De wekelijkse rubriek Finishpraat speelt in op actualiteit, combineert verleden met heden en haalt oude herinneringen op; kortom een verhaal voor de echte motorsportfan. De voorbereidingen voor het nieuwe MotoGP seizoen zijn in volle gang, echter is Suzuki er niet meer bij. De Japanse fabrikant zorgde in de geschiedenis van de koningsklasse voor mooie verassingen.
De zege van Alex Rins vorig jaar in Valencia – voorlopig de laatste race van Suzuki in de MotoGP – past helemaal in de lijn van prestaties van de Japanse fabrikant in de koningsklasse. Want Suzuki scoorde vaak veel verrassende en bijzondere uitslagen. Alle fans vonden het al enorm zonde dat Suzuki de MotoGP ging verlaten en dat werd nog eens extra bevestigd door het geweldige optreden van Rins tijdens de laatste race van het seizoen 2022 in Valencia. In de laatste drie races wist Rins zelfs twee keer te winnen, want na een bloedstollende race op Phillip Island kwam hij ook als eerste over de finish. Dat verrassingen en Suzuki goed bij elkaar passen laten we in deze Finishpraat aan de hand van een aantal voorbeelden zien.
De laatste twee wereldtitels in de koningsklasse waren zeker verrassingen. De MotoGP titel van Joan Mir in 2020 mag een absolute sensatie genoemd worden. Suzuki had al een aantal jaar een goede fiets, maar was in het kampioensjaar van Mir absoluut de meest constante fabrikant. Mir was bezig aan pas zijn tweede MotoGP seizoen. Ondanks dat hij slechts één zege wist te scoren was de Spanjaard wel het meeste constante van het veld en pakte daardoor een verrassende wereldtitel, de enige van Suzuki in de MotoGP. De laatste wereldtitel van Suzuki in de 500cc staat op naam van Kenny Roberts Jr. Na het stoppen van Kevin Schwantz in 1995 kende Suzuki diverse zeer moeizame jaren. De motor was niet competitief en was niet opgewassen tegen Yamaha laat staan de Honda’s onder aanvoering van hun kopman Mick Doohan. Maar toen Kenny Roberts Jr in 1999 naar Suzuki kwam veranderde er veel. De Japanners hadden veel verbeteringen doorgevoerd die perfect bleken aan te sluiten bij de rijstijl van de Amerikaan. In het eerste jaar werd Roberts Jr op de Suzuki RGV-R500 tweede in het kampioenschap. In 2000 werd Roberts Jr. 500cc wereldkampioen. Zeker gezien de status van Roberts Jr – die voor zijn komst naar Suzuki nog weinig voorstelde – en de progressie van de motor was deze wereldtitel ook een absolute sensatie.
Maar wellicht de grootste sensatie kwam wel van Schwantz. Niet direct zijn wereldtitel in 1993, want op dat moment was de Texaan al meerdere jaren een publiekslieveling en een absolute topper in de 500cc klasse. Na een aantal succesvolle jaren begin jaren 80 – met onder andere wereldtitels voor Marco Lucchinelli en Franco Uncini – stopte Suzuki in 1984 met fabrieksondersteuning. In 1988 kwam Suzuki officieel met een fabrieksteam terug met Schwantz als coureur op de Pepsi Suzuki RGV500. De eerste race was op Suzuka in Japan. Niemand had hoge verwachtingen van Suzuki. Wel stond Schwantz bekend als een groot talent, maar niemand had gedacht dat hij in de openingsrace van het fabrieksteam van Suzuki niemand minder dan regerend wereldkampioen Wayne Gardner kon verslaan en zijn eerste Grand Prix kon winnen. Een absolute sensatie van Suzuki en Schwantz! Ook werd een andere publiekslieveling groot met Suzuki. Barry Sheene pakte in 1976 en 1977 500cc wereldkampioen, de eerste titels van de Japanse fabrikant in de koningsklasse. Suzuki heeft naast verrassingen ook een stempel van komen en gaan, want zij stopten vaker om (gelukkig) niet veel later weer terug te keren in de koningsklasse. Hopelijk zien we ook deze keer Suzuki snel weer terug in de MotoGP!
Tot volgende week,
Asse Klein
Racesport.nl Supporter
Bent u een trouwe bezoeker van deze website, wilt u het werk van het Racesport.nl redactieteam mede ondersteunen en daarnaast ook nog eens regelmatig kans maken op fantastische prijzen?
Word dan nu Racesport.nl supporter. Meer info: www.racesport.nl/supporter
