed gevoel afreizen naar Oschersleben. Onze volgende race wordt daar verreden in het weekend van 28 mei. Hopelijk krijg ik morgen wel wat goed nieuws over m'n voet en knie …!!
See you !!
Werner
