Finishpraat: De enige Nederlandse GP-zege in de 250cc

De wekelijkse rubriek Finishpraat speelt in op actualiteit, combineert verleden met heden en haalt oude herinneringen op; kortom een verhaal voor de echte motorsportfan. Wilco Zeelenberg is de enige Nederlander die een Grand Prix zege wist te behalen in de 250cc – tegenwoordig Moto2 – klasse.

In 2025 staan er opnieuw twee Nederlanders aan de start in het Moto2 wereldkampioenschap. Dit is al het vierde jaar op rij dat dit gebeurt. In de voorgaande drie seizoenen waren Bo Bendsneyder en Zonta van den Goorbergh de Nederlandse deelnemers. In 2025 maakt Collin Veijer zijn debuut in de Moto2-categorie. Voor Van den Goorbergh wordt het zijn vierde seizoen in deze competitieve raceklasse. Nederlands succes hebben we in de middenklasse van de Grand Prix nog maar nauwelijks gehad. Sinds de komst van de Moto2-klasse in 2010 is Bo Bendsneyder (Amerika 2023) de enige Nederlander die een podiumplaats wist te behalen. En slechts één keer werd het Wilhelmus gespeeld na afloop van een 250cc/Moto2 race. Dit gebeurde nadat Wilco Zeelenberg na een spannende ontknoping de 250cc-race tijdens de Grand Prix van Duitsland in 1990 had gewonnen. In deze Finishpraat blikken we terug op dat moment.

Zeelenberg kreeg in 1990 de beschikking over een Honda-fabrieksmotor in de 250cc. Deze kans had hij gekregen vanwege zijn goede prestaties een jaar eerder, toen hij als dertiende – en beste privérijder – was geëindigd in het 250cc-wereldkampioenschap. Zeelenberg kwam uit voor het Sharp-Samson Racing Team van Jan Huberts. Hans Spaan is de Nederlandse troef van het team in de 125cc en zou als tweede eindigen in het wereldkampioenschap. Teamgenoot Zeelenberg zou in 1990 uitgroeien tot een wereldtopper in de 250cc. Gelijk bij zijn debuut als fabrieksrijder liet de coureur uit Bleiswijk zijn talent zien, want in de eerste Grand Prix van 1990 stond hij op het podium. Dit gebeurde op Suzuka in Japan waar Zeelenberg achter Luca Cadalora en Carlos Cardus als derde finishte. En voordat de vijfde Grand Prix van het seizoen op de Nürburgring werd verreden had Zeelenberg al drie podiumplaatsen behaald. John Kocinski had zich ontpopt tot de grote titelkandidaat. Zijn grootste concurrenten waren Cadalora, Cardus, Helmut Bradl en.. Zeelenberg!

Deze wereldtoppers van 1990 kwamen elkaar ook tegen tijdens de Grand Prix van Duitsland. Met uitzondering van Cadalora (Yamaha), die vroeg in de race ten val kwam. Kocinski (Yamaha), Cardus (Honda), Zeelenberg (Honda) en thuisrijder Bradl (Honda) vormden een kopgroep die tot aan de laatste ronde bij elkaar zou blijven. Het was ondertussen twee maanden en twee dagen geleden dat Zeelenberg zijn eerste race als fabriekscoureur had gereden. Binnen zeer korte tijd had de 23-jarige Nederlander naam gemaakt en was hij uitgegroeid tot een absolute toprijder in de 250cc-klasse. Terug naar die historische dag op de Nürburgring. Kocinski deed bijna constant het kopwerk. Zeelenberg reed in de openingsfase op een derde plaats, maar nam voor de helft van de race tweede plaats over. Ondanks dat het viertal bij elkaar bleef, werd er vrij weinig ingehaald. In de laatste tien ronden ging Zeelenberg een paar voorbij Kocinski, maar de Amerikaan kwam telkens snel terug. Bradl en Cardus probeerden Zeelenberg meerdere keren te passeren, maar slaagden niet in hun pogingen.

Kocinski gaat als leider de laatste ronde in gevolgd door Zeelenberg, Bradl en Cardus. In de eerste sector maakt Kocinski een klein foutje, waardoor Zeelenberg aan de leiding komt te rijden. Het duurt een paar bochten totdat Kocinski counterde. Op hetzelfde moment gaat Cardus voorbij aan Bradl. In een snelle slinger probeert Zeelenberg weer naar de eerste positie te komen. Dit mislukt, waardoor hij acceleratie tekortkomt en hierdoor Cardus de kans geeft om naar de tweede plaats te komen. Een overwinning lijkt op dat moment ver weg. Maar in de volgende bochtencombinatie gaat Zeelenberg (buitenom!) voorbij aan Cardus. Er is nog een rechte stuk, een chicane en de laatste bocht (een krappe doordraaier) te gaan. Terwijl Cardus en Bradl in de chicane strijden voor de derde plaats, gaat Zeelenberg als tweede achter Kocinski op de laatste bocht af. De Amerikaan kiest voor een verdedigende lijn aan de binnenkant. Zeelenberg pakt de gebruikelijke – tevens snellere – racelijn. Kocinski komt door zijn actie veel te wijd uit de laatste bocht en dit geeft Zeelenberg de kans om voorbij te gaan. Ook Cardus gaat voor de streep nog voorbij aan Kocinski, maar Zeelenberg is niet meer te achterhalen. Hij wint als eerste Nederlander ooit een Grand Prix in de 250cc klasse!

Door zijn zege komt Zeelenberg op een derde plaats in het 250cc-wereldkampioenschap te staan met slechts twaalf punten achterstand op leider Kocinski. Later in het seizoen zou Zeelenberg wat blessures krijgen en mede daardoor kan hij zijn derde positie in het klassement niet vasthouden. De Bleiswijker eindigt uiteindelijk op een knappe vijfde plaats – achter Kocisinki, Cardus, Cadalora en Bradl – in het 250cc-wereldkampioenschap. Een jaar later in 1991 – opnieuw uitkomend op een fabrieks-Honda – zou Zeelenberg zelfs vierde worden in het eindklassement, maar geen Grand Prix zege scoren. Bijna schreef hij opnieuw geschiedenis, deze keer tijdens zijn thuisrace is Assen. Maar in de laatste ronde veranderde een eerste plaats in een derde plek. Het is dit jaar 35 jaar geleden dat Zeelenberg op de Nürburgring won. Hopelijk kunnen onze huidige Nederlandse Moto2-talenten – Veijer en Van den Goorbergh – dit record ooit uit de boeken rijden. 2025 lijkt daar te vroeg voor, maar Zeelenberg heeft in het verleden laten zien hoe snel dingen kunnen veranderen in de motorsport.

Tot volgende week,
Asse Klein

Volg het laatste Racesport.nl nieuws ook via social media:

Facebook | Instagram |  X | Threads | YouTube