Dean Harrison heeft vrijdag de belangrijkste road race van het jaar gewonnen: de Senior TT. In de grote afsluiter van de Isle of Man TT 2019 reed Peter Hickman voor lange tijd aan de leiding en had hij een flinke voorsprong opgebouwd totdat zijn BMW te maken kreeg met technische problemen. Dankzij een ijzersterke slotfase wist Harrison uiteindelijk de overwinning naar zich toe te trekken en won hij de Senior TT.
Het was opnieuw een spannende dag op het Isle of Man. Na een sensationele donderdag, waarop maar liefst vijf races werden verreden, stond vrijdag alles in het teken van de afsluitende race van het twee weken durende evenement: de Senior TT. Het is de grootste en meest belangrijke race van het jaar in de road race wereld en van alle races is dit de race die de coureurs het liefst willen winnen.
De gehele trainingsweek maar ook een groot gedeelte van de raceweek zorgde slecht weer ervoor dat er geen actie te zien was op het zestig kilometer lange circuit gelegen op het eiland in de Ierse zee. De donderdag was dan ook bedoeld om de achterstand op het schema in te halen en zelfs één race (de Sidecar TT race 2) naar voren te halen zodat de vrijdag volledig in het teken stond van de Senior TT.
De organisatie wilde graag dat deze race in zijn volledigheid over zes ronden verreden kon worden en aangezien er na de middag slecht weer voorspeld werd, was de start van de race al om 10:00 uur lokale tijd gepland. Alle gezichten stonden op scherp voor de laatste race van het evenement en na een vertraging van een kwartier ging de eerste coureur exact om 10:15 van start om de afdaling vanaf Bray Hill in te zetten.
De omstandigheden waren zeer gunstig met aangename temperaturen, zon en volgens de coureurs na afloop geen enkele natte plek op het zestig kilometer lange circuit, zelfs niet onder de bomen.
Peter Hickman begon zeer sterk aan de race over zes ronden (360 kilometer, ongeveer 1 uur en 45 minuten) en had de leiding in handen genomen ter hoogte van het eerste meetpunt (Glen Helen) met een marge van slechts 0,351 seconde richting Dean Harrison. Dit was niet geheel volgens het karakter van Hickman aangezien hij vaak wat ‘rustiger’ aandoet in de eerste sectoren en pas later echt op stoom komt. De van het Isle of Man afkomstige Conor Cummins nam de derde positie in handen voor Michael Dunlop, Michael Rutter en David Johnson. Eén van de getipte favorieten, James Hillier, kende meteen al problemen en viel terug naar de 21e plaats.
Bij het ingaan van het tweede meetpunt (Ballaugh) nam Harrison kortstondig de leiding over maar bij het derde meetpunt (Ramsey) lag Hickman weer aan kop met slechts één tiende verschil. Cummins had inmiddels al een achterstand van zo’n elf seconden en leek het er opnieuw op dat er een titanenstrijd zou plaats gaan vinden tussen Hickman en Harrison.
De eerste ronde van Hickman was een 134.284 mph wat later de allersnelste ronde van deze twee weken bleek te zijn. Hiermee had hij aan het eind van de eerste ronde een voorsprong van 2,2 seconde richting Harrison met veertien seconden daarachter Cummins. Dunlop lag vierde met minder dan een seconde verschil richting Cummins terwijl Johnson was gestegen naar de vijfde positie en Davey Todd was opgeklommen naar de zesde positie in slechts zijn tweede Isle of Man TT. 23-voudig TT winnaar John McGuinness kende opnieuw een teleurstellende race op de Norton en moest deze noodgedwongen aan de kant parkeren ter hoogte van de Bungalow. Hillier was inmiddels teruggekomen naar de elfde positie.
Richting Glen Helen wist zijn achterstand richting Hickman weer te verkleinen maar in de daaropvolgende sectoren groeide de marge weer naar 3,4 seconden ter hoogte van Ramsey. De tweede ronde van Hickman was een 134.28, slechts 0,022 seconde langzamer dan zijn eerste ronde, wat hem een voorsprong van acht seconden opleverde aan het einde van de tweede ronde. De coureurs zochten de pits op voor een volle tank en een nieuwe achterband waarna ze vervolgens meteen weer vol gas de baan op gingen.
Richting Glen Helen in de derde ronde had Hickman een voorsprong opgebouwd van zo’n tien seconden en zag het er zeer rooskleurig uit voor de coureur die op dat moment al drie TT’s in één week had gewonnen. Cummins had zich los weten te rijden van Dunlop voor de laatste podiumplaats terwijl Todd zelfs de vijfde positie had ingenomen, enkele seconden voor de 47-jarige veteraan Michael Rutter.
Aan het einde van de derde ronde bedroeg de voorsprong van Hickman richting Harrison zo’n 13 seconden en leek er geen vuiltje aan de hemel voor de Smith’s Racing BMW coureur.
Bij het naar binnen komen voor de tweede pitstop, aan het eind van de vierde ronde, had Hickman zijn marge verder uitgebouwd naar 17,6 seconden en had ook Cummins zijn derde plaats verstevigd. Dunlop had nog steeds de vierde positie in handen met Todd daarachter op een indrukwekkende vijfde positie, echter kwam Hillier steeds dichterbij na een slechte beginfase en had hij zijn tempo gevonden.
Deze tweede pitstop zou cruciaal zijn aangezien de nieuwe BMW S1000 RR van Hickman te maken kreeg met een terugkerend probleem, iets wat het team de gehele TT al bezighield. Het volledige Superbike motorblok begon water te spuiten wanneer het toerental hoger lag dan 11.000 tpm wat uiteraard een groot probleem is op een circuit zoals die op het Isle of Man.
Hierdoor ging Hickman afgelopen maandag in de Superbike TT al van start met een samensmelting van zijn Superbike en Superstock machine waarbij ze het standaard BMW motorblok hadden gemonteerd op het frame van de Superstock machine met de voorvork en achterbrug van de Superbike machine aangezien dit standaard blok geen problemen had.
De bedoeling van het Smith’s Racing Team was om die formule voor de Senior TT te herhalen, echter moest zijn machine na afloop van de Superstock race op donderdag, die Hickman op overtuigende wijze wist te winnen, naar de technische keuring en werd het blok daarbij volledig gedemonteerd. Dit gaf het team niet genoeg tijd om de gewenste machine voor de Senior race te prepareren en moesten ze noodgedwongen met het Superbike blok rijden, waarvan men wist dat het een probleem zou kunnen opleveren.
(Een heel complex verhaal inderdaad, stuur bij vragen een email naar de redactie of naar [email protected]).
Deze pitstop was dus cruciaal voor het wedstrijdverloop aangezien Hickman nu niet meer dan 11.000 toeren kon draaien terwijl het vermogen bovenin juist van levensbelang is op dit zeer snelle circuit. Hickman zag zijn voorsprong al gauw kleiner worden en bij het ingaan van Ramsey in de vijfde ronde nam Harrison voor het eerst de leiding weer over. Het was duidelijk hoe groot de problemen voor Hickman waren aangezien hij op de snelste stukken ruim 50 km/h langzamer was dan Harrison.
Per sector verloor Hickman zo’n acht seconden en zag hij de race uit zijn handen glippen. Harrison maakte geen fouten en bouwde zodoende een grote voorsprong op waardoor hij onbedreigd naar de overwinning leek te rijden, mits zijn Kawasaki ZX10-RR niet óók te maken kreeg met technische problemen. Het probleem voor Hickman leek nog groter te worden want ook Cummins kwam nu weer dichterbij en leek zijn tweede plaats over te gaan nemen.
Harrison reed een foutloze laatste ronde en kwam als winnaar over de streep. Het was zijn derde TT overwinning maar zijn allereerste in een race voor 1000cc machines. De meest prestigieuze road race ging dus naar Harrison terwijl Hickman in de slotfase nog maar net voor Cummins kon blijven en zodoende tweede werd. Cummins maakte het podium compleet met Dunlop daarachter op de vierde plaats en een sterk teruggekomen Hiller op de vijfde plaats. Todd eindige uiteindelijk als zesde met een snelste raceronde van 131.49 mph, zeer indrukwekkend voor iemand die pas zijn tweede TT rijdt. Verder eindigden Rutter, Jamie Coward, Brian McCormack en Dominic Herbertson in de top tien.
Het Joey Dunlop TT Championship, gezien over alle TT races, won Hickman met 111 punten voor Harrison met 98 punten en Hillier met 69 punten. Het Privateer Championship werd gewonnen door Jamie Coward met een maximale 125 punten voor Brian McCormack (61 punten) en Paul Jordan (58 punten).
Tevens was het de eerste zege voor Kawasaki in de Senior TT sinds 1975, destijds was Mick Grant de winnaar.
De volgende keer dat er weer geracet wordt op de ‘Mountain Course’ op het Isle of Man is van zaterdag 17 augustus tot en met vrijdag 30 augustus voor de Classic TT en de Manx Grand Prix. Daarna kijken we weer uit naar TT 2020.
We sluiten deze Isle of Man TT berichtgeving door nogmaals onze gedachten uit te laten gaan naar de familie, vrienden en naasten van Daley Mathison. Hij zal gemist worden binnen de road race paddock maar ook ver daar buiten.
