Vrijdag 12 september vertrokken we alweer voor de laatste keer dit seizoen naar Assen, de laatste race voor het Open Nederlandse Kampioenschap Superbikes. We hadden er geen goed gevoel bij want we vertrokken met een kleine handicap, minder zicht door een ontstoken oog … ik kan nu zeggen dat je met racen echt twee goede ogen nodig hebt!
De eerste training was vooral erg wennen, door het verminderde zicht maakte ik nog een lelijke remfout (gewoon rempunt gemist doordat ik het niet goed zag) maar het ging net goed. Ik kwam tot de ontdekking dat het beter ging als ik achter een groepje reed dus die heb ik steeds weer opgezocht. Omdat we ook een nieuw motorblok hadden gemonteerd moest ik daar ook erg aan wennen, de motor was onstabiel en heel nerveus op het gas, een dubbele uitdaging dus … wat samen met het feit dat ik de zaterdagmorgen zonder monteurs door moest brengen er voor zorgde dat we het niet makkelijk hadden tijdens de trainingen.
Voor de tweede training was Manfred gearriveerd en konden we gaan werken aan de afstelling van de motor. Ik bleef echter veel last houden van de problemen met mijn oog en kwam dan ook niet verder dan een teleurstellende drieëndertigste plek, gelukkig hadden we wel een stabielere motor maar echt blij kon ik met dit resultaat niet zijn.
Zondags hadden we geweldig weer en het was gewoon schitterend om te zien dat er een record aantal bezoekers af was gekomen op de laatste wedstrijden voor het ONK, goed voor de Nederlandse motorsport. De start was eigenlijk super, na een aantal ronden kwam ik door op een zevenentwintigste plek en er zat meer in. Ondanks dat ik in druk verkeer zat had ik geen moeite om toch redelijk goede tijden te rijden en ronde na ronde werden deze zelfs beter. De tweede helft van de wedstrijd kwam ik tot de ontdekking dat de extra energie die het vergde om te rijden met een verminderd gezichtsveld samen met de toch verminderde conditie door de ontsteking in je lichaam en de medicijnen die je daar voor krijgt zijn tol begon te eisen. Ondanks mijn volle concentratie en de honderd en tien procent inzet kwam ik niet verder als een teleurstellende eenendertigste positie, zonder punten.
Wat we als team dit jaar hebben gepresteerd is mij zeker niet tegen gevallen, we hadden niet gedacht dat we met ons relatief toch erg lage budget toch in de positie waren om punten te scoren en zelfs eenentwintigste te worden in dit zware kampioenschap. De allerlaatste race van dit seizoen is er weer een in de Drie Landen Cup. Op 26, 27 en 28 September zijn we in het Duitse Frohburg om daar het seizoen af te sluiten.
Voor het laatste nieuws klik je naar www.bosch-racing.nl
