Nadat Manuël Wienen groen licht had gekregen om weer op zijn motor te stappen, vertrok het team op donderdag 4 augustus richting de Hockenheimring in Duitsland voor de zesde en zevende wedstrijd van het NK Supercup 600 kampioenschap.
Op vrijdag stonden er vijf vrije trainingen op het programma en daar waar Joël op jacht ging naar een verbetering van zijn tijd van het jaar daarvoor, was het voor Manuël met name belangrijk om ritme op te doen op dit voor hem nieuwe circuit. Ook stapte hij voor het eerst na zijn crash op 11 juni weer op de motor om te ervaren of de breuk in zijn rechter onderarm voldoende was hersteld om voluit te kunnen gaan.
Joël was direct sneller en reed voortdurend binnen de top tien. Manuël deed het iets rustiger aan en had duidelijk last van pijn in zijn arm waardoor hij iedere sessie eerder naar binnen kwam. Een bezoek aan de sportmasseur wees uit dat hij nog te weinig kracht had in zijn arm en om de spieren iets te ontlasten werd er speciale tape aangebracht. Alle vrije trainingen op vrijdag werden naar tevredenheid afgewerkt en ’s avonds werd alles voorbereid voor de twee kwalificaties op zaterdag.
Joël: “Ik had eigenlijk direct wel een goed gevoel en kon vrij makkelijk mijn tijd van vorig jaar verbeteren. Toch moet er nog wel een paar seconden vanaf, want iedereen gaat een stuk sneller dan vorig jaar”.
Manuël: “Dit circuit heeft een aantal bochten waar je hard aan moet remmen en ik merk dat ik dan veel kracht te kort kom in mijn rechterhand. Na een rondje of zes krijg ik toch wel problemen om de rem in te knijpen en het begint dan ook behoorlijk zeer te doen zodat het eigenlijk niet verantwoord is om verder te rijden”.
Voor de eerste kwalificatie vertrokken Joël en Manuël allebei op een setje nieuwe banden en waren direct sneller dan de dag daarvoor. In het begin van de kwalificatie reden beiden ruim binnen de top tien. Tegen het einde van de sessie verloren ze toch een aantal plaatsen en behaalden daarmee een twaalfde en dertiende startplek met een verschil van drie honderdste van een seconde. Wel reed Joël ruim twee en een halve seconde sneller dan afgelopen jaar en met die tijd had hij toen op de vijfde startplek gestaan. Er werd enorm hard gereden en er zat nog geen seconde tussen de plaatsen zes tot en met dertien, dus dat beloofde wat voor de wedstrijd.
Tijdens de tweede kwalificatie reed Joël nog eens een halve seconde van zijn tijd maar verbeterde daarmee niet zijn positie omdat de rest ook net iets sneller ging. Om aan te geven hoe dicht alles bij elkaar stond, Manuël verloor één positie terwijl hij zijn tijd toch met twee tiende van een seconde verbeterde. Het uiteindelijke resultaat van deze zeer spannende kwalificaties was dat Joël beide wedstrijden mocht starten vanaf de twaalfde plek en Manuël vanaf de veertiende.
Joël: “Ik heb mij weer weten te verbeteren, maar het gaat vandaag om honderdsten van seconden want het staat allemaal zo dicht bij elkaar. Het goede gevoel is er wel en nu zorgen dat ik straks bij de start goed weg kom”.
Manuël: “Ik maak mij geen enkele illusie voor de wedstrijd, want waarschijnlijk is deze voor mij nu net iets te lang om voorin mee te kunnen. Na vijf à zes rondjes heb ik geen kracht meer in mijn rechterarm en heb dan steeds meer moeite met het remmen, maar we gaan zien wat het wordt straks”.
Bij de start van de eerste wedstrijd is Joël heel goed weg en komt als negende de eerste ronde door. Manuël doet het een stuk rustiger aan en komt als zestiende door. Na twee rondjes verliest Joël een aantal posities en komt als veertiende door omdat hij zijn motor bijna kwijt was aan de voorkant en deze ternauwernood met zijn lichaam kon opvangen en overeind zetten. Even duurt het voordat hij weer in zijn ritme komt maar ziet toch kans om één positie te winnen en in te lopen op de rijder voor hem. Voor Manuël is het een strijd tegen zijn lichaam en hij zakt steeds verder naar achteren. Omdat de druk op zijn onderarm veel gevoel in zijn rechterhand wegneemt, remt hij voor iedere bocht net iets te vroeg waardoor hij niet aan zijn rondetijden komt. Halverwege de wedstrijd wordt deze stil gelegd vanwege een rode vlag situatie en komen alle rijders naar binnen. Al snel komt het bericht dat het einde wedstrijd is en dat betekend dat Joël als dertiende en Manuël als twintigste is gefinisht.
Joël: “Ik was hem bijna kwijt over de voorkant en lag eigenlijk al op het asfalt maar wist de motor met mijn knie nog overeind te drukken. Wel jammer dit want ik zat er heel goed bij en aan mijn rondetijden te zien had ik hier gewoon achtste kunnen worden. Mijn start is goed en als dat morgen weer zo is en wij kunnen de grip aan de voorkant verbeteren dan is top tien zeker mogelijk”.
Manuël: “Ik wist dat het moeilijk zou worden en liet mij bij de start te veel aan de kant drukken. De kracht in mijn rechterhand is helemaal weg, dus die rode vlag kwam mij wel goed uit. Nu even rust nemen en hopen dat het morgenvroeg beter gaat”.
De volgende ochtend mochten de coureurs eerst nog een warm-up afwerken van tien minuten en daarin was Joël direct weer snel. Manuël deed het iets rustiger aan om zich te sparen voor de tweede wedstrijd. Na afloop vertelde Manuël dat het wel iets beter ging en Joël gaf aan dat de grip aan de voorkant nog steeds niet optimaal was.
Om 11.26 uur ging de tweede wedstrijd van start en ook nu zat Joël er weer goed bij. Manuël behield zijn startpositie en ging direct vol in de aanval. Na enkele ronden volgde er opnieuw een rode vlag situatie en kwamen alle rijders naar binnen. Bij de herstart waren beiden heel goed weg en was het zelfs Manuël die voor Joël de eerste bocht indook. Bij de eerste doorkomst was het Joël op de tiende plaats met direct daarachter Manuël op de elfde. Twee ronden later kwam Joël op de negende plek langs start finish en zagen wij Manuël terug zakken naar de zestiende plek. Joël moest een gaatje laten naar de groep voor hem die streed om de vijfde plek maar wist wel weg te rijden bij zijn achtervolgers. Voor Manuël was de wedstrijd na zes ronden voorbij en parkeerde hij zijn motor in de pitbox. Problemen met de brandstoftoevoer waren er de oorzaak van dat zijn motor begon in te houden en verder rijden geen zin meer had. Joël bleef zichzelf verbeteren en lag stevig op de negende plek toen achter hem een rijder toch nog op hem inliep en in de voorlaatste ronde voorbij ging. Ook Joël schakelde een tandje bij, begon direct te pushen en zag kans om de andere rijder weer in te halen. In een laatste poging om zijn positie terug te pakken ging deze rijder onderuit en kwam Joël keurig als negende over de finish.
Joël: “Wat een geweldige wedstrijd, na de herstart was ik weer goed weg maar zag zelfs Manuël voorbij komen. Een ronde later was ik hem voorbij en wist een gaatje te slaan van meer dan drie seconden op het achtervolgende groepje. Wel verloor ik de aansluiting met de groep daarvoor maar wist de afstand gelijk te houden. In de voorlaatste ronde kwam Koen Meuffels mij ineens voorbij en ik dacht, dat gaat niet gebeuren, en stak hem achterop het circuit weer voorbij. Toen hij dat bij mij ook probeerde zag ik hem onderuit gaan en wist, die negende plek is voor mij”.
Manuel: “Dit is wel even balen, mijn start was prima en toen Joël mij voorbij kwam kon ik hem goed volgen. Na een rondje of drie begon de motor ineens in te houden en kwam niet meer op toeren. Ik heb het nog een aantal rondjes geprobeerd maar zakte steeds verder naar achteren en heb toen maar besloten om naar binnen te gaan. Jammer maar het is niet anders. Ik heb dit weekend veel kunnen rijden en weet wat mij de komende weken te doen staat om er de volgende wedstrijd weer helemaal bij te staan”.
Er breekt nu een periode van bijna zeven weken aan voordat de laatste twee wedstrijden van het NK Supercup 600 kampioenschap worden verreden op zaterdag 24 september op het TT circuit van Assen. Voor die tijd zullen Joël en Manuël nog een paar keer gaan trainen zodat beiden het seizoen op een waardige manier kunnen afsluiten.
