Finishpraat: Einde racecarrière voor Rob Hartog

De wekelijkse rubriek Finishpraat speelt in op actualiteit, combineert verleden met heden en haalt oude herinneringen op; kortom een verhaal voor de echte motorsportfan. Deze editie gaat over de racecarrière van Rob Hartog.

Nederlands kampioen Supersport, Europees kampioen Supersport en derde in de eindstand van de IDM Superbike. Het zijn prestaties waar maar weinig Nederlandse coureurs aan kunnen tippen. Het gaat over Rob Hartog. De neef van de ‘Witte Reus’ beëindigde eind 2024 zijn racecarrière. Het werd helaas geen afscheid die Rob had verdiend. Vanwege een schorsing mocht hij de laatste IDM-ronde niet rijden. Tijdens de voorlaatste race op de Nürburgring werd Rob zo woedend nadat hij door Martin Vugrinec van de motor werd gereden, dat hij de Kroaat in de grindbak een schop verkocht. Een incident dat totaal niet past bij Rob’s karakter. De uitbarsting kwam voort uit het feit dat het niet de eerste keer was dat Vugrinec een dergelijke actie op de baan uitvoerde. Een ‘dure’ uitbarsting, omdat het tevens Rob zijn laatste moment als actief coureur bleek te zijn.

Rob verdiende een veel beter afscheid. Vanwege pittige blessures in 2023 en 2024 ging de race carrière van de 32-jarige coureur als een nachtkaars uit. Zijn prestaties in 2024 pasten niet bij de successen die hij eerder behaalde. De eerste keer dat ik van Rob Hartog hoorde moet in 2013 zijn geweest. Een jaar eerder was hij kampioen geworden in de SuperCup 600 van de OW Cup. De volgende stap was de Dutch Supersport klasse. In het eerste jaar scoorde Rob nog weinig aansprekende resultaten, maar een jaar later groeide hij door tot een titelkandidaat. Samen met Chris Nobel en Davy Thoonen streed hij voor de Nederlandse titel. Het trio deed weinig voor elkaar onder. Na een bizarre ontknoping waarbij Nobel en Thoonen in de laatste bocht ten val kwamen werd Rob Dutch Supersport kampioen. Wat extra knap was; hij deed dit vanaf het begin met zijn eigen Team Hartog.

In 2015 stapte Rob – nog steeds met zijn eigen team – over van Suzuki naar Kawasaki en ging hij rijden in het EK Superstock 600 kampioenschap. Hij maakte snel progressie op internationaal niveau en werd tiende in de eindstand. Rob zijn carrière zat tot dat moment in een constant stijgende lijn, maar vanaf 2016 werden goede met mindere goede jaren van elkaar afgewisseld. Rob stapte in 2016 over naar de FIM Superstock 1000 klasse. Het werd geen succes. Na een moeizaam jaar was hij blij om een jaar later terug te keren naar Supersport-klasse waar hij ging rijden in de FIM Europe Supersport Cup binnen de WK-klasse. Nog steeds gebeurde dit met zijn eigen Team Hartog. Met de Kawasaki ZX-6R kende Rob een heel goed jaar. Hij sloot het jaar af met een knappe achtste plaats in Jerez en eindigde als tweede van de FIM Europe Supersport Cup rijders. Een jaar later pakte Hartog overtuigend de titel in de FIM Europe Supersport Cup. Het was een heel goed jaar waarin hij zich zeer regelmatig kon meten in de top-tien van het WK-veld. En dat met zijn kleine eigen team met beperkte financiële middelen. Ik had de eer om dat jaar – als hun mediaman van Team Hartog – een aantal mee te reizen naar de WorldSBK-evenementen. Naast goede prestaties was er altijd een uitstekende sfeer in het uiterst gastvrije familieteam. De BBQ’s op zaterdagavond waren zeer gezellig.

Door de goede prestaties kreeg Team Hartog het (financieel) voor elkaar om een volledig WK-seizoen te rijden in 2019. Dit kostte wel zeer veel moeite, omdat het om enorme bedragen ging. Helaas leverden alle inspanningen – financieel en qua tijd – niet het gewenste resultaat op. Tijdens de eerste ronde op Phillip Island in Australië liep Rob een vervelende blessure op. De kwetsuur zou de coureur uit Abbekerk voor een groot deel van het seizoen achtervolgen. Mede daardoor kwam hij niet in de buurt van zijn resultaten van een jaar eerder. Het was voor Team Hartog simpelweg financieel niet haalbaar om nog een jaar WK te rijden. Het familieteam hield op te bestaan en Rob ging zelf verder. De eerste twee jaren zonder zijn eigen familieteam waren lastig. Rob vond voor 2020 onderdak bij een MV Agusta team in de British Supersport. Het werd geen succes. Het team had het technisch niet goed voor elkaar en vanwege de coronapandemie had Rob weinig mogelijkheden om zich voor te bereiden op de uitdagende banen in Engeland. Een jaar later ging hij naar het IDM Supersport om daar te rijden met een Kawasaki. Hartog begon als titelkandidaat, maar zijn Kawasaki bleek niet goed genoeg om daar enige kans op te maken. Na een tegenvallende periode in zijn carrière bleef Rob vastberaden om te laten zien wat hij kon. Hij kreeg een nieuwe kans bij Team SWPN op een Yamaha R1M in de IDM Superbike. Deze Nederlandse samenwerking pakte heel goed uit. Rob was gelijk snel op een Superbike en eindigde achter Markus Reiterberger en Florian Alt op een knappe derde plaats in het sterke IDM Superbike kampioenschap. Een prestatie van formaat in zijn eerste seizoen, wat naar meer smaakte. Rob wilde er graag een goed vervolg aan geven met Team SWPN, maar een crash tijdens een deelname aan de 24 uur van Le Mans (WK Endurance) zorgde ervoor dat hij nauwelijks een IDM-race zou rijden. Begin 2024 raakte hij nogmaals geblesseerd. Inmiddels is Rob een trotse vader geworden en focust hij zich op zijn maatschappelijk carrière.

Als mediaman heb ik al zeer goed samengewerkt met Rob. Wanneer je hem een vraag stelde kreeg je altijd een open en oprecht antwoord, ook juist in de periodes toen het wat minder ging. Dat laatste gebeurt niet zo vaak. Bedankt Rob voor de mooie jaren in de motorsport en veel succes in je maatschappelijke carrière!

Tot volgende week,
Asse Klein

Volg Racesport.nl ook via de onderstaande social mediakanalen

Facebook | Instagram |  X | Threads | YouTube