De wekelijkse rubriek Finishpraat speelt in op actualiteit, combineert verleden met heden en haalt oude herinneringen op; kortom een verhaal voor de echte motorsportfan. Deze editie gaat over Reinhold Roth, de sympathieke Duitser die eind jaren 80 een wereldtopper was in de 250cc.
Sommige coureurs winnen geen wereldtitel, maar laten toch een enorme indruk achter. Reinhold Roth was zo’n rijder. Een man die niet alleen bekendstond om zijn prestaties, maar ook om zijn vriendelijke karakter en ongekende doorzettingsvermogen. Eind jaren ’80 was Roth een absolute toprijder in de 250cc-klasse, maar zijn carrière kende een tragisch einde. Reinhold Roth werd geboren op 4 maart 1953. begon zijn carrière op nationale circuits en werkte zich gestaag omhoog. Pas op latere leeftijd, in de jaren ’80, brak hij door op internationaal niveau. Waar veel coureurs hun weg naar de GP’s vonden via fabrieksteams, moest Roth het doen met privéteams en minder competitief materiaal. Toch wist hij op te vallen door zijn constante prestaties. Vanaf 1984 was hij een vaste waarde in de 250cc-klasse, waarin hij het opnam tegen grootheden als Carlos Lavado, Sito Pons en Toni Mang.
Zijn grote doorbraak kwam in 1987, toen hij werd opgenomen in het HB-Honda fabrieksteam. Op dat moment was Roth al 34 jaar. Een laadbloeier dus. Met een competitieve machine onder zich wist hij in de eerste seizoenshelft vrijwel constant op het podium te finishen. Ook tijdens de TT Assen werd hij tweede. Roth streed om de wereldtitel met zijn landgenoot Mang, die op dat moment al 37 jaar was. Tijdens de Grand Prix van Frankrijk (Le Mans) pakte Roth zijn eerste Grand Prix-zege op een kletsnatte baan. Na acht races had hij zelfs een voorsprong van 15 punten op Mang en leek hij op weg naar de wereldtitel. In de tweede seizoenshelft werden zijn resultaten echter minder goed. Roth eindigde nog wel steevast in de top-tien, maar niet meer op het podium, terwijl Mang juist meerdere races wist te winnen. Uiteindelijk werd Roth – samen met Pons – gedeeld tweede in het wereldkampioenschap. Omdat Roth meer podiumplaatsen had behaald, werd hij officieel tot vicewereldkampioen, een indrukwekkende prestatie voor een coureur die jarenlang in de subtop had gereden.
Een jaar later kon Roth deze klassering niet evenaren. Aan het begin van het seizoen raakte hij geblesseerd, waardoor hij de openingsrace moest missen. Gedurende het jaar scoorde hij constante resultaten tussen de vierde en tiende plaats. Met één podiumplaats eindigde de Honda-coureur als vijfde in het wereldkampioenschap. In 1989 was Roth weer sterker. Hij vocht samen met Pons, Luca Cadalora, Carlos Cardús en Jacques Cornu om de 250cc-wereldtitel. Pons bleek net een maatje te groot, maar Roth eindigde opnieuw als vicewereldkampioen, dit keer op 36-jarige leeftijd. Het was een fantastisch seizoen waarin hij ook zijn tweede en derde Grand Prix-zege behaalde. Zijn eerste droge overwinning kwam tijdens de TT Assen, na een bloedstollend duel met een sterke kopgroep. De sympathieke Duitser ging terecht helemaal uit zijn dak. Later dat jaar won hij ook nog in Brno, waar hij op de finishlijn de Japanner Masahiro Shimizu klopte. Het bleek zijn laatste Grand Prix-zege te zijn.
Na zijn succesvolle seizoen in 1989 bleef Roth een vaste naam in de 250cc-klasse, maar in 1990 kon hij zich niet opnieuw mengen in de titelstrijd. Hij finishte vaak rond de top-vijf, maar de strijd om de overwinning ging tussen John Kocinski, Cadalora, Cardús, Wilco Zeelenberg en Roths jongere team- en landgenoot Helmut Bradl. Op 17 juni 1990 sloeg het noodlot toe tijdens de Grand Prix van Joegoslavië in Rijeka. Een achterblijver reed langzaam op de ideale lijn toen het licht begon te regenen. De race werd niet stilgelegd en de kop van het veld ging in volle vaart door. Een aantal rijders uit de kopgroep wist de achterblijver nog net te ontwijken, maar Roth – die zich ook in deze groep bevond – zag hem niet of te laat. De Duitser knalde op zeer hoge snelheid achterop de achterblijver. De impact was enorm en ook Alex Crivillé – die achter Roth reed – kwam hard ten val.
Roth liep zware verwondingen op, waaronder een ernstige schedelbasisfractuur en hersenbloedingen. De kans dat Roth het ongeluk zou overleven was zeer klein. Na een aantal maanden ontwaakte hij uit zijn coma. Hoewel Roth het ongeluk overleefde, bleef hij gedeeltelijk verlamd en liep hij hersenschade op. De rest van zijn leven zou hij de gevolgen van deze verschrikkelijke crash met zich meedragen. Een zeer triest verhaal. In 2021 overleed Reinhold Roth op 68-jarige leeftijd. Motorsportfans uit de jaren 80 zullen Roth ongetwijfeld herinneren vanwege zijn doorzettingsvermogen, enthousiasme en vriendelijke karakter.
Tot volgende week,
Asse Klein
Volg Racesport.nl vanaf nu ook via de WhatsApp-kanalen Racesport.nl MotoGP & WorldSBK en blijf op de hoogte van het laatste MotoGP en WorldSBK nieuws!!
Hoe volg je de Racesport.nl MotoGP en WorldSBK WhatApp-kanalen
Klik op je mobiel op de onderstaande plaatjes en en kies bovenin het kanaal voor ‘Volgen’. Zet vervolgens de meldingen aan door op het klokje rechtsboven te klikken.
Volg het laatste Racesport.nl nieuws ook via social media:
Vrijwillige bijdrage
Bent u een trouwe bezoeker van deze website, bent u tevreden met het door ons gebrachte gratis te lezen motorsportnieuws en wilt u het werk van het Racesport.nl redactieteam mede ondersteunen?
Dat kan d.m.v. een vrijwillige bijdrage via de betaallink vrijwillige bijdrage Racesport.nl of door een bijdrage over te maken naar het volgende bankrekening nummer:
NL31 BUNQ 2035 9539 44 t.n.v. ES Event & Sports Promoter, onder vermelding van ‘vrijwillige bijdrage Racesport.nl’
