Finishpraat: Eerste kennismaking met Valentino Rossi

De wekelijkse rubriek Finishpraat speelt in op actualiteit, combineert verleden met heden en haalt oude herinneringen op; kortom een verhaal voor de echte motorsportfan. In deze editie gaat het over Asse Klein’s eerste kennismaking met Valentino Rossi toen hij nog niet met nummer 46 reed.

Het is het tweede Grand Prix seizoen zonder Valentino Rossi. Voor velen van mijn generatie denk ik toch wel bijzonder, want wij zijn met de kleurrijke Italiaan groot geworden. Ik ben geboren in 1986 en vanaf begin jaren 90 ging ik met mijn familie mee naar de circuits in Nederland. Het duurde dan ook niet lang totdat ik voor de eerste keer de naam Valentino Rossi zou horen. Rossi’s debuutseizoen in de Grand Prix was in 1996, maar een jaar daarvoor kwam de toen 16-jarige coureur al actie tijdens de TT Assen in de 125cc wedstrijd voor het Europees kampioenschap.

Toen ik Valentino Rossi voor het eerst zag rijden had ik natuurlijk geen idee dat hij zou uitgroeien dat de populairste motorsportcoureur aller tijden. Maar ik kan mij de race in de EK 125cc – om een bijzondere reden – nog wel goed herinneren. In 1995 was ik nog maar 9 jaar en zat ik dus nog op de basisschool. Mijn familie is idolaat van de motorsport. Ik mocht in die jaren nog niet op zaterdag (wedstrijddag) naar de TT Assen, omdat dit met al het publiek nog te druk voor mij was. In 1997 zou mijn eerste TT Assen op zaterdag zijn en raad eens wie de allereerste race won die ik live zag: Valentino Rossi in de 125cc. Later dat jaar zou hij zijn eerste wereldtitel pakken. Een jaar daarvoor (1996) had ik trouwens zijn handtekening gescoord. Dit deed ik door mijn handtekeningenboekje door het hek aan het einde van de Stekkenwal te steken, want daar stopten de rijders toen nog na de trainingen.

Maar terug naar 1995. Op de basisschool wisten ze ook dat ik en mijn neefje zo enorm fan waren van de motorsport. Daarom werd er jaarlijks één vrijdag per jaar door de vingers gezien dat wij niet op school waren; de vrijdag tijdens de TT Assen. Dit is tegenwoordig met de strengere leerplichtregels niet meer voor te stellen. Maar goed ook in 1995 mocht ik met familie en vrienden – dat was een hele groep mensen – mee naar de TT Assen. Aan het einde van de middag stond de EK 125cc race op het programma. We hadden die dag een deel van het circuit rondgelopen en bij de start van de race stonden we op de Veenslang.

En nu komt het bijzondere. Mijn vader en oom wezen ons erop dat we naast Graziano Rossi stonden. Ik kende die man natuurlijk niet. Mijn vader en oom vertelden dat hij een hele goede en snelle coureur was in het verleden, die ook regelmatig op de Nederlandse stratencircuits had gereden. Dat hadden ze helemaal juist, want Graziano Rossi won drie Grand Prix races in de 250cc waaronder de TT Assen van 1979. In 1980 werd hij tweede achter Jack Middelburg tijdens de 500cc race in Assen. Ook Graziano reed veelal met nummer 46. Mijn vader en oom probeerden wat woorden te wisselen met Graziano. Het werd al snel duidelijk waarom hij daar was: zijn zoon Valentino. Ik kan zijn woordkeuze niet exact meer herinneren, maar het verhaal van Graziano kwam op het volgende neer: “Valentino is snel, maar is soms nog wat onstuimig en moet nog veel leren.”

In de EK 125cc van 1995 maakt Lucio Cecchinello – huidig MotoGP teammanager – de dienst uit. Het is ook niet zo gek, want Cecchinello heeft al de nodige Grand Prix ervaring en is op dat moment al 25 jaar. Ook in Assen blijkt Cecchinello niet te stoppen. Daarachter strijdt Rossi met de Fransman Frederic Petit om de tweede plaats. Rossi reed met nummer 4. Op dat moment niets bijzonder aan, maar nu wij weten dat hij zijn hele Grand Prix carrière met 46 reed, is dat toch wel opmerkelijk te noemen. Dat Rossi wel al gebonden was aan het nummer 46 van zijn vader is op de foto met de scooter te zien, waar het bekende nummer 46 al wel op pronkt. Na wat research – onder andere in het programmaboekjes archief van fotograaf Henk Teerink – blijkt dat er niet een andere rijder met nummer 46 in de EK 125cc dat jaar reed. Waarom Rossi dat jaar met nummer 4 racete blijft onduidelijk.

Rossi haalt de finish niet in Assen. Op een gegeven moment komt hij niet meer door bij de Veenslang. Ik weet niet precies meer hoe Graziano de informatie tot zich kreeg, maar hij vertelde dat Valentino was gevallen en vader Rossi vertrok vervolgens richting het rennerskwartier. De Nederlander Bas den Breejen zou een vierde plaats scoren in zijn thuisrace. Uiteindelijk zou Rossi in het Europees 125cc eindklassement – achter Cecchinello en Petit – als derde eindigen. Een jaar later begint Rossi zijn zeer lange en succesvolle Grand Prix carrière. In zijn eerste GP-seizoen was de Italiaan gelijk snel, maar ook onstuimig. Ook in Assen, waar hij vroeg in de race crasht in de Geert Timmer bocht. Maar al snel wist Rossi – met nummer 46 op de kuip – die onstuimigheid om te zetten naar dominantie, die hem uiteindelijk maar liefst 115 Grand Prix zeges en 9 wereldtitels zou opleveren.

Tot volgende week,
Asse Klein

Volg Racesport.nl ook via de onderstaande social mediakanalen

Facebook | Instagram |  X | Threads | YouTube