Red Bull Honda World Superbike Team: Hoe goed of hoe slecht is nieuwe Honda nu echt?

393
gagne
Jake Gagne (46) voor Davide Giugliano (34) | foto© Honda Pro Racing

Het Red Bull Honda World Superbike Team kent tot nu toe een bijzonder, bewogen, emotioneel maar bovenal zeer teleurstellend seizoen. Een seizoen dat er op voorhand zo rooskleurig eruit zag en het begin moest worden van een nieuw tijdperk met de totaal vernieuwde Honda CBR1000RR SP2. Het liep echter allemaal iets anders….

Met een compleet nieuwe Honda krachtbron, twee ex-MotoGP coureurs en Red Bull als nieuwe titelsponsor waren de vooruitzichten afgelopen winter heel erg positief voor het in Nieuwleusen gevestigde World Superbike Team.







Nadat de nieuwe krachtbron pas in de eerste week van januari geleverd werd in Nieuwleusen werd deze standaard straatmachine in een razend tempo omgebouwd tot een World Superbike krachtbron die de strijd aan diende te gaan met o.a. de Ducati’s, Kawasaki’s en de afgelopen seizoen nieuw in het op productiemachines gebaseerde wereldkampioenschap teruggekeerde Yamaha’s.

Nog net voordat het materiaal ingescheept diende te worden konden Nicky Hayden en Stefan Bradl in Spanje een test afwerken op het nieuwe materiaal. Tijdens deze eerste ‘shakedown’ test werd al snel duidelijk dat er nog veel moest gebeuren alvorens de Honda op het niveau van genoemde drie andere merken kon meestrijden.

Veel tijd om nog enige ontwikkeling te kunnen doen was er niet meer waardoor al op voorhand duidelijk was dat het tijdens de afsluitende winterde test in Australië, het eerste wedstrijdweekend down-under en de tweede ronde van het kampioenschap in Thailand roeien zou worden met de riemen die men had.

Tijdens deze overzeese trip werd er in Nieuwleusen, ondanks het marginaal binnenkomen van meer materiaal en onderdelen, hard gewerkt aan het vinden van de nodige extra’s en het ontwikkelen van de benodigde data voor de nieuwe Honda CBR1000RR.

Hoe competitief het huidige World Superbike veld momenteel is werd vervolgens opnieuw pijnlijk duidelijk tijdens de eerste Europese ronde in Aragon. Zowel Hayden als ook Bradl konden geen potten breken met het vernieuwde materiaal en met name op elektronica gebied bleef men ver van het gewenste resultaat.

Met een negende plaats in Aragon (Bradl), een zesde plaats in Assen (Bradl) en een tiende klassering in Imola (Hayden) tijdens de drie eerste Europese rondes sloeg het noodlot drie dagen na het evenement in Imola keihard toe toen Nicky Hayden betrokken raakte bij een verkeersongeval tijdens een fietstraining in de buurt van het Misano World Circuit. De altijd goedlachse, keihard werkende en sympathieke Amerikaan raakte hierbij dusdanig zwaar gewond dat hij vijf dagen later in het ziekenhuis aan zijn verwondingen overleed.

De dood van de 35-jarige MotoGP Legend kwam keihard aan binnen de gehele motorsportwereld, zo ook binnen het als hecht familie-team bekend staande en door Gerrit- en Ronald ten Kate gerunde wegraceteam. Er rustte dan ook een zware last op de schouders van de teamleden toen een aantal dagen later in Donington al weer de volgende World Superbike ronde op het programma stond. Met een lege plaats in de pitbox, de Red Bull Honda met nummer 69 opgesteld en een zeer emotionele herdenking op de startgrid moest er gewoon weer gereden worden en ging het spelletje wie de snelste rondetijd op de klok kon zetten en als eerste in de wedstrijd de finish wist te passeren gewoon weer door.

In Donington en ook tijdens de daaropvolgende ronde in Misano – uitgerekend op de plaats waar Hayden een aantal weken daarvoor verongelukte – kwam alleen Bradl in actie. Ondanks deze moeilijke periode werd het al snel duidelijk dat de altijd hardwerkende Amerikaan, gentlemen en ervaren coureur heel erg werd gemist in het verder doorontwikkelen van de Honda. Terwijl het leek dat Bradl steeds vaker het koppie liet hangen, er vaak zelf niet uitkwam, steeds vaker jan en alleman binnen het team de schuld in de schoenen begon te schuiven en in niet mis te verstane woorden zijn gram probeerde te halen in, de veelal door zijn eigen manager geschreven verhalen in de Duitse media, leek er begin juli een opleving bij de Duitser tijdens de Amerikaanse ronde in Laguna Seca. Dit nadat de jonge, nog vrij onervaren Jake Gagne die voor de eerste keer op de World Superbike Honda stapte en tijdens de eerste wedstrijd op zaterdag aardig dicht in de buurt kwam van de Duitser voor een schrik effect leek te zorgen bij de voormalig Moto2 wereldkampioen.

Na de zomerstop besloot het Red Bull Honda Team tijdens een test op de Lausitzring naast Bradl ook Davide Giugliano in te zetten tijdens een test. Bradl kon deze test niet in actie komen vanwege testverplichtingen voor Honda in de Suzuka 8H World Endurance wedstrijd – de wedstrijd reed de Duitser echter niet vanwege een oorontsteking waardoor hij op het laatste moment moest afzeggen vanwege het feit dat hij op advies van zijn behandelend arts niet mocht vliegen.

Tijdens het eerste wedstrijdweekend na de zomerstop op de Lausitzring verscheen het team aan de start met Bradl en Giugliano als tweede rijder. Helaas ging het hier al mis voor Bradl in de tweede vrije training toen hij geheel buiten zijn schuld om hard ten val kwam over een oliespoor van de voor hem gevallen Alex Lowes. De Duitser besloot hierop de eerste wedstrijd op zaterdag niet van start te gaan vanwege een pijnlijke hand. Een dag later tijdens de tweede wedstrijd probeerde de Duitser het nog wel weer maar meer dan een dertiende plaats zat er niet in. Giugliano wist in dit weekend een zeventiende plaats te scoren, geen resultaat om over naar huis te schrijven ondanks dat het voor de kenners wel duidelijk was dat dit zo’n beetje het maximale was wat er verwacht kon worden van de Italiaan die wedstrijdritme miste en al lange tijd niet meer op een racemotor gezeten had,

In Portimâo verscheen het team vervolgens aan de start met Bradl en de Japanner Takumi Takahashi – HRC testcoureur – die de voorkeur kreeg boven Giugliano. Terwijl Takahashi ingezet werd voor het vergelijken van het door Honda in Japan gebruikte Magneti Marelli gebruikte data systeem met de in het WorldSBK door Honda gebruikte Cosworth software systeem bleef het optreden van Bradl beperkt tot deelname tot aan de eerste wedstrijd. De Duitser kwam hier ten val waarbij hij opnieuw zijn hand blesseerde en het de rest van het weekend voor gezien hield.

Toen duidelijk werd dat Bradl niet op tijd hersteld zou zijn voor de onlangs verreden Franse ronde in Magny Cours riep het team Gagne en Giugliano weer op om in Magny Cours plaats te nemen op de machines. Ten tijde van het Franse evenement werd bekend dat Bradl enkele dagen daarvoor een operatie had ondergaan aan zijn hand en de rest van het seizoen niet meer in actie zal komen.

Hoeveel pech kun je hebben als team, hoeveel tegenslagen kun je al met al hebben in één en hetzelfde seizoen. Met de wetenschap van al deze tegenslagen, de inzet van diverse verschillende coureurs op voor hen nieuwe circuits of coureurs die lange tijd niet hebben gereden, coureurs die het ontbreekt aan wedstrijdritme en misschien wel niet het niveau hebben van een Jonathan Rea, Tom Sykes, Chaz Davies of een Michael van der Mark wordt het ware potentieel van de nieuwe Honda CBR1000RR SP-2 en keiharde werken van de techneuten uit Nieuwleusen zo goed als zeker tekort gedaan.

In Magny Cours waren we zo vrij om Giugliano te vragen naar zijn mening over de nieuwe Honda. De Italiaan kwam met een verrassend en heel eerlijk antwoord;

“Vergeleken met de eerste keer dat ik op deze machine mocht stappen zijn er flinke stappen gemaakt. Op een natte baan wist ik zaterdag als achtste te eindigen, en ik kan je vertellen dat lukt je niet als de elektronica niet goed functioneert. Degene die zondag goed opgelet hebben tijdens de tweede wedstrijd hebben kunnen zien dat mijn rondetijden in het tweede deel van de race niet veel onderdeden voor de snelste mannen op de baan. Dat ik in het begin van de race teveel liet liggen is niet te wijten aan de machine maar puur aan mijzelf. Het ontbreekt me simpelweg aan wedstrijdritme, maar gelukkig kom ik er steeds beter in en hoop ik dat ik tijdens het volgende evenement in Jerez weer een stap kan maken. Zet een topcoureur op deze machine en ik ben ervan overtuigd dat de combinatie goed genoeg is voor een top vijf klassering.”

In Jerez zal het Red Bull Honda World Superbike Team aan de start verschijnen met Giugliano en met Takahashi. Hoe de Japanner erin staat kunnen we als Racesport.nl redactie niet inschatten, wel is duidelijk dat Giugliano op scherp staat, steeds dichter bij zijn oude niveau komt en het zal ons niet verbazen dat hij op het Zuid Spaanse circuit voor een verrassing gaat zorgen en misschien wel het beste seizoenresultaat gaat scoren voor het in Nederlandse World Superbike team.

Zal er met nog twee wedstrijdweekenden te gaan dan toch nog een klein succesje in het verschiet liggen voor het Nederlandse World Superbike Team? Wie weet mag het zeggen, maar één ding is duidelijk, het woord opgeven is de mannen uit Nieuwleusen vreemd.

Een winnende WorldSBK machine is de Honda zeker nog niet, een elfde wereldtitel zal er dit seizoen 100% zeker niet meer komen voor Ten Kate, maar dat huidige prestaties niet helemaal het werkelijk potentieel van de machine laat zien en dat de in Nieuwleusen getuned Honda CBR1000RR SP in 2018 een stap voorwaarts zal maken – met de snelle Brit Leon Camier in het zadel en de nieuwe uit Italië afkomstige electronica – moge duidelijk zijn. Hoewel de overstap van Camier van MV Agusta naar Honda nog niet officieel bevestigd is lijkt dit nog slechts een kwestie van tijd, de naam van de tweede coureur zal waarschijnlijk nog iets langer op zich laten wachten. De kans dat deze coureur de Duitse nationaliteit heeft lijkt vooralsnog echter niet heel erg groot.