Exclusief interview met Jonathan Rea: “Behalve het racen is er niets dat mij motiveert”

Jonathan Rea is met zes wereldtitels en 119 overwinningen de meest succesvolle World Superbike coureur ooit. Toch is de honger van de inmiddels 37-jarige Noord-Ier nog niet gestild en gaat hij na negen seizoenen Kawasaki nu met Yamaha op jacht naar meer succes.

De combinatie van Jonathan Rea en Kawasaki is in de afgelopen negen seizoenen de meest succesvolle ooit gebleken met zes World Superbike kampioenschappen op rij van 2015 t/m 2020 en 104 overwinningen. Het zou logisch zijn geweest dat de Noord-Ier zijn carrière bij ‘de groenen’ had afgesloten waar hij later nog jaren als ambassadeur van het merk, in welke hoedanigheid dan ook, actief had kunnen zijn.

Zo ging het echter niet want Rea wilde een nieuw avontuur. Na negen jaar was de spanning van de relatie met Kawasaki eraf en ging de WorldSBK legende op zoek naar iets nieuws. Met het vertrek van Toprak Razgatlioglu naar BMW kwam er een zitje vrij bij het Pata Yamaha Prometeon team. Teammanager Paul Denning was verrast toen hij hoorde dat Rea zichzelf wilde uitkopen bij Kawasaki en dus beschikbaar was voor Yamaha. Vervolgens was het gauw geregeld want de meest succesvolle World Superbike coureur die ineens beschikbaar is, die weiger je niet.

De eerste tests op de Yamaha YZF-R1 in Jerez aan het einde van 2023 verliepen goed en het zag er allemaal rooskleurig uit. Die positieve stemming werd al iets verminderd na de testdagen in Portimão en na de enkele testdag op het Phillip Island Grand Prix Circuit, vlak voor de start van het seizoen 2024, zat de schrik er flink in. Rea was met een high-sider hard ten val gekomen en had zichzelf daar behoorlijk bij bezeerd. De 37-jarige coureur kon later die dag nog wel in actie komen maar het was natuurlijk geen prettige uitgangspositie zo vlak voor het eerste raceweekend met zijn nieuwe werkgever.

Lees: Jonathan Rea: “De crash viel mee, ik geniet van deze nieuwe uitdaging”

Op donderdagmiddag, voorafgaand aan de eerste World Superbike ronde van 2024, hadden we een één-op-één interview met Rea. Het zou uiteindelijk een rampzalig raceweekend worden met een zeventiende plaats in Race 1 vanwege onder andere problemen bij de pitstop, een tiende plaats in de Superpole Race en opnieuw een heftige high-sider in Race 2. Hierdoor heeft Rea vooralsnog geen enkel WK-punt achter zijn naam staan terwijl voormalig Kawasaki teamgenoot Alex Lowes de twee races op zondag wist te winnen en aan de leiding staat met 50 punten.

Lees: Zware crash Jonathan Rea op Phillip Island, blessures vallen gelukkig mee

Hieronder het volledige interview op donderdag 22 februari, vlak voor het eerste raceweekend van Rea in dienst van het Pata Yamaha Prometeon WorldSBK team.

Je hebt hier een huis op Phillip Island dus ik neem aan dat je deze week in je eigen bed slaapt. Is dat raar tijdens een raceweekend?
Dat is best wel vreemd inderdaad want normaal heb je die aan / uit knop voor werk en privé. Deze week draait het echter alleen maar om racen en met de test erbij was het allemaal heel druk. Vooral na mijn crash op dinsdag ging het voornamelijk om herstel en rust pakken dus heb ik niet echt tijd gehad om van het normale leven thuis te genieten.

We moeten het natuurlijk nog even over jouw overstap hebben. Je vertelde destijds dat het een heel proces was van overleggen met je vrouw of wellicht zelfs stoppen met racen. Kun je eens vertellen hoe dat allemaal gegaan is?
Eerlijk gezegd hebben we niet veel gepraat over stoppen met racen. Het was wel een optie voor mij maar ik wilde dat helemaal niet. Onze gesprekken gingen voornamelijk over het beëindigen van de relatie met mijn vorige team. Toen de mogelijkheid van Yamaha op tafel kwam en ik met iedereen gesproken had werd ik een stuk enthousiaster. Het was een nieuwe uitdaging en iets anders. Ik wil niets negatiefs zeggen over waar ik was maar ik had gewoon het gevoel dat ik steeds maar hetzelfde rondje liep. Bij Yamaha is het tijd voor wat anders en heb ik een nieuwe uitdaging, ontmoet ik nieuwe mensen en werk ik met andere mensen. Ik leer nu ook veel van mezelf en probeer mezelf te blijven verbeteren als rijder. Het is een mooie uitdaging.

Jij en het Kawasaki team waren zo’n geoliede machine samen, de resultaten spreken natuurlijk voor zich. Hoe gaat dat proces nu, merk je al dat je eenzelfde soort samenwerking hebt gecreëerd? 
Het is een proces waar we nog steeds in zitten, het is natuurlijk heel lastig om een team binnen te stappen en eenzelfde werkomgeving te hebben waar ik de afgelopen negen jaar [met en bij Kawasaki] aan heb gewerkt. Voor mijn gevoel laten we momenteel nog niet ons ware potentieel zien, de crew begint stap voor stap te begrijpen wat ik nodig heb en ik begin te leren hoe bepaalde processen aan te vliegen. Ik ben ook nog steeds de R1 aan het leren kennen. De eerste dag dat ik ermee reed vond ik het geweldig, het gevoel was heel goed en het is een motor waar je makkelijk snel mee kunt gaan. Maar om er écht snel mee te gaan is een ander verhaal en op dat punt ben ik nog niet. Ik heb nog veel vertrouwen nodig aan de voorkant en wanneer we dat voor elkaar krijgen denk ik dat ik de volgende stap kan maken. Ik ben nog steeds aan het leren waar de limieten zijn. Phillip Island is dan ook nog eens een heel ander circuit dan de anderen en op dinsdag [tijdens de test] werden we echt in het diepe gegooid. De Yamaha is sowieso al een machine die heel anders bereden moet worden dan mijn vorige machines [Kawasaki en Honda] en dan hebben ze ook nog eens het circuit opnieuw geasfalteerd, dat maakt het nog weer anders met meer grip. Het waren veel nieuwe dingen op dinsdag en stap voor stap zijn we bezig om ze te begrijpen.

We hopen natuurlijk dat het nog jaren duurt maar het leven na het racen, heb je daar al over nagedacht? 
Ik heb nog niet serieus nagedacht over stoppen met racen maar ik heb wel vaak gedacht: “Wat ga ik doen als ik stop?” Dat moment gaat een keer komen maar op dit moment is er nog niet iets wat er voor mij uit springt. Behalve het racen ben ik door niets anders gemotiveerd op dit moment. Mijn privéleven is geweldig met mijn twee jonge kinderen en we hebben plezier, maar er is niets te vergelijken met als eerste over de finishlijn komen. Ik heb een geweldig beroep, het is alles wat ik weet van kinds af aan en ik voel me heel bevoorrecht om deze kans te krijgen om te racen. Dat wil ik niet laten gaan, vooral omdat ik het gevoel heb dat ik nog niet klaar ben. Ik heb nog steeds doelstellingen die ik wil behalen dus dat is waarom we hier zijn.

Wat is jouw algehele blik op het huidige World Superbike kampioenschap? De kalender is niet geweldig maar het niveau is wel ontzettend hoog met de verschillende rijders en teams. 
Ik denk dat het kampioenschap op dit moment zeer gezond is. Ik ben hier natuurlijk al even en er waren tijden dat er veel fabrikanten actief waren, vervolgens verdwenen ze weer en nu hebben we een aantal sterke fabrieksteams. Maar naast de fabrieksteams hebben we ook heel sterke klantenteams. Ze zijn competitief en hebben fabrieksmateriaal, zelfs in een privéteam heb je een kans om te winnen en dat is mooi. In het algemeen denk ik dat het kampioenschap er momenteel goed voorstaat. Het feit blijft dat we met productiemachines racen en daardoor zie je veel reglementswijzigingen. Iedere fabrikant betreedt de markt op een andere manier en daarom is het lastig om een platform te maken waar er eerlijk gestreden wordt. De motoren die tegen elkaar racen staan op een verschillende plaats in de markt dus moet de organisatie veel bijsturen. Er wordt altijd gepraat over de reglementen maar ik denk dat het even tijd nodig heeft om te kijken hoe het gaat worden. Ik ben een Superbike persoon in hart en nieren en loop al vele jaren mee in dit paddock, ik ben blij er onderdeel van te zijn.

Hoe zie jij dan de ontwikkeling van het MotoGP kampioenschap? 22 GP’s op de kalender, de aerodynamica en ride height devices, sprint races. Gaat dat volgens jou de juiste richting op?
Ik ben een groot fan van de sport en ik kijk graag naar MotoGP. Het publiek is groter en ze racen over de hele wereld omdat daar vraag naar is. Het is wel zwaar, kun je je voorstellen om een monteur in de MotoGP paddock te zijn en zoveel te moeten reizen. Het eist op een gegeven moment z’n tol, ik denk dat er in WorldSBK een betere balans is. Hoe dan ook houd ik van MotoGP, houd ik van het spektakel en het zijn prototypes. De aerodynamica wordt steeds belangrijker maar nog steeds zijn het de beste rijders die winnen. De technologie begint nu te domineren en soms is dat geen goed gegeven maar zoals met alles zijn er altijd dingen die veranderen. In MotoGP moet je met de technologie meegaan, de fabrikanten weten dat. Het probleem is wel dat de motoren steeds sneller worden terwijl de circuits niet groter worden. Daardoor moet er een bepaald compromis zijn en volgens mij gaat dat er komen in 2027 om uiteindelijk de snelheden wat te verminderen.

Dan over iets wat dichterbij is van waar jij vandaan komt. Het road racen maakt momenteel een moeilijke periode door met weinig evenementen vanwege de verzekeringsproblemen. Hoe zie jij de toekomst van de sport in (Noord-)Ierland? (Johnny Rea, vader van Jonathan, was een road racer en Isle of Man TT winnaar, red.)
Om eerlijk te zijn heb ik het road racen de laatste tijd niet zo gevolgd maar ik hou van de evenementen. Ik ga graag naar de North West 200 of de Isle of Man TT om het spektakel te aanschouwen. Wat betreft entertainment is het natuurlijk ongeëvenaard. Het wordt wel steeds lastiger vanwege verzekeringseisen, zo is het racen in het zuiden van Ierland volledig gestopt vorig jaar. Vanuit de historie zal het road racen altijd bestaan en mocht het ooit stoppen dan is dat een trieste dag. Veel mensen maken er een bestaan van maar het is een lastige situatie.

Hoe heb jij de wederopstanding van [landgenoot] Michael Dunlop beleefd vorig jaar? Heb je dat gevolgd? 
Ik heb het in de gaten gehouden tijdens de TT en zie natuurlijk wat er thuis [in Noord-Ierland] in de media verschijnt. Road racen is groot, wanneer de North West 200 verreden wordt staan de pagina’s in de krant vol met road racen en niet met voetbal, rugby of cricket. Dat is heel gaaf maar dat is alleen in mijn land. Jij weet natuurlijk van road racen maar als ik het bijvoorbeeld over de Cookstown 100 of Armoy zou hebben tegen een Italiaanse MotoGP fan dan zouden ze geen idee hebben. Hoe dan ook is het een traditie in Ierland en mijn vader was een road racer dus het is belangrijk.

Tot slot Jonathan, hoe zou jij herinnerd willen worden als je straks niet meer racet en uiteindelijk niet meer leeft?
Pff, dat is een goede vraag. Als een bescheiden kampioen die het motorracen op de kaart heeft gezet in zijn land. Eén van de blijvende herinneringen in Noord-Ierland is dat Joey Dunlop het road racen op de kaart heeft gezet en ik heb dat op eenzelfde bescheiden manier voortgezet. Ik word niet graag op een voetstuk gezet, ik houd van een normaal en rustig leven. Daardoor moet je soms een beetje een dubbele persoonlijkheid hebben met hier [in de World Superbike paddock] waar je de showman moet zijn, terwijl ik ook heel graag de kinderen ophaal van school zonder al die drukte van hier om mij heen. Het is moeilijk om die balans te hebben maar ik denk dat ik er redelijk goed mee om kan gaan. Ik zou daarom graag herinnerd willen worden als een kampioen maar wel iemand die dat op een bescheiden manier heeft gedaan.

Rea en de rest van de WorldSBK paddock heeft nog even een paar weken rust voordat het seizoen hervat wordt. Het tweede raceweekend van 2024 wordt verreden van 22 t/m 24 maart op het Circuit de Barcelona-Catalunya, een week daarvoor wordt er nog een tweedaagse test gehouden waardoor er voor de Noord-Ier tijd is om weer aan zijn Yamaha YZF-R1 te wennen.

Handige links Grand Ridge Brewery Australian Round:

Tijdschema en volledige uitslagen
Waar te volgen op TV
Fotoverslag

Volg Racesport.nl ook via de onderstaande social mediakanalen

Facebook | Instragram |  Twitter | Threads | YouTube