De verslagenheid is groot in het paddock van het Catalunya circuit sinds vrijdagmiddag even na 5 uur het trieste nieuws kwam dat Moto2 coureur Luis Salom overleden was aan de gevolgen van zijn crash eerder op de middag.
Vrijdagmiddag halverwege de tweede vrije training van de Gran Premi Monster Energy de Catalunya ging Luis Salom hard onderuit. Direct was duidelijk dat de situatie ernstig was, de wedstrijdleiding besloot dan ook onmiddellijk om de sessie stil te leggen middels een rode vlag. Nadat er twee ambulances, twee medical cars en vervolgens ook nog een trauma helikopter op het circuit nabij de plaats van het ongeval landde, werd het steeds stiller in het mediacentrum van het Catalunya circuit. Even later, nadat Salom per ambulance overgebracht was naar een nabij het circuit gelegen ziekenhuis, kwam de tweede schrik toen de wedstrijdleiding besloot de sessie niet meer te hervatten, dit ondanks dat er normaal gesproken nog ruim twintig minuten te gaan was. Het bleef stil, iedereen hield zijn hart vast…..wanneer komt er goed nieuws of wanneer komt het nieuws dat niemand graag wil horen.
Even na vijf uur kwam de volgende schrik toen een Dorna medewerker de aanwezige journalisten en fotografen in het mediacentrum kenbaar maakte en de aanwezigen attendeerde op een extra ingelaste persconferentie. Iedereen wist wat er komen ging, maar niemand zei iets in de hoop dat het toch heel misschien wel niet zo zou zijn en dat er niet verteld zou worden wat iedereen eigenlijk al wist.
Waar iedereen al bang voor was gebeurde, de racedirectie las in een korte verklaring een official statement voor dat de 24 jarige Luis Salom enkele minuten eerder (16:55 uur) in het ziekenhuis was overleden aan de gevolgen van zijn crash. Na de slechts een paar minuten durende persconferentie verliet iedereen vervolgens muisstil de zaal om weer plaats te nemen op hun werkplek en het nieuws via hun eigen medium en op ieders eigen manier wereldkundig te maken.
Wat moet je zeggen, wat moet je schrijven, hier zijn eigenlijk geen woorden voor en degene die Luis Salom persoonlijk hebben gekend weten hoe gepassioneerd de talentvolle Spanjaard was. Zonder helm op altijd tijd voor een praatje, een grap of een grol. Sinds Salom actief was voor het enige Nederlandse Grand Prix Team, eerst Molenaar Racing en later RW Racing GP, spraken we hem als racesport.nl redactie altijd wel één of meerdere keren in een weekend als we aanwezig waren tijdens een Grand Prix.
Altijd ff een dolletje, of even samen ouwehoeren met z’n maatje Jarno Janssen en steevast moest hij ons dan even in zijn beste Nederlands vragen; ‘Alles goed met racesport.nl, ik kijk echt nog wel, maar volgende keer wel een mooie foto van mij plaatsen hoor” Hoe vaak zou hij ons dit afgelopen jaren met een grijns van oor tot oor gevraagd hebben, het maakt niet uit maar wat zou hij het ons nog graag honderd keer gevraagd hebben.
Nadat het nieuws online stond toch maar even in het paddock kijken, even naar RW Racing GP, het team waar hij ondanks dat hij er al een aantal jaren niet meer reed nog steeds kind aan huis was. Even weg uit het mediacentrum waar je nog steeds een speld kon horen vallen. Wat een apart gevoel, normaal gesproken in Spanje een drukte van jewelste maar nu…..slechts her en der een groepje mensen die allemaal over hetzelfde spraken, coureurs met tranen in hun ogen, teammanagers met een brok in de keel zich allemaal afvragend waarom, waarom, waarom moet Luis dit overkomen?
Ook RW Racing GP teammanager Jarno Janssen helemaal stuk na het horen van het trieste nieuws. Waarom moest dit juist zijn maatje, zijn gabber en zijn coureur die hij in 2010 over wist te halen om in Le Mans voor zijn team te komen rijden gebeuren, later uitgerekend in Assen zijn eerste podium wist te behalen, dit nog drie keer wist te herhalen om vervolgens een jaar later in Indianapolis ook nog eens zijn eerste wedstrijd wist te winnen in dienst van RW RacingGP overkomen.
“We hebben de afgelopen jaren samen zo veel meegemaakt, prachtige momenten, moeilijke momenten,” aldus een zeer emotionele Janssen. “Dan komt dit keihard aan. Luis was een jongen die er altijd 200% voor ging. Ook al zat het niet altijd mee, hij ging er wel voor en was er altijd klaar voor. Was het materiaal een keer iets minder dan maakte hij het wel goed met zijn tomeloze inzet. Luis was een coureur met ballen. We zijn uiteindelijk elk onze eigen weg gegaan, maar het contact is altijd gebleven. Vanmorgen kwamen we elkaar nog tegen en vroeg hij gekscherend ‘Ligt mijn contract voor komend seizoen al klaar?’ Natuurlijk was dit een dolletje, maar zo was Luis, altijd in een voor een dolletje. Je weet dat zoiets kan gebeuren maar op dit soort momenten vraag je je af wat we hier doen, waar we mee bezig zijn. Je weet dat het gevaar altijd op de loer ligt, maar als het zo dicht bijkomt dan raakt je dat wel extra hard. Dit is echt verschrikkelijk, ik kan het nog nauwelijks bevatten. Toch stappen we morgen allemaal gewoon weer op en wordt er gewoon weer gereden. Zo is het leven, het gaat gewoon allemaal weer door.”
Na teruggekeerd te zijn in het mediacentrum komt er vervolgens niks meer uit mijn handen, en na een belletje van pa Bendsneyder dat de taxi klaar is voor vertrek naar het hotel mijn spulletjes maar ingepakt en naar de auto gelopen. Ook in de auto is de verslagenheid groot bij vader Steven en KTM Red Bull Ajo coureur Bo Bendsneyder. Bo verteld dat binnen zijn team het bericht ook heel hard binnen is gekomen – Salom reed na zijn vertrek bij RW Racing GP immers een jaar bij het team van Aki Ajo – en de verslagenheid groot is. Net als bij RW Racing was Salom ook nog steeds een graag geziene gast binnen het team en een maatje van Brad Binder, de coureur waarmee Salom ook samen heeft gereden. Het was stil in de auto tijdens de ruim een half uur durende terugreis van het circuit naar het hotel en de reis die normaal gesproken al kletsend zo voorbij is leek deze dag ineens wel uren te duren.
Ondanks dat we ons er allemaal van bewust zijn dat onze geliefde sport soms heel hard en meedogenloos kan zijn worden we op dit soort momenten allemaal keihard met de neus op de feiten gedrukt. De één kan er misschien iets makkelijker mee omgaan dan de ander maar dit verlies komt keihard aan, bij de familie Salom, bij zijn vele fans, collega coureurs en alle betrokkenen in het MotoGP paddock.
Luis, al kun je het me zelf niet meer vragen, kun je hem zelf waarschijnlijk niet meer bekijken. Bij deze plaatsen we een mooie foto van jou op de website, een foto waarvan ik zeker weet dat je hem leuk gevonden zou hebben, en waar je me de volgende keer zeker met een lach op je gezicht voor bedankt zou hebben in een mengelmoes van Engels, Spaans en Nederlands.
Luis, bedankt voor al je geweldige en onvergetelijke momenten. R.I.P
Evert Slager
racesport.nl
