Finishpraat: Podium of jodium

De wekelijkse rubriek Finishpraat speelt in op actualiteit, combineert verleden met heden en haalt oude herinneringen op; kortom een verhaal voor de echte motorsportfan. In deze editie staat de term “podium of jodium” centraal.

Pecco Bagnaia neemt de welbekende uitspraak “podium of jodium” dit seizoen – en eigenlijk ook al vorig jaar – wel erg letterlijk. De term “podium of jodium” – of zoals de Duitser het noemen “Pokal oder Hospital” – wordt gebruikt in de motorsport, maar bijvoorbeeld ook in het wielrennen om aan te duiden dat hij of zij alles gaat geven voor een topklassering. Desnoods met een valpartij (jodium) tot gevolg. Bagnaia rijdt naast voor dagzeges en podiums ook voor de MotoGP wereldtitel, waardoor voor hem de term “podium of jodium” niet van toepassing zou moeten zijn. De uitspraak zou beter bij outsiders passen die op een bepaald circuit kunnen gaan voor een dagsucces. Denk bijvoorbeeld aan de tactiek van Marc Marquez in India.

Echter wanneer we kijken naar Bagnaia’s resultaten in 2023 dan valt voorlopig de conclusie te trekken dat de Italiaan toch iedere keer met de instelling “podium of jodium” aan de race begint. In de dertien (hoofd)races van de MotoGP dit jaar stond Bagnaia acht keer op het podium. Vijf keer won de Ducati coureur, tweemaal werd hij tweede en één keer derde. In de overige vijf races – waaronder afgelopen weekend in India – kwam hij ten val. “Podium of jodium” dus. Vorig jaar was het al niet veel anders bij Bagnaia. Na een moeizaam begin in de eerste vijf races kende Bagnaia een zeer sterke periode tot aan het einde van het seizoen. Vanaf de zesde race van vorig jaar gebruikt de Italiaan al de term “podium of jodium”. Alleen in Valencia vorig jaar werd hij negende, omdat hij op dat moment racete om de wereldtitel veilig te stellen. Het lijkt erop dat Bagnaia’s “podium of jodium” mentaliteit dit jaar nog wel eens voor problemen kan zorgen. Hij kan in ieder geval niet te veel “jodium’s” meer gebruiken aangezien Jorge Martin hem tot dertien punten is genaderd.

Voor Bagnaia’s merkgenoot in de World Superbike was afgelopen weekend – en eigenlijk ook wel vaker – de term “podium of jodium” van toepassing. Bij Alvaro Bautista is het meer “winnen of jodium”. In de eerste World Superbike race op Aragon kwam Bautista ten val, niet zijn eerste fout in de afgelopen periode en het deed weer even denken aan 2019 toen hij in de tweede helft van het seizoen een zeer comfortabele voorsprong in het WK verloor aan Jonathan Rea. Zover lijkt het in 2023 niet te komen. Bautista kwam zondag knap terug met een sterke overwinning in zowel de Superpole Race als Race 2. De Ducati-couruer staat met nog twee evenementen (zes races) te gaan 47 punten voor op Toprak Razgatlioglu. Als Bautista net als Bagnaia zijn “podium of jodium” mentaliteit iets laat vieren, dan zou zijn tweede World Superbike titel niet meer in gevaar moeten komen.

Helaas was het voor Collin Veijer afgelopen weekend ook “podium of jodium”. De coureur uit Staphorst reed opnieuw geweldig. Het is wachten op zijn eerste Grand Prix podium. Helaas kwam die er in India nog niet na contact met zijn teamgenoot Ayumu Sasaki in de laatste ronde. Het zal na afloop van de race wel niet zo gezellig zijn geweest bij Liqui Moly Husqvarna Intact GP in de pitbox. Veijer was in de slotfase sneller dan Sasaki, maar was lang een gentleman door achter zijn teamgenoot en titelkandidaat te blijven. Toen Kaito Toba zich met de strijd om de tweede plaats ging bemoeien kon Collin in mijn ogen – wellicht kijkend door een oranje bril – niet anders dan ook mee strijden. In mijn ogen waren de inhaalacties van de Nederlander netjes. De inhaalactie van Sasaki was op het randje en onhandig. En al helemaal wanneer het gaat om je teamgenoot die jou al vaker dit jaar in de races zeer voorzichtig heeft ingehaald. Maar goed, de uitslag wordt er helaas niet anders van. Collin heeft dit jaar nog zeven kansen en in deze vorm gaat dat podium – of misschien wel meer – er echt nog wel komen.

Gelukkig was het geen “jodium” voor alle Nederlanders afgelopen weekend. Een groot compliment voor Zonta van den Goorbergh! Inmiddels is algemeen bekend dat de 17-jarige coureur zeer sterk is in lastige omstandigheden. De vierde startplek op een opdrogende baan kwam dan ook niet uit de lucht vallen. Al is dat nog steeds mega knap. Maar nog veel knapper was zijn optreden in een droge race! Zonta had een uitstekend tempo en heeft deze zesde plek meer dan verdiend. Ik hoor mensen al zeggen; er waren toch ook wel vrij veel valpartijen? Dat klopt. Alleen Zonta’s tempo was ook zonder crashes meer dan goed genoeg geweest voor een dikke top-tien klassering. Na de zomerstop was Zonta’s progressie in de trainingen al zichtbaar. Niet voor niets plaatste hij zich al vijf keer op rij voor Q2. In de race kwam het er om verschillende redenen telkens nog niet uit. In India wel en hoe! Zonta; van harte gefeliciteerd met je prachtige zesde plaats. Op naar meer van dit soort deze resultaten.

En dan hadden we in de World Supersport 300 nog eens twee keer het Wilhelmus. Op Motorland Aragon won Loris Veneman de eerste race. De 17-jarige coureur rijdt pas zijn eerste seizoen in het WK; mega knap! Zijn teamgenoot Jeffrey Buis was in de eerste race al tweede geworden en won overtuigend de tweede race. Jeffrey staat nu 30 punten voor in de tussenstand en staat daarmee op ‘matchpoint’ om zijn tweede wereldtitel te pakken. Komend weekend in Portimão wordt de slotronde van het seizoen verreden. Het circuit waar vorig jaar Victor Steeman zijn tragische ongeluk had toen hij reed voor de wereldtitel. Victor kwam net als Jeffrey nu uit voor MTM Kawasaki. Het zou een fantastisch eerbetoon van Jeffrey en MTM Kawasaki zijn als ze uitgerekend op Portimão de wereldtitel kunnen pakken.

Tot volgende week,
Asse Klein

Volg Racesport.nl ook via de onderstaande social mediakanalen

Facebook | Instagram |  X | Threads | YouTube