Johann Zarco is in Mugello winnaar geworden van een bizar verlopen Moto2 race. De Fransman kwam na twee herstarts en een ingekorte race als winnaar over de finish voor Lorenzo Baldassarri en Sam Lowes.
In de eerste drie ronden na de eerste start ontstond er een kopgroep van vijf rijders. Sam Lowes, Lorenzo Baldassarri, Takaaki Nakagami, Thomas Lüthi en Alex Rins wisten een klein gaatje te slaan naar Axel Pons, Marcel Schrötter en Johann Zarco.
In die derde ronde gingen Luca Marini en Alex Marquez samen onderuit. Voor Marini was het einde wedstrijd, Marquez kon met de nodige vertraging verder. Jonas Folger kwam aan het einde van de vierde ronde de pits in met technische problemen en had alle geluk van de wereld dat de race op hetzelfde moment werd onderbroken door een rode vlag.
Folger bleek last te hebben van een kapotte quickshifter die in de pits razendsnel werd gerepareerd waarna de Duitser volgens de regels mocht herstarten vanaf de 24e positie, zijnde zijn positie na drie ronden.
Die rode vlag werd overigens veroorzaakt door een kapotte airfence die werd geraakt door de motorfiets van de gevallen Xavi Vierge. Voor de herstart werd de stand aan het einde van de derde ronde gebruikt en conform de nieuwe reglementen volgde een nieuwe race over 11 ronden.
Aan het einde van die derde ronde ging Lowes aan de leiding voor Lüthi, Nakagami, Baldassarri en Rins. Pons lag aan het einde van die derde ronde zesde gevolgd door Schrötter, Corsi, Zarco en Cortese.
De snelle herstart zorgde voor de nodige problemen. De rijders hebben slechts een minuut om de pitstraat te verlaten en er waren diverse rijders niet op tijd. Onder andere Corsi, Simon en Wilairot waren te laat maar reden gewoon door het rode licht. Op de startgrid werden deze rijders weer de pitsstraat ingestuurd en dat duurde dermate lang dat de overige rijders de startprocedure afbraken. Een zeperd van jewelste voor de racedirectie.
Nadat opnieuw een korte onderbreking werd de wedstrijd herstart voor een race over tien ronden. Net voor de start besloot de racedirectie echter nog dat Edgar Pons, Rins, Nakagami, Xavier Simeon, Corsi, Ratthapark Wilairot en Federico Fuligni vanaf de laatste plaatsen op de grid aan deze race moesten beginnen vanwege het vertragen van de eerste herstart. Grootste slachtoffer hiermee werden natuurlijk Nakagami en Rins, de Japanner zou normaalklassementsleider zou normaal gesproken vanaf de vijfde plaats op de grid mogen starten maar door deze beslissing nu vanaf de drieëntwintigste plaats op de grid aan de race moest beginnen.
Nog voor de start ging het nogmaals fout toen Simeon onderuit ging in de sighting lap en zijn machine midden op de baan bleef liggen. De achterop komende coureurs zagen het gevaar echter op tijd en konden allen de machine van de Belg ontwijken terwijl Simeon zelf een veilig heenkomen zocht achter de vangrail.
Na alle commoties was het Lüthi die bij de herstart direct de leiding nam voor Lorenzo Baldassarri en Syahrin. Halverwege de eerste ronde was het echter die de leiding over wist te nemen en na de eerste ronde als leider doorkwam voor Lüthi, Syahrin, Zarco, Lowes en Axel Pons.
Nadat Lüthi bij het ingaan de leiding weer over wist te nemen ontstond er een kopgroep van vijf rijders waar naast de Zwitser Zarco, Baldassari, Syahrin en Lowes deel van uitmaakten.
Terwijl de vijf coureurs vooraan het veld diverse keren van posities wisselden was het Axel Pons die in de vijfde ronde aansluiting wist te vinden bij de leiders.
Net op het moment dat Pons de aansluiting had weten te vinden brak de groep vanwege een momentje tussen Lowes en Syahrin.
Baldassari en Zarco leken vervolgens weg te rijden, het tweetal had het echter zo druk met elkaar dat Lüthi weer aan wist te sluiten en even later zelfs ook Syahrin, Lowes en Pons weer deel uitmaakten van de groep.
Bij het ingaan van de laatste ronde was het Zarco aan de leiding voor Baldassarri en Lüthi. De Italiaan sloeg echter al in de eerste bocht toe, maar Zarco kwam twee bochten later weer terug waardoor het beslist moest worden op het laatste lange rechte stuk naar de finish. Ondanks dat Baldassarri nog heel dichtbij kwam was het Zarco die met een voorsprong van 0,030 seconde als winnaar werd afgevlagd.
Lowes wist op enige afstand van het ontketende tweetal in de laatste ronde Lüthi nog te verschalken en zo de laatste podiumplaats voor zich op te eisen.
Syahrin werd vierde gevolgd door Pons en een ontketende Rins die zich in de slechts tien ronden vanaf de drieëntwintigste plaats op de grid terug had weten knokken naar de zevende plaats.
Franco Morbidelli, Nakagami en Dominique Aegerter scoorden de laatste twee plaatsen binnen de top tien in een race die de boeken in zal gaan als misschien wel de meest bizarre Moto2 race van de afgelopen jaren.
