Op zaterdag 5 mei begonnen we aan onze 2e ONK race van het seizoen op het circuit de Varselring te Hengelo. De eerste training was rond de klok van 11 uur. Het was prachtig weer en met zo’n 15 graden al redelijk warm maar er stond wel een stevige bries.
De eerste paar rondes moet je even wennen aan de andere rijstijl die nodig is om hard te kunnen gaan op de straten circuits. Ik bedoel hiermee dat je erg laat en hard moet remmen voor de nogal korte dus haakse bochten. Dan de fiets snel omgooien en zo vlug mogelijk weer rechtop zodat het gashendel direct richting stuit kan. Vloeiend, dus ruim rijden op een straten circuit, is niet bepaald de ideale manier om hard rond te gaan. Nog afgezien dat ze hem er dan overal tussen gaan zetten.
We sloten de eerste training af met een keurige 4e plaats.
De 2e training waren de condities nog wat beter weer, lucht temperatuur zo’n 20 graden en asfalt temperatuur zeker niet minder. Ja daar smult het rubber van want dat betekent betere grip. Dat geldt natuurlijk voor iedereen.
In de opening van de 2e training werd ik de eerste 5 rondes teruggezet naar een 7e plaats maar naar verloop van tijd begon ook ik wat later te remmen en iets eerder op het gas te gaan. Al doende kon ik zo’n 1,5 sec van mijn tijd afknabbelen en belandde ik wederom op de 4e positie, keurig meegeschoven.
Zondag 6 mei.
Omdat dit een smal straten circuit is starten we met drie op rij, licht verschoven. Ik stond dus de 2e startrij achter Randy Gevers de pole-rijder, de start opstelling was 3 om 2.
De coureurs van de eerste rij Randy Gevers, Hans Smees en Jan Roelofs stonden dicht bij elkaar getraind, daar na kwam er een klein gaatje van zo’n 2 sec naar de tweede groep waarvan ik op kop stond. Vlak achter me stonden Ronald Beitler, de Belg David Drieghe, de Duitser Hendrik Viot en TT kanshebber Erwin Postmus.
Wij zaten met z’n allen binnen een seconde, dus dat beloofde dus heel wat.
Bij de start kwam ik helaas meteen al in de verdringing doordat m’n voorwiel werd aangetikt door de felle Yamaha rijder Richard Buckly, na de eerste bocht kon ik zo’n 2 man vanuit de slipstream voorbij rijden en verdiende daarmee een 5e plaats.
Ver voor me lag de oud kampioen van Belgie, David Drieghe met zijn A kit Honda.
Ik keek bij start finish op mijn rondebord en zag dat ik al op mijn beste rondetijd zat van de 2e training, maar ik moest toch nog ruim een seconde van deze tijd afrijden om überhaupt in de buurt van Drieghe te komen, want die reed nagenoeg even hard.
Dezelfde remedie dus: nog later remmen en proberen nog eerder op het gas te gaan werkte, daarmee kroop ik langzaam maar zeker naar zijn kont. In de slotfase van de race was het eindelijk dan zo ver, aan het eind van het rechte stuk kon ik een fractie later remmen waardoor ik net wat eerder de overhaakse bocht in kon duiken. Helaas was mijn bochtensnelheid door m’n manoeuvre zo laag geworden dat Drieghe me op puur op acceleratie weer voorbij reed.
De laatste ronde was in gegaan en Drieghe wilde niet te grazen genomen worden. Hij stuurde overal heel vroeg in zodat ik niet binnendoor kon steken, maar dat zijn waardeloze lijnen. In de snelle slingers opweg naar de laatste bocht (de haakse Molenbocht) remde Drieghe veel te vroeg maar kon daardoor wel de binnenkant aanhouden. Daar kon ik er onmogelijk langs, dan proberen we toch gewoon aan de buitenkant! Helaas, daar moet ik wat meer op oefenen, geen succes.
Smees pakte glansrijk de 1e plaats , Gevers werd 2, Roelofs 3 ,Drieghe 4, en Velthuijzen kwam binnen op plaats 5.
Het was een prima race. Slechte start met goede follow-up en heel behoorlijke rondetijden. Monteurs en gasten hadden een prima weekend en race. Reuze gezellig met ook nog eens goede resultaten, wat wil je nog meer !!!
Op naar het volgende straten circuit, Eemshaven. Als om te beginnen daar nu ook het zonnetje schijnt en die ventilators niet al te hard staan komt dat helemaal goed.
Mike Velthuijzen
#111 Coureur MRTT Hugen racing
