Afgelopen weekend werd op het TT circuit in Assen de 30e internationale Ducati Club race verreden, dit jaar helaas al erg vroeg in het seizoen.
Na de valpartij in Spanje bleef de Ducati last houden van een onverklaarbare ratel in het blok. Na behoorlijk wat uren sleutelen van Joop en John, kwamen ze tot de ontdekking dat de vorken krom waren in de bak, en dat de krukas lagers aan vervanging toe waren. De motor liep dan ook pas de woensdagavond voor het Clubrace weekend, dit omdat het wachten was op de onderdelen van het blok. Gelukkig mocht ik de donderdag een sessie rijden van Hans Quirijns, waar ik de Ducati kon testen. Het ratelde nog steeds, maar aan het einde van de sessie was het geluid weg. Maar het wekte niet veel vertrouwen. Ik had het gevoel alsof elk moment het blok kon ontploffen!
De vrijdag werd de Trackday van Ducati verreden, ik had drie sessies de tijd om in mijn ritme te komen en weer vertrouwen te krijgen in de motor. De Trackday verliep niet geheel soepel, na de eerste sessie bleek de motor olie te lekken, dit was gelukkig makkelijk te verhelpen want we hadden alles bij ons om het ter plaatse te maken. De tweede sessie ging ik vol vertrouwen in, maar bij het insturen van de bocht voelde de motor niet stabiel, en hierdoor voelde het niet vertrouwd aan. De laatste sessie kreeg ik de opdracht mee om goed te voelen wat de motor nou precies doet, en waar. Na de sessie was het al duidelijk: de vering stond totaal verkeerd! Dezelfde avond zijn mijn vriend en ik nog naar Rooske gereden, om daar de motor af te stellen.
Zaterdag ochtend om 11.10 werd mijn eerste kwalificatie verreden. Als laatste ging ik de baan op, om zo niet teveel verkeer tegen te komen. Jammer genoeg voelde de motor nog niet goed aan. Bij binnenkomst samen met John Bakker de motor fijn afgesteld, en hopen dat het goed zou uitpakken. De tweede kwalificatie was pas om 16.10, en ik wist dat ik hierin een goede tijd moest neerzetten! En gelukkig bij het insteken van de eerste bochten voelde de Ducati weer als een Ducati! Ik kon mijn geluk niet op, en begon zoveel mogelijk gas te geven!
Ik stond uiteindelijk als zevende gekwalificeerd in de 3Dcup! Op de tweede startrij; jammer genoeg stond er weer een parapludame bij me en zijn ze er bij de organisatie nog steeds niet aan gewend om dan een heer met een paraplu erop af te sturen…
De wedstrijd ging om 11.20 van start, het was bewolkt maar regende nog niet! Zodra het licht uit ging vloog ik als een raket de eerste bocht in! Een super start!
De eerste ronden bleef ik koel, en wist mooie ronden te rijden, en ik bleef constant op de 8 plek rijden! Helaas in de laatste ronde, toen ik op iemand inreed kwam mijn voorganger naast de baan en slingerde voor mij de baan weer op; helaas moest ik op de rem en staken gelijk 2 coureurs bij ons binnen door.
Uiteindelijk ben ik als 11e afgevlagd, en heb ik mijn eerste punten behaald in de 3Dcup! Dit proeft zeker naar meer, en ondanks alles ben ik nog steeds de snelste vrouw van de Ducatisten, en dat is iets om trots op te zijn!
Op naar de tweede race op de Nurburgring!!
