Tijdens de TT week komt Racesport.nl iedere dag met een verhaal uit de rijke historie van de Nederlandse Grand Prix. De oranje successen mogen niet ontbreken in onze specials. Vandaag komen de bekende, maar ook minder bekende Nederlandse TT presentaties aan bod.
Het is TT week, maar dit jaar helaas geen actuele verhalen. Dus moeten we het doen met de vele bijzondere momenten en races uit het verleden van de Grand Prix van Nederland op het TT Circuit Assen. Er zijn zo veel verhalen, eigenlijk veel te veel om te kiezen, maar we hebben geprobeerd om voor deze week een leuke mix te maken tussen bekende en minder bekende verhalen. Vandaag aandacht voor de Nederlandse TT successen.
Meeste Nederlandse podiumplaatsen tijdens één TT
Na de TT overwinning van Paul Lodewijkx (besteden we deze week nog meer aandacht aan) volgt in 1971 de meeste succesvolle Nederlandse TT qua podiumplaatsen. Maar liefst vijf keer mocht er een Nederlander na een TT race richting het ereschavot; een record dat nog steeds staat. Helaas geen overwinning. Rob Bron werd tweede (!) in de 500cc klasse achter Giacomo Agostini. In die tijd was het verschil tussen de MV Agusta van Agostini en de rest enorm. Bron werd de “best of the rest” met zijn knappe tweede plaats. Theo Bult mocht twee keer naar het podium met een derde plaats in de 350cc en een tweede plaats in de 250cc. Jos Schurgers en Teunis Ramaker werden tweede en derde achter Angel Nieto in de 50cc. We hadden in die tijd veel meer Nederlandse toppers in de 50cc. Naast de zege van Lodewijkx in 1968 en de resultaten in 1971 scoorden Aalt Toersen, Jan de Vries, Jan Bruins, Theo Timmer en Henk van Kessel tussen 1969 en 1974 gezamenlijk nog eens zeven podiumplaatsen, maar geen overwinning. Van Kessel werd ook nog een keer tweede in 1981 in de 50cc wedstrijd.
De Witte Reus slaat toe
De overwinning van Wil Hartog in 1977 mag absoluut een onverwacht succes genoemd worden. Een jaar eerder scoorde de grasdroger uit Abbekerk al een derde plaats in de 500cc achter Barry Sheene en Pat Hennen. In 1977 is Hartog ziek en het is al heel wat dat hij überhaupt aan de start staat. De baan is nat. Hartog staat op de derde startrij, maar dat is voor hem geen probleem. Praktisch alle motosportliefhebbers kennen dit beeld; na een geweldige start neemt Hartog de leiding. De Fransman Christian Estrosi komt Hartog voorbij, maar die crasht even later in de laatste chicane. Hartog rijdt weg bij zijn concurrenten. In de slotfase komt Sheene, de wereldkampioen van dat moment, nog wel dichterbij op de opdrogende baan, maar Hartog heeft op de finishstreep nog zes seconden over. En zo wordt Hartog de eerste Nederlandse TT winnaar in de koningsklasse! Drie jaar later zou Jack Middelburg dit kunststukje herhalen. We komen later deze week nog uitgebreid terug op dat moment tijdens één van onze Racesport.nl TT Specials.
Net geen Wilhelmus
Ook waren Nederlanders een aantal keer heel dichtbij het Wilhelmus. Denk aan Boet van Dulmen in 1981. De start van de 500cc race werd uitgesteld vanwege het afscheid van Hartog. Dit gebeurde in de stromende regen. Van Dulmen koos voor regenbanden net als meerdere collega’s en was in de beginfase van de race ijzersterk. Gedurende de race droogde baan op en was Marco Lucchinelli, de uiteindelijke wereldkampioen, in het voordeel op zijn intermediates. Van Dulmen had dan ook geen kans om in de voetsporen te treden van collega’s van de “Grote Drie” Hartog en Middelburg. Van Dulmen werd tweede, maar wat als er wel op tijd gestart was? Willem Zoet werd in deze race keurig vierde. Ook Wilco Zeelenberg was een keer dichtbij het Wilhelmus. In 1990 was de coureur uit Bleiswijk al derde geworden in de 250cc klasse. Een bijzondere prestatie, want Zeelenberg reed met een gebroken pols opgelopen tijdens een crash op Rijeka. Wel moet erbij verteld worden dat Zeelenberg in de laatste ronde optimaal profiteerde van Luca Cadalora die in de strijd om de overwinning ten val kwam. Een jaar later rijdt Zeelenberg een dijk van een wedstrijd. Op zijn Honda doet hij veruit het meeste kopwerk en krijgt hij Cadalora en Pierfrancesco Chili achter zich aan. In de laatste ronde gaat Zeelenberg als leider op de Stekkenwal af. Cadalora remt binnendoor. Beide rijders gaan wijd en Chili profiteert. Zeelenberg heeft in de laatste halve ronde geen kans meer en slaat boos op de tank wanneer hij als derde over de finish komt. Hij was er zo dichtbij! Ook voor Egbert Streuer en Bernard Schnieders stond het Wilhelmus al een aantal keer klaar om afgespeeld te worden totdat de mechaniek hen in de steek liet. Maar het ging ook een keer wel goed! De verhalen van Streuer en Schnieders volgen later deze week.
Spaans benauwd
Hans Spaan kennen we natuurlijk van zijn zege in 1989 na een bloedstollend duel met Alex Criville in 125cc. Maar vijf jaar eerder, in 1984, had de coureur uit Castricum ook zomaar al de TT kunnen winnen. Na 1983 wordt de 50cc de 80cc klasse. Spaan heeft voor de TT de reserve HuVo-Casal fabrieksmotor gekregen van Pier Paolo Bianchi, met als taak om hem te helpen in de race. Bianchi komt na het uitvallen van Stefan Dorflinger aan de leiding te rijden met Spaan in zijn achterwiel, die duidelijk moet inhouden. Jorge Martinez voegde zich daardoor bij de kop. Bianchi viel vervolgens terug vanwege een technisch probleem. Kort voor het einde kreeg Spaan vanuit de pits te horen (vanaf het pitbord) dat hij voor eigen kansen mocht gaan. Het was net niet genoeg en Martinez won voor Spaan en nog een Nederlander; Willem Heykoop. Ook in 1986 (80cc) en 1988 (125cc) stond Spaan met een derde plaats op het TT podium. In 1989 heeft Spaan net zijn eerste Grand Prix gewonnen op de Salzburgring wanneer ze in Assen van start gaan. Spaan en Alex Criville strijden om iedere meter en het wordt pas op de finish beslist. Een geslaagde inhaalactie in de slotronde in de Stekkenwal bezorgt Spaan de winst tegen jonge Spanjaard. Maar wat was het “Spaan(s) benauwd”, zoals de krantenkoppen het typerend omschreven.
Nederlandse verrassingen
In 1988 profiteert Bert Smit optimaal in de 80cc klasse van het uitvallen van Stefan Dorflinger en Alex Criville. Smit strijdt met Jos van Dongen in eerste instantie voor de vijfde plaats, maar dat wordt in de slotfase een derde plaats achter Martinez en Peter Oettl. En zo pakt Smit heel verassend een podium tijdens de TT van 1988. Van Dongen werd vierde. De laatste Nederlandse podiumplaatsen tijdens de TT zijn van 1994 en niet één podium, maar twee! Wilco Zeelenberg behoort op dat moment niet meer tot de absolute wereldtop in de 250cc. De “Zeel” is uitgedost met een oranje helm, aangezien op dat moment ook het WK voetbal in de USA aan de gang is. Favorieten als Doriano Romboni, Loris Capirossi en Tetsuya Harada gaan onderuit. Hierdoor zijn er kansen voor een dagsucces voor Zeelenberg. Terwijl Max Biaggi alleen naar de overwinning rijdt, eindigt Zeelenberg na een spannend gevecht als derde achter Tadayuki Okada. Maar kort voor Ralf Waldmann, Nobuatsu Aoki en Jean-Michel Bayle. Het blijkt tevens het laatste GP-podium van Zeelenberg te zijn. De verrassing wordt die dag nog groter als Loek Bodelier voor een stunt zorgt in de 125cc wedstrijd. Bodelier weet zich knap te nestelen in de kopgroep met de toprijders van de wereld en rijdt zelfs een periode aan de leiding. Bodelier komt in slot van de race net te kort en gaat als vijfde (en laatste van de kopgroep) op de GT bocht af. Oettl gaat onderuit bij het uitkomen van de Geert Timmer bocht en Kazuto Sakata moet daardoor in de ankers. Bodelier gaat buitenom en scoort de tweede Nederlandse podiumplaats van de dag. Twee keer na een sensationele ontknoping. Deze laatste Nederlandse TT podiumplaats, kan zeker gezien worden als één van de meest onverwachte Oranje successen in Assen. Na afloop van deze bijzondere dag fotografeerde Henk Keulemans beide podiumgangers. (zie kopfoto artikel)
Nederlanders aan de leiding in de 21e eeuw
In deze eeuw hebben we helaas nog geen Nederlandse coureurs mogen begroeten op het TT podium. Wel reed er exact 20 jaar geleden, 24 juni 2000, een Nederlander aan de leiding in de koningsklasse; Jurgen van den Goorbergh. De 500cc race werd stilgezet vanwege regen. Bij de herstart is het nog half nat. Van den Goorbergh voelt dat dit zijn kans is en neemt veel risico’s in de eerste ronde. De Nederlander passeert de een na de andere en als hij in de Geert Timmer bocht ook Sete Gibernau voorbij gaat, rijdt hij bij de eerste doorkomst aan de leiding. Lang zou het moment niet duren, want zijn tweecilinder Honda kan op het rechte stuk niet op tegen de viercilinder motoren. Van den Goorbergh eindigt uiteindelijk als negende. De beste prestatie van Van den Goorbergh was een vierde plaats in de 250cc race van 1996. In 2017 reed de laatste Nederlander op kop; Bo Bendsneyder in de Moto3 wedstrijd. Na een sterke kwalificatie op een opdrogende baan mocht de Rotterdammer als tweede vertrekken. Bendsneyder rijdt sterk en voert in het eerste deel van de race regelmatig het veld aan. In de laatste ronde vecht er een enorme groep voor de zege. Bendsneyder klimt in het laatste deel van het circuit nog richting de top-vijf, maar bij het uitkomen van de Geert Timmer bocht komt hij in aanraking met Gabriel Rodrigo en crasht. Bendsneyder komt glijdend over de finishstreep, maar omdat hij niet in contact is met zijn KTM wordt hij niet in de uitslag opgenomen. Hopelijk kunnen wij Nederlanders snel weer eens juichen voor landgenoot tijdens de TT Assen!
Morgen zoomen we in op de bekendste bocht van het TT Circuit Assen; de Geert Timmer bocht! Deze chicane heeft voor bijzondere TT ontknopingen gezorgd. We zetten er morgen een aantal op een rij.
Bekijk je Racesport.nl op je mobiel, download dan nu de nieuwe Racesport.nl App
