Afgelopen weekend heb ik de 2e wedstrijd van de 3Dcup gereden. De heenreis was erg lang aangezien we in de file kwam bij Koln, we moesten om Koln heen wilde we nog bij de Nurburg komen.
De vrijdag had ik 2 vrije trainingen staan, ik had al eens eerder op de Nurburgring gereden maar dan in de regen en op supercorsa’s. Gelukkig waren we nu gezegend met een stralende zon, en een strak blauwe hemel. Tijd om eens een flink portie gas te gaan geven.
Ik had er ongelofelijk veel zin in, en ik was nieuwsgierig hoe de ‘nieuwe’ schokdemper zich zou gaan gedragen.
Tijdens de eerste vrije training voelde ik het gelijk al! De vering was goed, en de motor dook mooi de bochten in. Gelukkig, na een tijd over mezelf getwijfeld te hebben zat het probleem al die tijd al in die schokdemper. (Rooske bedankt!)
Vanaf nu was ik ervan overtuigd dat het goed ging komen. Tijdens de 2e vrije training had ik dan ook al goed de smaak te pakken, en kwam ik al vrij vlot weer bij de achterblijvers terecht. Dit was wel goed voor mij, want hierdoor kon ik ook leren om mensen goed in te halen. Zonder dat ik er een paar coureurs aantik, of de baan uitduw.
Zaterdag was echt een zware dag, we hadden om 09.15 al de eerste kwalificatie. Ik had er echt heel veel zin in, ook wist ik dat ik maar 3-4 rondes alleen kon rijden aangezien ik dan de achterblijvers zou gaan tegenkomen.
De 2e kwalificatie was om 13.30, omdat het zo warm was en omdat ik me de eerste kwalificatie zo had ingespannen voelde ik dat ik al aardig moe was. Veel water drinken en in de schaduw blijven was mijn motto voor de dag. Tijdens de 2e kwalificatie wist ik nog 1,5 seconden van mijn tijd af te rijden, en hiermee heb ik een 5e startplek te pakken!
De race werd pas om 17.30 gereden, en deze werd ook nog eens uitgesteld omdat er in de race voor ons een aantal rode-vlag situatie waren waardoor de wedstrijd werd gestaakt, en wij moesten wachten.
Toen ik stond opgesteld, was ik rustig en geconcentreerd en ik had sterk het gevoel dat het goed zou gaan komen. Het licht gaat uit, en ik was direct weg! Ik stak als 4e de eerste bocht in, en wist deze plek lang vast te houden! Ineens was ik niet meer vermoeid, en had het gevoel dat ik de wereld aankon. Alles ging over de grond, stepjes, motorlaarzen, knieën, de motor ging platter dan ooit. In de laatste ronden kwam ik nog in gevecht met Deborah, we kwamen een achterblijver tegen in de laatste bocht voor start-finish. Ik ging buitenom de achterblijver, zodat ik op de ideale lijn zou rijden en vroeg op het gas kon. Deborah verremde zich compleet en stoof rechtdoor. Yes! Een prima 6e plaats gehaald, en de punten stapelen zich zo mooi op!
Ik wil jullie allemaal bedanken voor de support!
De volgende race is over 2 weken in Oschersleben in Duitsland.
