Woensdagmiddag kwamen we aan op het circuit van Brno – Tsjechië. Met zo’n 35 graden was het er flink warm te noemen.
Donderdag hebben we de fiets klaargemaakt en met hulp van Andriani naar een basisafstelling gezocht om de training op vrijdag mee te beginnen. Na een rondje over het circuit met Barry en wat tips te hebben gekregen, was ik er klaar voor.
Vrijdag
1e vrije training
Al na 1 ronde had ik het gevoel: “dit baantje gaat mij wel bevallen”. De eerste training heb ik gebruikt om de baan te leren kennen en aan te voelen hoe de vering stond. De training ging al meteen lekker: eindelijk eens niet zo veel last van mijn onderarmen waardoor ik ook de gehele training kon benutten. Ik ben deze training binnengekomen om de vering te verstellen, omdat de voorkant nog wel eens wilde wegdribbelen over de hobbels. Aangezien we niet de gehele veerweg gebruikten, besloten we na de training over te gaan op een lichtere voorveer. Zo reed ik de laatste minuten van de training uit. Aan het einde van de training stond ik 24e wat niet slecht te noemen was op een – voor mij – nieuw circuit. Dit gaf me het vertrouwen dat ik met een goede afstelling wel eens voor de punten in aanmerking kon gaan komen op deze baan.
1e kwalificatietraining
Vlak voor de training kwam er een stortbui naar beneden en dat bij een temperatuur van 34 graden. We besloten om met droogweerbanden te vertrekken, maar na 1 ronde kwam ik binnen de banden te wisselen. De baan droogde snel en uiteindelijk finishte ik net buiten de kwalificatielimiet. Met 2 honderdste van een seconde tekort was ik de eerste van de 12 not qualifiers.
Zaterdag
2e vrije training
Nu was het tijd om de vering te testen. Over de voorkant was ik erg te spreken en dat was ook wel te zien. Aan het begin van de training stond ik zelfs 12e op de lijsten. Ik reed al meteen ruim 2 seconden harder rond als een dag eerder. Echter, de achterkant was nog niet helemaal naar mijn zin. Na tweemaal binnen te zijn geweest en een aantal veranderingen werd het alleen maar slechter. De tweede helft van de vrije training ging al doende verloren.
2e kwalificatietraining
Na de afstelling van de achterkant van de machine weer veranderd te hebben, was ik er klaar voor om me in de top 20 te kwalificeren. Het weer gooide echter opnieuw roet in het eten. Er kwam een buitje waardoor ik in de pits naar regenwielen wisselde. De baan droogde echter erg snel en was aan het einde van de training zelfs compleet droog. En dat terwijl ik op regenbanden stond. Het was alles of niets om erbij te staan op zondag. Ondanks de regenbanden en een ronde waarin de motor alle kanten op gleed – één keer kreeg ik zelfs het stuur tegen de aanslag – wist ik toch nog een tijd van 2:17 te rijden. En dat was voldoende! Weliswaar op een 27ste plaats, maar ik stond erbij! Later besloot de wedstrijdleiding dat iedereen mocht starten.
Zondag
De race
Waar we eerst om half 11 al zouden starten, werd onze race – door een aantal rode vlaggen bij de warming-up van de Superbike – verplaatst. Na de eerste manche van de Superbike stond onze race op het programma. Ik was erop gebrand om punten te behalen. Dat betekende dat ik een erg goede start zou moeten maken om van een 27e plaats naar voren te komen. Bij de start kwam ik in het gedrang van de eerste bocht terecht en in plaats van dat ik er won, verloor ik plaatsen. Ik kon al snel veel plaatsen goedmaken tot ik bij Dionisi op zijn MV kwam. Telkens als ik hem voorbij was, kwam hij weer terug tot het voor hem mis ging en hij bij een uitremactie onderuitging. De race werd afgevlagd wegens olie op de baan, wat mij wel goed uitkwam. Zo kreeg ik een herkansing om een goede start te maken. De herstart van de race kwam pas na de tweede manche Superbike.
Herstart
De herstart ging maar over 8 ronden en door problemen op de grit bij Corti werden het er nog maar 7. Hierdoor was het voor mij wel een erg moeilijke opgave om nog in de punten te komen. Ook deze keer had ik geen geweldige start: bij de eerste doorkomst lag ik 25e. Het inhalen ging me erg goed af en al snel kwam ik op een 17e plaats achter – alweer – Dionisi op zijn MV terecht. Na hem gepasseerd te hebben, kwam hij weer terug. Ik kon hem niet vlak volgen omdat hij water lekte. Dat kwam mijn concentratie niet ten goede. Dionisi sloeg een gaatje met mij door de rijder voor mij te passeren. In de 4e ronde kwam Corti mij voorbij: ik kon een halve ronde achter hem blijven hangen en zo de rijder voor ons naderen. Corti was hem zo voorbij: mij kostte het iets meer moeite. Nu ik de aansluiting met Corti kwijt was, moest ik op eigen houtje naar de punten rijden. Met nog 2 ronden te gaan lag de 15e plaats nog maar 3 seconden van mij vandaan. Met nog 1 ronde was dit nog maar 2 seconden en op de streep kwam ik 1 seconde te kort om mijn eerste puntje binnen te halen. Zo kwam ik dus – iets minder succesvol dan gehoopt – als 17e over de finish.
Maar nu is de toon gezet en dus: op naar Brands Hatch UK. Op naar de punten!
