Goud van oud, het verhaal van het van oorsprong Zweedse motormerk Husqvarna dat in de jaren 60 menigeen verraste en vele successen boekte in de wegracerij met een toch wel een bijzonder project. Husqvarna: Road Racing Golden Arrow.
In de geschiedenis van Husqvarna beleefde het merk goede tijden gedurende het wegracen in de jaren ’30 – TT genoemd, afkorting voor Tourist Trophy. Deze vorm van motorracen werd nog voor de Tweede Wereldoorlog afgekapt en het duurde meer dan 30 jaar totdat de wapen/rijwiel fabriek van Husqvarna weer aan de sport ging deelnemen. De redacteur van ‘MC-Nytt – een van de oudste motorbladen van Zweden – had grote verwachtingen voor het lokale merk en kwam met creatieve ideeën om deze bij Husqvarna te introduceren.
Aan het begin van de jaren ’60 kwam redacteur Bengt Bjorklund van het Zweedse blad ‘Motor Cylce News’ met het idee Husqvarna weer te laten deelnemen aan het wegracen. Hij zei: “Het zal zeker de markt weer stimuleren.” Een markt die sinds de jaren 50 bestond uit het racen met verschillende vormen van offroad motoren. Tijdens deze periode was de interesse voor het wegracen er na de Tweede Wereldoorlog nog steeds, maar het ontbrak Zweden aan getalenteerde rijders die internationaal goed konden presteren.
Er werd over nieuwe ideeën gediscussieerd in een vergaderzaal en er werd besloten een nieuw concept te proberen waar de betrouwbare 250cc motoren als nieuwe krachtbron zouden worden ingezet. De kwartliter motor zou zeker niet de snelste in de internationale competitie zijn, aangezien er een aantal Engelsen en Japanse merken uitmuntend presteerden. Aan de andere kant was de Husqvarna erg betrouwbaar en beschikte deze over een bredere krachtbron, die het mogelijk moest maken competitief te zijn in het startveld.
Er werd besloten dat het project een gezamenlijke onderneming zou worden tussen Husqvarna, waar Bror Jauren de verantwoordelijke was, en MC-Nytt waar Bengt Bjorklund de drijvende kracht was. Motoronderdelen en andere componenten werden aan medewerkers van het blad gegeven met de opdracht onder hun verantwoording een Zweedse basis wegrace machine in elkaar te zetten. Een frame van ‘Husky’s’ motorcross machine werd nu voor het eerst gebruikt voor wegrace doeleinden en er werd bewezen dat ze beiden passend en betrouwbaar waren. Ontwikkelings ingenieur van Husqvarna, Tommy Malm, hielp met de settings en de aanpassingen van de krachtbron om de nieuwe machine sneller te maken. Het team mocht van de Husqvarna faciliteiten gebruik maken, maar moest dit in hun vrije tijd en buiten de werkuren om doen.
Een van de lokale rijders afkomstig van de Westkust stemde toe om op de machine te stappen, een machine die klaar stond voor het seizoen van 1966. Zijn naam: Anders Bengtsson. Een jongen met weinig race ervaring maar vastberaden alles te geven. Aan het einde van het seizoen in 1965 was ook Kent Andersson gecontracteerd en dat maakte een uitstekend koppel van rijders voor het nieuwe seizoen compleet.
De eerste National Championsship race werd verreden in Skarpnäck, net buiten de Zweedse hoofdstad Stockholm. Tommy Malm had vele uren aan de voorbereidingen besteed voor het debuterende Husqvarna evenement. De race verliep heel goed en Kent Andersson (vele jaren later kampioen in de 125cc voor een Japans merk) won in de 250cc klasse terwijl Bengtsson het voor elkaar kreeg om als derde te finishen. Dit was natuurlijk een totale verrassing en eigenlijk onverwacht voor een rookie. Husqvarna kreeg daardoor snel een plaats op de voorpagina’s van alle Zweedse sportkranten.
Dit succes gaf de fabriek en de teamleden veel vertrouwen en Husqvarna ging door met wegracen op het Europese continent. Het meeste succes behaalden ze op minder snelle circuits waar Andersson en Bengtsson alles uit hun machine haalden en gebruik maakten van het voordeel van hun goede rijstijl gecombineerd met een superieure machinebeheersing. Op de snellere circuits waren ze minder succesvol. De topsnelheid kon niet met de anderen concurreren. Het beste resultaat kwam toen Husqvarna meedeed aan een lokale Belgische wegrace en het tweetal op het podium eindigde.
Na het Europese succes probeerde Tommy Malm wereldwijde acceptatie te vinden. Hij zocht contact met de organisatoren van de Japanse Grand Prix waar het team niet alleen direct werd geaccepteerd, maar ook de uitgaven voor de gehele reis zouden worden vergoed en zelfs startgeld werd toegezegd.
Het Grand Prix debuut voor het Husqvarna rookie team had niet beter kunnen verlopen. Kent Andersson kwam als zesde over de finish en was daarmee de eerste Zweedse rijder sinds lange tijd die in de punten reed en de fabriek zijn eerste WK punt bezorgde. Desondanks zag de fabriek er na het seizoen 1966 vanaf om het traject te vervolgen. Er werd besloten dat het teveel geld en middelen zou gaan kosten het komende seizoen waarna men besloot het team terug te trekken.
Het zou daarna nog jaren duren voordat Husqvarna terugkeerde in de wegracerij, maar dat is een heel ander verhaal……..
