Het begint een gewoonte te worden, ups en downs in het Abbink-Bos team…Joey op het podium,Jasper met een nekband toch in de punten en Sebastian die zijn draai nog niet kan vinden.
Met een herstellende Joey en een topfitte Jasper zijn we vol goede moed afgereisd naar het circuit Lausitz in Duitsland.
Zacht uitgedrukt is dit niet het meest favoriete circuit van beide heren, het is spekglad als het regent en eigelijk gemaakt voor de autorace. De vrijdagtraining begon dan ook meteen goed, het regende….
De coureurs gebruikten de training om wat zuigers en nieuwe cilinders in te rijden, goede tijden waren niet aan de orde.
In de laatste training gaat het voor jasper helemaal mis, door een vastloper, veroorzaakt door stof of rotzooi op de baan, gaat hij er geweldig hard af.
Op de brancard word hij rechtstreeks afgevoerd naar het ziekenhuis, men is bang voor nekletsel.
Na uren onzekerheid is het duidelijk dat er niets gebroken of gescheurd is maar dat zijn spieren in zijn nek een tikje opgerekt zijn.
Met een van pijn vertrokken,sacherijnig koppie en een nekband om ziet jasper het somber in voor de kwalificatietrainingen op zaterdag.
Joey doet het goed, hij is prima herstellende maar heeft nog veel last van zijn arm na intensief gebruik.
De set-up van zijn fiets word behoorlijk veranderd, rijder en monteur boeren vooruit!
De 1e kwalificatie begint voor beide heren goed, Joey rijd naar een 2e plaats, het verschil met nr 1 Marcel Schrotter is minimaal.
Jasper is minder tevreden, hij ziet niet lekker op de motor, zijn nek kan zijn hoofd en helm niet dragen.
Een 15e plaats is het beste wat Jasper er op dat moment uit kan halen.
De 2e kwalificatie gaat voor Joey iets beter maar hij komt een fractie te kort voor de pole, een 2e plek is gezien het verschil met Schrotter een prima uitgangspositie.
Jasper heeft moeite, een snelle ronde is niet mogelijk, zijn nek speelt hem parten en een 18e positie werkt ook niet echt motiverend.
De wedstrijddag breekt aan en Joey jumpt fris uit zijn best, vrolijk en zo fit als een hoentje.
Jasper blijft in bed liggen van pijn en sjacherinnigheid, ”het word waarschijnlijk niets vandaag”.
Na advies van het management om niet te rijden besluit hij het toch te proberen, een strip tabletten word naarbinnen geduwd en het mannetje leeft weer een beetje op.
Joey is vastbesloten met een beker naar huis te gaan, het is onderhand al 3 jaar geleden dat hij met champagne kon spuiten.
Hoe lang het geleden is dat er een Nederlander op het IDM 125cc podium heeft gestaan weet trouwens niemand in het team…
De start van de wedstrijd gaat voor beide heren formidabel, Joey als eerste weg en jasper als 7 in de eerste bocht.
In de eerste doorkomst zien we Joey als 2e en jasper als 10e langskomen.
De kopgroep bestaat uit 4 man en Joey is duidelijk aanwezig, is iets te voorzichtig maar rijd gecontroleerd.
Jasper zit in een mooi groepje maar kan geen ritme vinden, de tabletten hebben de pijn verzacht maar doen de concentratie geen goed(zie bijsluiter…)
Hij probeert te volgen om toch bij de eerste 15 te eindigen en nog net 1 puntje mee te pakken.
Joey rijd goed, geconcentreerd en scherp maar heeft de concurrentie in zijn nek.
Het groepje bestaat nog uit 3 man en Joey zet net iets te laat aan voor de overwinning.
Ondanks de snelste ronde in de laatste fase van de race word hij als 3e afgevlagd maar hij heeft zijn podium!
Jasper word 14e en mag ook blij zijn met deze uitslag, hij verbeterde zijn tijd van vorig jaar met 2 seconden ondanks zijn letsel.
Sebastian word als 15e afgevlagd en neemt dus ook een puntje mee naar huis.
Al met al weer een bewogen weekend, punten bij de vleet, champagne, nekbanden en tabletten, vrolijke en chagrijnige gezichten….
Sebastian kan al vanaf het begin van het seizoen zijn draai niet vinden en heeft behoefte aan een beetje rust, wij houden hem uit de schijnwerpers en bemoeien ons minimaal met hem en zijn monteurs.
Onder de Abbink vlag maar met zijn eigen mensen om zich heen hopen we op betere tijden voor de sympathieke Duitser.
De heren coureurs hebben nu even 2 weken rust, geen overbodige luxe….
