Hayes kampioen Formula Xtreme

199

Na twee tumultueuze door slecht en koud weer geteisterde trainingsdagen ging op zondag de laatste en beslissende Formula Xtreme race van het AMA seizoen van start.

Terwijl de titels in het Amerikaanse Superstock en Supersport al vergeven waren, beide titels gingen naar Jamie Hacking, moesten tijdens deze laatste race van het seizoen de titels in de Formula Xtreme Klasse – kortweg FX – en de Superbike klasse nog beslist worden echter waar het in de Superbikes ging om een verschil van twintig punten was het verschil in de FX klasse maar drie punten tussen de nummers een en twee.







Josh Hayes had voor aanvang van de race 321 punten ten opzichte van de 318 van Eric Bostrom. Ook Jason DiSalvo maakte nog kans met zijn 313 punten en het zou dus een spannende finale gaan worden.

De jongste van de Bostrom broertjes wist wat hij moest doe om de titel in de FX klasse te pakken en dat was winnen. E-Boz was in de trainingen de snelste en pakte zo alvast het punt voor de pole positie en begon dus met veel vertrouwen aan de race.

Bostrom pakte de leiding bij de start en lag de eerste paar bochten aan de leiding maar op het achterste rechte stuk kwam de coureur uit Mississippi er voorbij en stond de leiding daarna niet meer af. Bostrom bleef echter wel lange tijd in de slipstream van de Honda coureur hangen terwijl in eerste instantie ook Jason DiSalvo en Hayes’ teamgenoot Aaron Gobert aansluiting hadden. In de derde ronde verloor Gobert de controle over zijn Honda, ging door het gras en uiteindelijk onderuit. DiSalvo wist tot halverwege de race nog het tempo van de kopmannen bij te benen maar moest daarna afhaken.

Met nog iets meer dan een ronde te gaan wist Hayes de weerstand van Bostrom eindelijk te breken en een klein maar beslissend gaatje te slaan. Hayes weet zich uiteindelijk 2,3 seconden los te rijden van de Californiër en wint de race en daarmee ook de titel. Het verschil bedraagt na deze race zeven punten tussen de nummer een en twee. DiSalvo wordt op 7,7 seconden achterstand derde.

Het is de tweede titel voor Hayes nadat hij eerder, in 2003, de Superstock titel op zijn naam wist te schrijven.

“Het is soms moeilijk om het in woorden om te zetten, was het commentaar van Hayes na de race. “We moesten het opnemen tegen een formidabele tegenstander die alles uit de kast haalde om ons te verslaan, ze waren tot de tanden bewapend. Eric verdient zoveel lof. Hij won meer races dan wie dan ook maar ik was degene die alle stukjes op de goede plaats wist te krijgen en de juiste races op de juiste tijd wist te winnen.”

“Ik ben op meerdere manieren trots op mezelf want om een man met de reputatie van Eric bostrom op de circuits te verslaan was echt moeilijk. We hebben uiteindelijk wat gevonden en werden aan het einde van het seizoen wat beter. Ik heb veel geleerd van Eric, gewoon door met hem te racen.”

Eric Bostrom begon het seizoen met enkele mindere resultaten in de eerste twee races maar kwam daarna goed in vorm en reeg de overwinningen aan elkaar. Dit seizoen pakte de populaire coureur zes overwinningen en op twee races na stond hij elke keer op het podium. Hayes was echter in de breedte beter, hij won maar drie races maar stond op een race na elke keer op het podium.

“Josh is een van die mannen die door pech een wat minder goede carrière heeft opgebouwd maar hij is erg getalenteerd,” vertelde de verslagen Bostrom. “Hoe zeer ik hier ook van baal is het wel fijn om te zien dat iemand die het zo verdiend na zoveel tegenslagen bovenaan staat.”

Over zijn eerste seizoen in de FX klasse vertelde Bostrom nog het volgende:

“Het was een succes, er is geen andere manier om er naar te kijken. We zijn gedurende het seizoen steeds verder gegroeid en hebben een hoop problemen opgelost. Elke race werd de motor weer een beetje beter, alles ging echt goed. Het was interessant om te zien hoe mijn seizoen zich ontwikkelde terwijl andere enigszins fluctueerden terwijl Josh juist sterker werd. De laatste drie races waren fantastisch.”

Achter DiSalvo werd Michael Barnes eenzaam vierde voor Ryan Andrews, Ty Howard, Danny Eslick, voormalige 250cc Grand Prix coureur Chaz Davies. Michael Beck en Eric Beck besluiten de top tien.