De wekelijkse rubriek Finishpraat speelt in op actualiteit, combineert verleden met heden en haalt oude herinneringen op; kortom een verhaal voor de echte motorsportfan. In deze editie een terugblik op de Grand Prix van Aragón.
Afgelopen weekend was ik als SportTravel reisbegeleider bij de Grand Prix van Aragón. Deze job is voor mij een mooie combinatie met mijn mediawerkzaamheden. We hadden een gezellige en prettige groep mensen bij ons. Een mix van Nederlandse, Belgische, Amerikaanse, Zuid-Afrikaanse, Engelse en Australische gasten. Er is al snel een connectie tussen de mensen, aangezien iedereen een fan van de motorsport is. Motorland Aragón is een prachtige baan. Het ‘probleem’ is alleen dat het in de ‘middle of nowhere’ ligt. De dichtstbijzijnde grote stad is Zaragoza en dat is zo’n anderhalf uur met de bus. Maar de rit is in meerdere opzichten de mooie waard. Zaragoza is een prachtige stad, waar het nog echt ‘Spaans’ is. Dat betekent dat er relatief weinig buitenlandse toeristen komen. Dat is bijvoorbeeld te zien in veel restaurants, waar enkel nog een Spaanse menukaart is. Het oude centrum zorgt ervoor dat Zaragoza een aanrader voor een citytrip is. Daarnaast is er tijdens de reis naar het circuit ook genoeg te zien, omdat je door een prachtig – tevens dor – landschap komt en door een aantal kleine dorpjes rijdt. Maar voordat je het gevoel krijgt dat je op een reisblog terecht bent gekomen, schakel ik snel over naar wat er gebeurde op de baan in Aragón.
Dat Marc Márquez een mogelijke kanshebber zou zijn voor de winst op Motorland Aragón was wel bekend, maar dat hij zo zou domineren had niemand verwacht. Een combinatie van diverse omstandigheden zorgden ervoor dat de achtvoudig wereldkampioen ongenaakbaar was. Het circuit heeft meer linker- dan rechterbochten, iets wat Marc Márquez goed ligt. Daarnaast was Motorland Aragón voorzien van een nieuwe asfaltlaag. Het nieuwe wegdek gaf weinig grip, waar de rijders maar moeilijk mee om konden gaan. Iemand die bekend staan om zijn snelle aanpassingsvermogen wanneer de condities anders dan anders zijn is Marc Márquez. Doordat het iedere nacht flink regende en er daardoor weer veel vuil op de baan kwam, zorgde ervoor dat de condities gedurende het weekend ook niet beter werden. Alle opgebouwde grip werd als het ware telkens weer weggespoeld. Een situatie die aansluit bij de kwaliteiten van de Gresini Racing rijder. Daarnaast wordt het gevoel van de 31-jarige coureur met de Ducati GP23 beter en beter. Dat liet de Spanjaard twee weken terug in Oostenrijk al merken. Al deze omstandigheden bij elkaar zorgden ervoor dat Marc Márquez na 1043 dagen weer eens een Grand Prix kon winnen. Gezien wat hij allemaal heeft meegemaakt in de afgelopen jaren een hele knappe prestatie, waar je – of je nu fan bent of niet – alleen maar respect voor kan hebben. Al denk ik niet dat het zijn laatste Ducati-zege zal zijn.
En dan is er nog de bijzondere ontwikkeling in de titelstrijd. Jorge Martin deed hele goede zaken door tweemaal tweede te worden terwijl Pecco Bagnaia slechts één WK-punt in de Sprint scoorde. Zo staat Martin ineens 23 punten voor, terwijl hij met een achterstand van 5 punten naar Motorland Aragón kwam. Zondagavond ging het voornamelijk om het incident tussen Bagnaia en Alex Márquez. Iedereen zal er zijn mening over hebben, zeker wanneer je fan van één van de twee rijders ben. Van de buitenkant ziet het er onhandig uit wat Alex Márquez doet. Maar dit soort incidenten zijn moeilijk te beoordelen, omdat je niet weet wat de rijders op dat moment zien en ervaren. En natuurlijk was er geen opzet in het spel, want Alex Márquez gooide ook een hele goede uitslag weg. Maar dat Bagnaia na het incident boos was, kan ik begrijpen. Hij had namelijk meer snelheid en was er al voorbij. Al had de regerend wereldkampioen zichzelf misschien beter kunnen beschermen door een iets wijdere lijn te pakken, want derde was hij gezien zijn tempo sowieso wel geworden. Dat hing niet van dit moment af. Maar een feit is en blijft Bagnaia veel dure punten in de titelstrijd heeft verloren.
En wat een lekkere race van Collin Veijer! Mooi hoe hij rustig begon, zich snel naar voren werkte en het gaat van twee seconden naar David Alonso wist te dichten. Helaas had Collin niet (meer) de beschikking over een harde achterband, waardoor hij net als Alonso met een mediumband van start ging. In de slotfase bleek de harde achterband van José Antonio Rueda het verschil te maken. Een tweede plaats was het maximale voor Collin. Daarnaast deed de Staphorster goede zaken in het kampioenschap en staat hij nu tweede. Het verschil naar Alonso is 75 punten. Dat lijkt – ook gezien Alonso’s prestaties dit jaar – niet meer in te halen, maar zeg nooit nooit. En je kan aan de slag als waarzegger wanneer je kan voorspellen wie er in de komende Moto2 races op het podium staat en wereldkampioen wordt. Tot slot wil ik Jurrien van Crugten feliciteren met zijn titel in de Northern Talent Cup. Een knappe prestatie! De 15-jarige coureur is de eerste Nederlandse kampioen in deze talentencompetitie. Hopelijk het begin van een mooie carrière!
Tot volgende week,
Asse Klein
Volg Racesport.nl ook via de onderstaande social mediakanalen
Facebook | Instagram | X | Threads | YouTube
Vrijwillige bijdrage
Bent u een trouwe bezoeker van deze website, bent u tevreden met het door ons gebrachte gratis te lezen motorsportnieuws en wilt u het werk van het Racesport.nl redactieteam mede ondersteunen?
Dat kan d.m.v. een vrijwillige bijdrage via de betaallink vrijwillige bijdrage Racesport.nl of door een bijdrage over te maken naar het volgende bankrekening nummer:
NL31 BUNQ 2035 9539 44 t.n.v. ES Event & Sports Promoter, onder vermelding van ‘vrijwillige bijdrage Racesport.nl’
Op maandagochtend de wekelijkse Racesport.nl nieuwsbrief ontvangen? Uw e-mailadres invullen en op de ‘inschrijven’ button klikken is voldoende.
