Racing Team Kock I foto© Racing Team Kock
Racing Team Kock was ditmaal niet compleet; Johnny en Harold zouden met z’n tweeën de 6 uurs endurance op de F1 baan van de Nürburgring vervolmaken op 1 motor; de Endurance Kawasaki. Een hele opgave en waar de eerste prijs binnen bereik lag, ging de handdoek in de ring als gevolg van een vastgelopen koppeling. Niet uitgereden, betekent naast de teleurstelling ook geen prijs.
De Reinoldus Cup, afgekort de RL Cup organiseert endurance races op de zgn. lange baan, het officiële Formule 1 circuit. Een schitterende baan van 5137 meter lengte, prachtige bochten en mooie hoogteverschillen. We zijn er graag en ditmaal waren ook de weergoden ons gunstig gezind.
Zaterdagavond werd de pitbox ingericht en de nieuwe overkapping aan de pitmuur met een bannerdoek van Betonstations/Racing Team Kock gemonteerd, alwaar Johnny te Pas de info’s op de baan kan overbrengen.
Zondagmorgen slaan we de vrije training over om ons daarna te melden bij de briefing. Vervolgens kunnen we drie kwartier gebruik maken van de kwalificatietijd en daar redden we het met een ronde van 2 minuten en 11 seconden de zevenentwintigste startpositie te bemachtigen. Harold mag de Le Man start verzorgen, wat betekent dat de motoren aan de andere kant van de baan staan en alle starters van de 55 deelnemende teams naar hun motoren rennen na het vallen van de vlag.
Harold kwam niet goed weg en dacht dat de motor al liep, terwijl dat niet zo was. Frustratie en adrenaline voerden de boventoon en maakten veel in Harold los. De een na de ander werd gepasseerd en snelle rondes van 2.08 werden behaald om na een fantastische eerste run, binnen te komen op een veertiende positie!
Na een snelle tankwissel van slechts 90 seconden, neemt Johnny het over. Door het tanken vallen we terug naar plaats 27. We maken gebruik van slechts 1 motor en zijn daarom met de 400 nummers in de Trophy klasse met nog 3 andere teams ingedeeld. Johnny maakt veel goed door hard en constant te rijden en komt weer binnen op een vijftiende plek in het algemeen klassement waar alle teams in deelnemen. Ondanks dat het geen reëel vergelijk is als andere teams meerdere motoren in kunnen zetten en slechts de transponder hoeven om te zetten, is het toch leuk om te constateren dat we ook daarmee competitief zijn.
Harold neemt weer plaats en de strategie is aangepast door i.p.v. 15 ronden vanaf nu de turn op 17 ronden te zetten, dat is ongeveer 40 minuten geconcentreerd rijden en kost flink wat kracht. Dat beginnen we direct te merken.
Nu de achterband minder wordt, dient het achterwiel gewisseld te worden. Dat kost tijd en Johnny vertrekt dan weer van positie 28 en komt weer binnen op plek 22.
Dit ritme houden we en constateren dat we al geruime tijd veilig aan kop gaan, want de andere Trophy rijders staan meer dan 15 plaatsen achter ons. Een beker voor de eerste plaats zit er gewoon in.
Terwijl Harold moeite krijgt met het remmen en Johnny van onderpak wisselt omdat deze hem afklemt, schieten we toch naar de twintigste positie. Opnieuw moet er een verse achterband worden gestoken om het tempo hoog te houden. De remblokken blijken ook helemaal op te zijn en daarmee worden we verrast.
Snel een paar nieuwe blokken halen, terwijl Johnny alvast aan de achtste turn begint. Na twee ronden komt hij binnen en Jan Petersen heeft in no-time de blokken gewisseld, maar Johnny komt niet meer van zijn plaats. De koppeling slipt en aan het einde van de pitstraat is het over en uit. Gedesillusioneerd wordt de motor terug de pitbox in geschoven.
Juist waar we vol overgave een eerste beker konden halen als gevolg van prima samenwerk tijdens de wissels en snelle rondetijden op de baan met 5 uur maximale inzet, staan we nu stil. 16.30 uur = einde.
Op het scherm zien we zelfs om 17.00 uur dat we nog steeds de beste zijn van de Trophy rijders, omdat we 16 ronden voorsprong hadden opgebouwd. Om 17.30 uur is het einde endurance en blijken we als derde te zijn geëindigd. Echter wij hebben de race niet uit gereden en om die reden gaat ook deze beker aan onze neus voorbij.
Ook dat is racen en het blijft een mechanische sport. Wij hebben lering getrokken en gaan het op
14 augustus op het mooie Spa-Francorchamps opnieuw proberen. Zes uur lang racen, maar dit keer rijden we de endurance gewoon weer met de drie broers.
