De Dutch TT van 1991 zou de geschiedenisboeken in gaan als de TT van de grote verrassingen. Vanuit een vrijwel geslagen positie was het Kevin Schwantz die in de allerlaatste meters alsnog de zege wist te pakken in de 500cc klasse. Bij de Zijspannen was het onze eigen Egbert Streuer die, samen met zijn bakkenist Peter Brown, na een zeer slechte start alsnog naar de overwinning wist te rijden door een magistrale inhaalrace.
De 61e Dutch TT begint met de start van de 125cc-race. Gedurende de trainingen heeft zware regenval al voor de nodige overlast gezorgd en ook de coureurs uit de achtsteliter-klasse krijgen op zaterdag te maken met de wisselende weersomstandigheden. Het zijn de Italianen Loris Capirossi (Honda), Fausto Gresini (Honda) en Alessandro Gramigni (Aprilia) en de Duitsers Ralf Waldmann (Honda) en Peter Oettl (Bakker/Rotax) die samen het veld aanvoeren. In de achtste ronde wordt de race echter stilgelegd, omdat het in de Zuidlus van het circuit licht is gaan regenen. Als de heren coureurs zich vervolgens weer opstellen voor de herstart, terwijl de lucht op dat moment opnieuw betrekt, zijn het de Italiaanse toppers en de Duitser Adi Stadler die niet van start willen gaan. Andere coureurs als de Nederlander Hans Spaan en Waldmann nemen echter gewoon hun positie op de startgrid in en tevens de wedstrijdleiding blijft bij haar standpunt de race te herstarten, ook vanwege het feit dat een race geen twee keer wordt stilgelegd en dat er in het geval van een verkeerde bandenkeuze maar een pitstop gemaakt moet worden. Na nog een poging een herstart tegen te houden door de betreffende, in de minderheid zijnde, Italianen, wordt de race alsnog opnieuw aangevangen. Daarbij ontstaat dezelfde kopgroep als tijdens de eerste helft van de wedstrijd, alleen zijn het Gresini en Oettl die al in een eerder stadium hun drie kompanen moeten laten gaan. Van dit trio is het uiteindelijk Waldmann die de overwinning voor zich weet op te eisen, gevolgd door Capirossi, met daar weer kort achter Gramigni. Spaan komt na het optellen van de tijden van beide heats uiteindelijk niet verder dan een zevende plek.
Vervolgens staat de race voor de halveliters op het programma. Nadat zij vier ronden hebben gereden, moeten zij echter ook alweer de pitsstraat opzoeken, omdat het opnieuw begonnen is te regenen. Een kopgroep met daarin Michael Doohan (Honda), Wayne Gardner (Honda), Kevin Schwantz (Suzuki), Didier de Radigues (Suzuki), Wayne Rainey (Yamaha), Eddie Lawson (Cagiva) en John Kocinski (Yamaha) heeft tot dan toe het veld aangevoerd. Na de herstart is het Rainey die weet weg te rijden van Doohan en Schwantz op een tweede en een derde plek. Doohan crasht echter na een aantal ronden in de Ramshoek, waarmee Schwantz in zijn eentje door moet gaan met de jacht op zijn landgenoot. De Suzuki-rijder uit Texas heeft slechts een fractie van een seconde voorsprong meegenomen uit de eerste manche ten opzichte van Rainey en Schwantz doet dan ook zijn uiterste best om het gaatje naar Rainey te dichten. Het lukt hem daarbij wel om steeds dichterbij te komen, maar bij het ingaan van de laatste ronde is de voorsprong van Rainey nog steeds groot genoeg om bij het optellen van de tijden van de twee manches als winnaar uitgeroepen te worden. Dan moet alleen nog de afsluitende GT-bocht voor de laatste keer genomen worden, waarbij Schwantz op dat moment min of meer al genoegen heeft genomen met de tweede plek. Voor Rainey gaat het echter alsnog mis in diezelfde GT-bocht. De Yamaha-rijder remt te laat, waardoor hij met te veel snelheid de bocht nadert. Bij het insturen van de tweede knik komt hij dan ook naast het asfalt in het gras terecht. Rainey verliest daarbij dusdanig veel snelheid dat Schwantz bij het laatste sprintje naar de finishvlag alsnog kans ziet buitenom aan zijn landgenoot voorbij te gaan, waarmee hij tegelijk voor de tweede keer op rij de TT op zijn naam schrijft. Op gepaste afstand achter de twee Amerikanen is het uiteindelijk Gardner die beslag weet te leggen op een derde plek, terwijl de Nederlander Cees Doorakkers als dertiende wordt afgevlagd.
Na de 500cc klasse is het de beurt aan de kwartliters, waarbij de blikken van het 135.000-koppige publiek vooral gericht zijn op Wilco Zeelenberg (Honda). De Nederlander duikt na het verspringen van het licht als eerste de Haarbocht in en gedurende de gehele race is hij in een felle strijd verwikkeld met de Italianen Pierfrancesco Chili (Aprilia) en Luca Cadalora (Honda). De drie heren wisselen daarbij regelmatig van positie met elkaar en bij het ingaan van de laatste ronde is het Zeelenberg die opnieuw aan kop gaat. Ter hoogte van De Strubben heeft hij nog steeds de leiding, maar bij het opgaan van de Veenslang is het Cadalora die over iets meer vermogen beschikt. Hij zet vervolgens bij het aanremmen van de Stekkenwal zijn machine aan de binnenkant naast die van Zeelenberg. De Italiaan remt echter te laat, waardoor niet alleen hijzelf maar ook de Nederlander naar buiten drijft. Chili is vervolgens de lachende derde en hij slaagt er in aan zijn beide opponenten voorbij te gaan en in de laatste kilometers stuurt hij zijn machine beheerst naar de overwinning, vóór Cadalora en een zeer teleurgestelde Zeelenberg. Patrick van den Goorbergh weet ook één WK-puntje te pakken door als vijftiende te finishen. De derde Nederlander Leon van der Heijden crasht in de Haarbocht, waarbij hij in aanraking komt met de stilstaande motor van Stefan Prein die even daarvoor op hetzelfde punt onderuit is gegaan. De jonge Europees Kampioen 250cc van 1990 breekt daarbij een ruggenwervel op twee plaatsen, wat uiteindelijk helaas het einde van zijn carrière vormt.
De Zijspannen mogen ook in 1991 weer de TT-dag afsluiten met Egbert Streuer, samen met zijn kersverse Britse bakkenist Peter Brown, als de belangrijkste Nederlandse troef. De combinatie mag vanaf de tweede startplek vertrekken, maar door een verschrikkelijk slechte start duiken ze pas op een zeventiende plaats de eerste Haarbocht in, waarmee hun kansen op de overwinning min of meer al zijn verkeken, zo lijkt het. Bij de eerste doorkomst liggen ze echter alweer op een elfde positie en wat gedurende het resterende deel van de wedstrijd volgt, is een weergaloze inhaalrace van de Nederlands/Britse combinatie. In de zesde ronde bevinden ze zich reeds op de vierde plek en drie ronden vóór het einde van de race moet Streuer alleen nog het span van de Zwitsers Rolf Biland en Kurt Waltisperg voor zich dulden. Het onderlinge verschil bedraagt dan echter nog zo’n drie seconden, maar met grote stappen rijdt Streuer het gat naar zijn voorganger dicht en anderhalve ronde vóór de finish gaat de Nederlander aan het einde van de Veenslang, bij het aanremmen van de Stekkenwal, aan Biland voorbij. Streuer rijdt vervolgens naar zijn tweede TT-zege en zijn eerste en tevens enige overwinning van het seizoen, vóór Biland/Waltisperg en de gebroeders Paul en Charly Güdel. De uitslag wordt daarbij uiteindelijk gebaseerd op de één na laatste doorkomst. In de laatste ronde van de race loopt namelijk een aantal toeschouwers de baan op, waardoor enige spannen behoorlijk gehinderd worden, in enkele gevallen zelfs met positieverlies als gevolg. De tweede Nederlandse combinatie van Theo van Kempen en Geral de Haas wordt ten slotte als negende afgevlagd.
En daarmee komt er een einde aan een zeer bewogen 61e Dutch TT. Waldmann verslaat verrassend zijn Italiaanse concurrenten bij de 125cc’s, Schwantz pakt alsnog verrassend de overwinning bij de halveliters door een domme fout van Rainey in de allerlaatste bocht, Chili wint verrassend met zijn Aprilia de 250cc-race doordat twee Honda-mannen in elkaars vaarwater rijden, terwijl Streuer en Brown zeer verrassend zegevieren bij de Zijspannen door een magistrale inhaalrace na een bedroefend slechte start. Kortom: een Dutch TT vol verrassingen die TT van 1991!
