Het afgelopen weekend tijdens de Spaanse Grand Prix op het circuit van Jerez wist het FIM MotoGP Stewards Panel opnieuw de aandacht op zich te vestigen. Er werden opnieuw een aantal (vage en onbegrijpelijke) penalty’s uitgedeeld, dit tot groot ongenoegen van de verschillende teams en coureurs. De MotoGP coureurs zijn het beu en hebben om een gesprek gevraagd met de stewards, een gesprek dat tijdens het volgende Grand Prix weekend in Le Mans plaats moet gaan vinden.
De kritiek op het functioneren van het FIM MotoGP Stewards Panel is de laatste tijd niet van de lucht, en dat gevoel werd het afgelopen weekend in Jerez de la Frontera nogmaals versterkt. Met name het in de ogen van de MotoGP coureurs niet consequent uitdelen van straffen is een doorn in het oog van velen.
Voorbeelden zijn met name de straffen die zaterdag en zondag in Jerez werden toegekend aan drie coureurs in de koningsklasse, namelijk Franco Morbidelli, Fabio Quartararo en Francesco Bagnaia.
Fabio Quartararo werd zondag bestraft met een ‘long lap penalty’ voor het ongeval bij de eerste start, waarbij ook Miguel Oliveira betrokken was. In dezelfde race moest Francesco Bagnaia Jack Miller voorbij laten, omdat de eerdere aanval op de Australiër volgens het FIM MotoGP Steward Panel te agressief was.
Twee beslissingen zonder logica, die geen ‘technische’ verklaring hebben, maar vooral indruisen tegen het ‘gezond verstand’ van het motorracen. Dat wil zeggen, een sport met risico’s, waar het verschil tussen bekwaamheid en fouten miniem is en deel uitmaakt van het spel. Quartararo is een kampioen, een MotoGP wereldkampioen, en net als zijn tegenstanders stort hij zich vol overgave in de tweede bocht van een race en riskeert hij het maximale. MotoGP coureurs hebben reflexen en een talent om gevaar te omarmen, en dat is bijna altijd prima. Soms niet, maar wat en wanneer is het ‘onverantwoordelijk’?
De beslissing tegen Bagnaia was nog belachelijker. Zeker, hij kwam sterk, hard binnendoor. Er was een gaatje, Miller werd gedwongen om hem te laten passeren, dit om contact te vermijden. Bagnaia verontschuldigde zich en de Australiër balde zijn vuist. Na de race omarmden de twee voormalige teamgenoten elkaar, zand erover en klaar.
Francesco Bagnaia: “Ik wil helemaal niks zeggen over die penalty, ik accepteer het, klaar is kees en zand erover. Vrijdag hebben we in de Safety Commission bespreking gevraagd om met hen te spreken. We praten er altijd over, maar ze zijn er nooit. We willen vragen waarom bepaalde beslissingen worden genomen en zullen onze mening duidelijk kenbaar maken. We zien geen enkele uniformiteit, niet alleen in de MotoGP maar ook in de andere categorieën.”
Maar niet alleen in Jerez ook tijdens de voorgaande Grand Prix weekenden van het seizoen in Portimão, Argentinië en Austin werden er de nodige coureurs bestraft, terwijl er in de ogen van de coureurs ook vergelijkbare acties onbestraft zijn gebleven. Naast deze onduidelijkheid is er ook de nodige ergernis over de fouten die het FIM MotoGP Stewards Panel maakte zoals bijvoorbeeld in het geval van Marc Marquez die in eerste instantie een penalty kreeg voor het evenement in Argentinië in plaats van het eerstvolgende evenement waar hij in actie zou komen. Toen duidelijk werd dat de achtvoudig wereldkampioen vanwege een blessure niet aan de start zou verschijnen tijdens het evenement werd de straf aangepast en gold deze voor het eerstvolgende evenement waar de Spanjaard aan deel zou nemen. Marquez’s werkgever HRC diende een protest in – niet tegen de straf – maar tegen de procedure. De uitkomst hiervan is nog steeds niet bekend.
Duivels dilemma
Dat er regels moeten zijn, dat de coureurs in sommige gevallen tegen zichzelf in bescherming genomen moeten worden zal niemand ontkennen. Maar de huidige manier van het bestraffen slaat misschien wel een beetje door. Motorsport is nu eenmaal geen dammen of schaken maar een sport waar gestreden wordt op het scherpst van de snede. Nog niet zo heel lang geleden moest het allemaal spannender, kwam er de standaard ecu in de koningsklasse omdat het veld dichter op elkaar en meer aan elkaar gewaagd moest zijn. Miljoenen werden er door de fabrikanten en teams uitgegeven aan de ontwikkeling van nieuwe aerodynamica delen. Het aantal vierkante meters asfalt diende de afgelopen jaren op nagenoeg elk circuit vergroot te worden, niet om op te racen maar om deze groen te schilderen vanwege de veiligheid. Vanaf het huidige seizoen is er de Sprint, ook met als doel de sport aantrekkelijker te maken voor het publiek. We hebben momenteel spannende races, nagenoeg het hele veld zit binnen een seconde van elkaar als we spreken over de rondetijden. Kortom, het gewenste doel lijkt bereikt te zijn.
Maar nu het doel van een aantal jaren terug bereikt lijkt te zijn gaat het vaker mis in het heetst van de strijd, staan er sensoren op het groene gedeelte – sensoren die bepalen of de coureurs er een millimeter gebruik van maken bestraft kunnen worden – en is daar ineens het FIM MotoGP Stewards Panel die de pas en te onpas sancties uitdeelt bij de minst of geringste overtreding.
Een duivels dilemma, eerst zorgen dat het hele veld aan elkaar gewaagd is en vervolgens moord en brand schreeuwen als er 22 aan elkaar gewaagde coureurs de baan op worden gestuurd en deze elkaar in het heetst van de strijd elkaar wel eens raken of toevallig een millimeter van het groene asfalt gebruikt hebben. Natuurlijk moet er opgetreden worden als er zaken uit de hand lopen en er daadwerkelijk iets gedaan wordt dat niet door de beugel kan – veiligheid boven alles – maar het één kan nu eenmaal niet los gezien worden van het ander.
Handige links Gran Premio MotoGP Guru by Gryfyn de España:
Tijdschema en volledige uitslagen
Waar te volgen op TV
Fotoverslag
