Voor race nummer 6 traden de Aprilia 125 cuppers wederom aan in Assen. Na eens echt bezig te zijn geweest met de afstelling van de motor, hoopten we op verbetering, die was er ÉÉÉbijna.
Steun en toeverlaat Jos, vader van Sam, had zich eens bezig gehouden met de Aprilia zoals hij dat voorheen ook met de minibikes deed, de puntjes op de i zetten.
Dat Sam het minibiken overigens nog niet verleert is bleek afgelopen zaterdag wel , hij reed voor de gein weer eens een race mee en won deze op zijn sloffen, achteraf trok hij zich terug uit de uitslag om de punten aan de rechtmatige eigenaren te geven, toch sportief.
Maar goed terug bij de ApriliaÕs was de spanning te snijden want Sam had nog nooit zo snel getraint!!
Hij bleef na de kwalificatie slechts 0,2 seconde verwijderd van Joey Litjens die orde op zaken hield en zijn vaste stek weer in nam. Na beiden een matige start gemaakt te hebben volgde een zeer spannende race, dit keer kon Sam meestrijden om de overwinning!! Na het hele seizoen op technisch vlak een beetje achter de feiten aan te hebben gelopen zit hij er nu dan eindelijk bij.
Een keiharde race tot gevolg waar Sam keer op keer voorbij Joey probeerde te gaan, maar bij het uitaccelereren toch weer verloor van de 16 kilo lichtere Litjens dus het bleef bij ÒprikkenÓ ,Joey hield het hoofd koel.
Tegen het einde van de race werd de gaskraan nog een milimetertje verder opengeschroefd door de beide heren, maar helaas moest Sam afhaken omdat zijn achterwiel blokkeerde bij het aanremmen van de Nationale bocht.
Dit gebeurde de ronde erna weer waardoor hij de aansluiting volledig kwijt was.
Gelukkig kon hij echter nog als tweede finishen in de hoop dat hij zich in de tweede race van die dag kon revancheren.
Niet bleek minder waar, al in de opwarmronde liep zijn Apriliaatje vast en toen bleek het blokkerende achterwiel van race 1 een voorbode te zijn voor wat er ging komen.
Door dit gebeuren verloor Sam ook nog eens zijn tweede plaats in de tussenstand dus daarmee was het een racedag met vreugde en fiasco, wat meteen typerend is voor de sport, zoals Mick Doohan ooit zei: Ò wellÉthatÕs racing Ò alles kan gebeuren.
Het mooie is wel dat deze twee mannetjes, eigenlijk moet ik zeggen drie want Danny de Boer valt daar wel degelijk ook onder, dat deze drie mannetjes schrikbarend veel sneller zijn dan de snelsten van vorig jaar en het jaar ervoor, dus er is op dit moment talent wat nog heel erg jong is ( 12 en 13 jaar !! ) en ik vind dat wij, en dan bedoel ik de motorwereld, dit feit niet zomaar aan ons voorbij mogen laten gaan.
Ofwel een goede begeleiding en goed materiaal is een vereiste, de begeleiding doen wij, de teams, de financin moeten van sponsors afkomen, dus ik stel voor dat iedereen er de schouders er eens onder zet en probeert hiervoor interesse te kweken bij bedrijven die we, denk ik, heel wat kunnen beloven voor de toekomst want ik zie hier toch echt potentile GP rijders, en daar komen we toch weer met 100.000 man voor naar de TT, toch. Zou het niet mooi zijn, een ÒverseÓ lading Nederlanders in de GPÕs in plaats van, of samen met de bekende garde waarvan ik het er eerlijk gezegd niet meer van zie komen dat die nog iets gaan scoren, of vergis ik me. Als we nu niets doen met zijn allen denk ik dat Nederland binnen 2 of 3 jaar geen GP rijders meer heeft, en dat zou zonde zijn.
Jack Middelburg, Boet van Dulmen, Wil Hartog, Wilco Zeelenberg, Hans Spaan, Loek Bodelier, Arie Molenaar, Jarno Janssen, Jurgen v/d Goorbergh zijn zo even wat namen die de afgelopen 25 jaar de kolen voor Nederland uit het vuur gehaald hebben. Denk er maar eens over als jullie komende zaterdag ofwel op de TV ofwel live naar de TT kijken, want dat doen jullie toch allemaal, dat weet ik zeker. Ik zal er in ieder geval weer live bij zijn zoals elk jaar en ik zal juichen voor Jurgen en Jarno en het trosje wildcard rijders die hun best weer gaan doen, maar ik voorspel dat geen van allen zal ooit een GP zal winnen, dat zal toch echt van een nieuwe garde af moeten komen, HELP US.
[email protected]
