Fabio Quartararo: Waarom een langer verblijft bij Yamaha de beste optie bleek

Fabio Quartararo verlengde enkele dagen terug zijn na dit seizoen aflopende MotoGP contract bij Yamaha met nog eens twee jaar. De Fransman zal hiermee ook in 2025 en 2026 op een Yamaha M1 actief blijven in de koningsklasse. Ondanks dat de aankondiging voor velen als een verrassing wordt gezien lijkt deze keuze toch met afstand de beste optie voor de 2021 MotoGP wereldkampioen.

Fabio Quartararo stak zijn mening aangaande de prestaties van zijn Yamaha M1 vaak niet onder stoelen of banken. Met name aan het einde van het 2023 seizoen zette de Fransman de boel vaak op scherp als hem gevraagd werd naar de prestaties van zijn Yamaha krachtbron. Maar Quartararo zijn toon werd de afgelopen weken duidelijk milder, zo liet hij zich regelmatig tijdens zijn gesprekken met de media ontvallen dat hij onder de indruk was van de veranderingen en van de nieuwe aanpak die Yamaha in korte tijd heeft doorgevoerd. Met name de komst van Max Bartolini (een van Ducati overgekomen engineer) werd door Quartararo regelmatig genoemd als iets positiefs, maar zeker ook het feit dat Yamaha onlangs op maandag na afloop van de Portugese Grand Prix met een volledig nieuwe motor op de proppen kwam werd door Quartararo gezien als een stap in de goede richting. De Portugese weergoden zorgden er echter voor dat er vooralsnog niet mee gereden kon worden, maar dit terzijde.

Hoe we het ook wenden of keren, Yamaha lijkt erin geslaagd te zijn om Quartararo te overtuigen van het feit dat men er alles aan zal doen om op korte termijn weer competitief te kunnen zijn als fabrikant in de koningsklasse. Hoewel er nog geen mededeling over zijn gedaan zal ook de komst van een Yamaha MotoGP satellietteam in 2025 een belangrijke rol hebben gespeeld in Quartararo’s beslissing, net als een aantal andere op stapel staande en ingrijpende veranderingen binnen de Yamaha MotoGP familie die al enige tijd rondzingen in de paddock maar waar vooralsnog erg geheimzinnig over wordt gedaan.

Nu heeft Yamaha de afgelopen maanden niet onder stoelen of banken gestoken dat er hun veel zo niet alles aan gelegen was om Quartararo ook de komende seizoenen aan boord te houden. Als ze de Fransman waren kwijtgeraakt, zou het namelijk wel heel moeilijk zijn geworden om een ​​coureur van hetzelfde kaliber als Quartararo ervan te overtuigen om voor Yamaha te tekenen en hem te vervangen.

Maar laten we eens kijken welke opties de Fransman had naast het verlengen van zijn contract bij zijn huidige werkgever, reëel opties op zowel sportief als ook financieel gebied.

We beginnen bij Honda, financieel gezien zou de Fransman hier een goede slag kunnen slaan. Met een geschat huidig jaarsalaris van ongeveer zes miljoen euro is Quartararo dit seizoen al de bestbetaalde MotoGP coureur. Mocht zijn hoofddoel geweest zijn om nog meer financieel gewin te halen uit zijn MotoGP carrière dan zou een HRC-contract ongetwijfeld de meest voor de hand liggende optie zijn geweest. Sportief gezien op basis van wat we momenteel weten zou het echter zeker geen verbetering zijn geweest in vergelijking met de huidige situatie, sterker nog, het zou een hele grote gok geweest zijn.

KTM en Ducati hebben voor 2025 voldoende kandidaten voor hun fabrieksteams. KTM lijkt al hun pijlen te richten op Brad Binder en Pedro Acosta terwijl Ducati inmiddels Francesco Bagnaia al heeft vastgelegd voor het komende seizoen. Voor de tweede plaats binnen het fabrieksteam lijken Jorge Martin, Enea Bastianini en misschien zelfs wel Marc Márquez of Marco Bezzecchi de meest voor de hand liggende kandidaten. Daarnaast heeft Ducati al aangegeven dat de andere nog te contracteren coureurs flink salaris zullen moeten inleveren gezien de huidige economische situatie. Sportief gezien heeft Ducati op dit moment dan misschien wel de beste machine, maar gezien de vele andere kandidaten zou dit zeker niet de meest voor de hand liggende optie zijn geweest voor zowel Ducati als ook de Fransman.

Dan is er Aprilia, de fabrikant die niet onder stoelen of banken stak graag gebruik te willen maken van de diensten van Quartararo. Hier spelen echter wel een aantal factoren een rol die voor Quartararo zeker meegespeeld zullen hebben. Ten eerste is de Aprilia op dit moment nog niet de meest betrouwbare en competitieve machine, dus zou het sportief gezien een gok zijn geweest en daarnaast moge het duidelijk zijn dat Quartararo genoegen zou moeten nemen met een aanzienlijk minder goed salaris. Daarnaast zal hier ook meegespeeld hebben dat Aprilia ook erg gecharmeerd is van Jorge Martin en men niet het achterste van hun tong heeft laten zien. Daarnaast heeft Martin al een linkje met Aprilia aangezien zijn persoonlijk manager Albert Valera tevens de belangen behartigd van Aleix Espargaró (en ook die van Pedro Acosta) en derhalve goed op de hoogte is van het reilen en zeilen bij Aprilia.

Natuurlijk zijn er naast de reeds genoemde fabrikanten ook nog de verschillende Independent Teams, maar gezien zijn huidige status is het begrijpelijk dat Quartararo zich vooralsnog is blijven richten op een status als fabriekscoureur.

Nu weten we inmiddels dat Quartararo twee serieuze opties had voor komend seizoen, een aanbod van Aprilia en een aanbod voor een langer verblijf bij zijn huidige werkgever. Zo zou Aprilia Quartararo een aanbod hebben gedaan, een aanbod waarmee een jaarsalaris van iets meer dan drie miljoen euro gemoeid zou zijn. Yamaha daarentegen kwam met een aanzienlijk verbeterde aanbieding ten opzichte van zijn huidige contract, een aanbieding waar de Fransman kan rekenen op een jaarsalaris van tien miljoen euro plus. Als we dit laatste combineren met de inmiddels door Yamaha gemaakte stappen, de nog op stapel staande ontwikkelingen, de komst van een Yamaha MotoGP satellietteam en het vertrouwen dat de Fransman inmiddels heeft gekregen in het Yamaha MotoGP project dan kunnen we niet anders dan concluderen dat een nieuw tweejarig Yamaha contract voor alle partijen de meest voor de hand liggende en logische keus is.

De deal van Quartararo brengt het aantal MotoGP coureurs met een contract op zak voor 2025 op zes, en het aantal officiële MotoGP fabriekscoureurs op vier. Quartararo blijft dus bij Yamaha, Bagnaia bij Ducati, Luca Marini bij Repsol Honda en Binder bij KTM. Aldeguer en Zarco (LCR Honda) zijn de twee coureurs die inmiddels zijn van een zitje voor 2025 maar dan als Independent Team coureur.

Volg Racesport.nl ook via de onderstaande social mediakanalen

Facebook | Instagram |  X | Threads | YouTube