De wekelijkse rubriek Finishpraat speelt in op actualiteit, combineert verleden met heden en haalt oude herinneringen op; kortom een verhaal voor de echte motorsportfan. Deze editie gaat over het spannendste seizoen in de World Superbike geschiedenis.
Wanneer je motorsportfans vraagt welk World Superbike seizoen het spannendste ooit was, dan zullen velen op 2002 uitkomen. Dit kwam grotendeels omdat het seizoen beslist werd tijdens een zinderende finale in Imola. Voorafgaand de slotronde was het verschil slechts één punt tussen Colin Edwards en Troy Bayliss. Voordat de rijders van start gingen in Imola waren er al vierentwintig races tijdens twaalf evenementen verreden. Bayliss en Edwards moesten het onder andere opnemen tegen Noriyuki Haga, Ben Bostrom, Ruben Xaus, Neil Hodgson en James Toseland. De start van het seizoen was voor regerend kampioen Bayliss. Tijdens de eerste acht evenementen weet de Australiër dertien van de zestien races te winnen, waaronder de eerste zes races op een rij. Edwards bleef qua punten in de buurt, omdat hij veelal tweede plaatsen scoorde. De races waren zeker niet saai, want vaak waren er om de kop mooie gevechten. Al eindigde Bayliss vaak als winnaar. De ommekeer kwam tijdens de negende ronde op het spectaculaire circuit van Laguna Seca. Bayliss won ook daar de eerste race, maar de tweede race werd een prooi voor thuisrijder Edwards.
Vanaf dat moment werd alles anders. Edwards wint tweemaal op Brands Hatch en tweemaal op Oschersleben. Dan zijn er nog twee slechts twee evenementen te rijden: Assen en Imola. Voorafgaand aan de Nederlandse World Superbike ronde staat Bayliss er nog steeds goed voor. De Ducati-coureur heeft een voorsprong van 29 punten op Honda-coureur Edwards. Er werd in die tijd nog gereden op het lange TT Circuit Assen van ruim 6 kilometer met de schitterende noordlus. In de eerste race maakte Bayliss al diverse foutjes door een aantal keer wijd te gaan. Edwards profiteerde en reed zich los van de kopgroep. Daarachter wist Bayliss met pijn en moeite nog tweede te worden. Het verschil was sinds lange tijd weer minder dan een raceoverwinning (24 punten) toen de twee titelkandidaten aan de tweede race in Assen begonnen. Edwards pakte opnieuw de leiding, maar een groep met daarbij Hodgson en Bayliss konden volgen. Bij een poging om Hodgson te passeren ging Bayliss opnieuw in de fout en moest hij door de gras en grindbak (zie foto) bij de Geert Timmer bocht. Bayliss verloor daarbij veel tijd en kwam op een vijfde plek te rijden. Even leek Bayliss het geluk aan zijn zijde te hebben toen Hodgson en Haga elkaar raakten en samen buiten de baan kwamen. Bayliss kwam hierdoor op de derde plek – achter routinier Pierfrancesco Chili – te rijden, maar kwam vervolgens zelf ten val. Edwards pakte zijn zevende zege op rij en ging als kampioenschapsleider met één punt voorsprong naar de slotronde in Imola.
In Imola werd legendarisch. In Race 1 sloeg Edwards een beslissende slag. Na de start reed het duo weg van de concurrentie, maar er volgde een rode vlag vanwege een oliespoor. In die tijd werden de racetijden van voor en na de herstart nog bij elkaar opgeteld. Edwards lag op het moment van de rode vlag 0.7 seconde voor op Bayliss. Het tweede deel van de race werd geweldig met ontelbaar veel inhaalacties tussen de twee kemphanen. Bayliss kwam als eerste over de eindstreep, maar Edwards zat aan zijn achterwiel en verloor slechts 0.2 seconde. De Honda-coureur werd tot winnaar uitgeroepen en kon met een cruciale 6 punten voorsprong aan de slotrace beginnen. Dit betekende dat Edwards aan een tweede plek – ook als Bayliss zou winnen – genoeg zou hebben om kampioen te worden. Maar toch was het nog lang niet gedaan. Na de start reed Edwards even derde achter leider Bayliss en Hodgson. Op dat moment was Bayliss virtueel kampioen. Maar al snel kwam Edwards naar voren. Xaus deed er ook alles aan om zijn teammaat Bayliss te helpen en probeerde het duo te volgen. Nadat Bayliss in de tweede helft van de race veelal het kopwerk deed, probeerde hij het tempo te vertragen. Dit lukte vrij goed, want Xaus op de derde plek kwam steeds dichterbij. Echter was het net niet genoeg voor de Spanjaard om de aansluiting te vinden. Ondertussen bleven Bayliss en Edwards elkaar maar inhalen, maar altijd met respect. De slotronde was legendarisch. Het was voor Edwards niet nodig om te winnen, maar toch raakte het duo elkaar nog in de slotronde en waren er meerdere inhaalacties op de limiet. Bayliss crashte bijna en dat gaf Edwards net genoeg voorsprong om opnieuw te winnen. Zijn negende zege op rij en Edwards pakte zijn tweede World Superbike titel nadat hij in 2000 ook kampioen was geworden. De geweldige strijd tussen twee ijzersterke en charismatische coureurs staat nog steeds te boek als het spannende World Superbike kampioenschap ooit.
Tot volgende week,
Asse Klein
Racesport.nl Supporter
Bent u een trouwe bezoeker van deze website, wilt u het werk van het Racesport.nl redactieteam mede ondersteunen en daarnaast ook nog eens regelmatig kans maken op fantastische prijzen?
Word dan nu Racesport.nl supporter. Meer info: www.racesport.nl/supporter
