Het IDM kampioenschap ging het afgelopen weekend verder in Schleiz. En van de favoriete circuits van Bryan waar hij traditioneel goed presteert.
Na de uitstekende reeks van de afgelopen weken hadden we er zin in. Het liep deze keer echter niet zoals wij wilden helaas. Om de één of andere onverklaarbare reden wilde het niet helemaal lukken dit weekend. Vanaf de training tot in de beide wedstrijden was het net niet snel genoeg om voor het podium mee te kunnen strijden. Het werd twee keer een vierde positie in de races en dat waren we al even niet meer gewend. We gaan dit jaar toch minimaal voor de podiumplaatsen in elke IDM wedstrijd. Na afloop toonde Bryan zich flink teleurgesteld; “Ik heb er alles aan gedaan, maar het wilde deze keer gewoon niet”. Jammer maar helaas, zullen we maar zeggen. Over 4 weken gaan we weer voor het podium, op de Sachsenring.<br /> <br /> Bryan’s verslag: Vrijdagmorgen mochten we de baan op en het ging wel redelijk goed. Al waren de tijden nog niet zoals die van vorig jaar, ik had er wel vertrouwen in dat dat er wel in zou zitten. Zaterdagmorgen was de eerste kwalificatie, het was prachtig weer en al gauw werd het redelijk warm. De tijden waren een halve seconde sneller dan vrijdag, maar al gauw zag ik dat ik 1,3 seconde achterstand had. Wat ik ook probeerde, meer zat er bij mij niet in. Jammer maar helaas, ik baalde als een stekker en bleef staan op p5. De tweede kwalificatie ging niet heel veel beter, de tijden waren constant, maar niet veel sneller en ik bleef hangen op p5. Het ritme was er wel, helaas de snelheid nog niet helemaal. Rond 18:00 uur zou race 1 starten, dus ik moest snel iets vinden voor de race. De motor was goed, daar kon het niet aan liggen.
<p>Bij de start van de race kwam ik niet lekker weg en bij de eerste doorkomst lag ik 8e. Ik kon mij naar voren vechten en in de vierde ronde lag ik op plaats 4. Daarna reed ik het gaatje naar Ecklmaier dicht (4,5 seconde) en reed daarbij de snelste raceronde (1.33,1). Het kon dus wel harder alleen was daar even een coureur voor nodig die een rood doek bij zich had waar ik op kon focussen. Eenmaal bij Ecklmaier aangekomen ben ik er voorbijgegaan. Tijden bleven constant redelijk goed en ik reed langzaam maar zeker naar Heidel toe (P2). Helaas had ik in de beginfase iets te veel van de banden gevraagd, waardoor de grip nu iets minder werd. Met het ingaan van de laatste ronde schakelde ik een keer mis met aanremmen voor de eerste bocht en meteen kwam Ecklmaier binnendoor. Vier bochten later, met aanremmen voor de hairpin wilde ik hem terugpakken, maar zaten er 2 achterblijvers in de weg. Helaas was er niet nog een mogelijkheid om in te halen en ik werd teleurstellend 4e. Althans, ik was er niet echt happy mee want er had meer in gezeten. Zondag bij de tweede race wilde ik 1 ding, podium!<br /> <br /> <br /> Na een goede nacht en een goede warm-up zondagmorgen vroeg (08.15) werd zondagmiddag de tweede race gereden. Bij de start van de race kwam ik redelijk weg en pakte 2 plaatsjes. Ik zag Luca meteen verdwijnen uit het zicht en ook Florian Alt moest lossen bij Luca. Ik kon naar Florian toerijden en er voorbij. Hij rijdt in het 2takt klassement en kwam constant voorbij op de snelle stukken. Daarmee drukte hij het tempo en dat was erg jammer want zo kon Ecklmaier bijblijven. Na 8 ronden had ik met insturen van bocht 3 een highsider. Ik kon die opvangen, maar ik verloor zo wel de aansluiting met de twee andere jongens en reed daarna in mijn eentje de wedstrijd uit. Dat resulteerde gelukkig nog wel op een (Moto3) podium, maar dat was er wel één met een klein beetje kiespijn. <br /> <br /> </p> <p> Jammer maar het kan niet altijd meezitten. Het team heeft hard gewerkt en ik heb alles gegeven wat ik had. Volgende keer gaat het zeker weer beter worden. </p>
