Exclusief interview met Danilo Petrucci – deel 2: “We werken aan een terugkeer in de Dakar Rally”

Danilo Petrucci heeft al een heel bijzondere carrière achter de rug. Van de Superstock naar de MotoGP en via de Dakar Rally en het MotoAmerica kampioenschap weer terug in de World Superbike paddock. De goedlachse Italiaan is een favoriet bij velen en afgelopen donderdag spraken we hem voor een exclusief interview. 

Gisteren publiceerden we deel 1 van het interview met Danilo Petrucci waarin hij uitgebreid sprak over de ernstige crash die hij eerder dit jaar heeft gehad. Hij legt daarin uit hoe de crash gebeurde, hoe hij het ervaarde en hoe hij sindsdien hersteld is.

Lees: Exclusief interview met Danilo Petrucci – deel 1: “Mijn laatste gedachte was dat ik dood zou gaan”

In deel 2 van het interview hebben we het over zijn huidige prestaties in het World Superbike kampioenschap, verdere ambities in zijn carrière en wat hij verder belangrijk vindt in het leven.

Je staat nu zevende in het kampioenschap, zelfs met het missen van Assen en gezien het feit dat je nog niet helemaal fit bent. Vorig jaar eindigde je ook als zevende in het kampioenschap, heb je het gevoel dat dit de positie is waar je hoort te staan of zit er nog wat meer in?
Dit ongeval heeft zeker een grote invloed gehad op ons kampioenschap. Op Phillip Island streed ik telkens voor het podium en in Barcelona had ik het wat moeilijker maar eindigde ik in Race 2 nog als vijfde. Mijn verwachting voor het seizoen was om voor een plaats in de top vijf te vechten. Ik denk dat dat nog steeds een doelstelling is maar voor de eerste drie plaatsen in het kampioenschap kom ik wat tekort. Momenteel heb ik nog niet zo’n goed gevoel wanneer we een nieuwe set banden gebruiken in de kwalificatie. Wat betreft de race pace ben ik altijd behoorlijk snel maar ik heb het lastig in de kwalificatie. Als ik op de eerste twee startrijen sta kan ik altijd meedoen voor het podium maar meestal sta ik verder naar achteren.

In Donington had ik veel pech vanwege de gele vlaggen, anders had ik vanaf de vierde plaats kunnen starten want dat was de rondetijd die ik had gereden. Vorig jaar startte ik in Donington vanaf de eerste rij en toen eindigde ik op het podium, dit jaar moest ik vanaf P13 komen maar kwam ik alsnog behoorlijk dichtbij. Maar om eerlijk te zijn is de top zeven niet mijn droom, ik denk dat we dit jaar nog wel in de top vijf kunnen eindigen. De top drie is heel snel en ook Alex Lowes doet het momenteel heel goed. Dan heb je ook nog Andrea Locatelli die heel snel en constant is maar ik denk dat wij sneller kunnen zijn dan hij. Het probleem is wel dat we nog veel punten moeten goedmaken. We zullen zoveel mogelijk punten moeten scoren en proberen voor hem (Locatelli) te blijven. Dan heb je ook nog Andrea Iannone die dezelfde motor heeft als ik. Hoe dan ook denk ik dat wij sneller kunnen zijn en als beste ‘Independent’ team kunnen eindigen.

Vorig jaar had je hier in Most jouw beste weekend van het seizoen. Denk je dat dat dit jaar weer zo kan zijn, ondanks je niveau van fitheid?
Ja, of laat ik in ieder geval zeggen dat ik er een goed gevoel over heb. Ik rijd graag op dit circuit, de layout is goed voor mij en met name de banden die we dit weekend hebben passen beter bij mij. De compounds zijn harder dan voor de andere races dus dat helpt me een beetje. Ik wil zoveel mogelijk punten scoren dit weekend.

Je was natuurlijk al eerder actief in de World Superbike paddock en dit is je tweede seizoen sinds je terugkeer. Voel je je hier thuis?
Ik voel me hier meer relaxt, ook vanwege de omgeving van mijn team en de paddock. Er is hier minder druk en dat helpt veel, vooral wanneer je al vijftien jaar WK-ervaring hebt. In de laatste twee seizoenen in de MotoGP voelde ik de druk om te presteren heel erg. Die druk voel je pas wanneer het niet zo goed gaat. In het laatste seizoen met KTM voelde ik veel druk en ik leefde mijn leven niet zo goed. Wanneer je zoveel moeite erin stopt en niet eens in de top tien staat is dat na vele jaren heel moeilijk. Als je jong bent heb je nog een pad om te volgen maar wanneer je wat ouder wordt is het lastig om de motivatie te vinden. Hier is er minder druk en kan ik mezelf meer zijn. Ik hoop dat ik hier nog vele jaren door kan gaan.

Ik heb hier en daar wat geruchten gehoord dat je al bezig bent met je plannen voor volgend jaar.
Ik doe het momenteel goed in dit team en ik hoop dat ik hier in de toekomst kan blijven. Ik vind het een fijne omgeving en Barni Racing was het laatste team waar ik voor reed voordat ik naar de MotoGP ging en het is het eerste team waar ik weer voor reed sinds ik in de MotoGP reed, met uitzondering van het seizoen in de Verenigde Staten. Het is als een cirkel die weer rond is.

Ik heb momenteel geen invloed op de rijdersmarkt dus ik kan geen beweging maken maar om eerlijk te zijn zie ik ook geen betere plek om naartoe te gaan. Natuurlijk zou het fabrieksteam [van Ducati] een goede optie zijn maar dat is niet in mijn handen. Álvaro [Bautista] moet eerst een besluit nemen, als hij stopt weet ik niet wat Ducati van plan is. Ik heb al eerder gezegd dat het voor mij echt een droom zou zijn om zowel in de MotoGP als in het WK Superbike voor het fabrieksteam van Ducati te rijden. Dat zou heel mooi zijn.

Je hebt al in de MotoGP, het WK Superbike, de Dakar Rally en het MotoAmerica kampioenschap gereden. Zijn er nog andere dingen die je graag zou willen doen in je carrière?
Ik wil op z’n minst één race winnen hier in het WK Superbike. Dat is mijn doelstelling want in de MotoGP heb ik twee races gewonnen en in MotoAmerica wist ik bijna het kampioenschap te winnen. Ik heb races in de Superstock 600 en Superstock 1000 gewonnen en ook een etappe van de Dakar Rally, dus ik wil op z’n minst één race winnen in de kampioenschappen waar ik gereden heb: de enige die nog ontbreekt is het WK Superbike.

Daarnaast zou ik ook nog graag terugkeren naar de Verenigde Staten. Er zijn in dat kampioenschap wel meer uitdagende factoren, het is meer vergelijkbaar met het British Superbike Championship. Je moet de circuits heel goed kennen en de coureurs daar zijn echte specialisten van die circuits. Dan heb je ook nog de banden die anders zijn dan hier dus het is een andere wereld.

Nu wil ik graag blijven racen in het World Superbike kampioenschap en daarna misschien nog terugkeren naar de Verenigde Staten om te proberen daar het kampioenschap te winnen. Daarnaast zou ik graag terugkeren naar de Dakar Rally, momenteel werken we aan een project om dat waar te maken.

Veel mensen vragen me op social media waarom ik niet aan de road races meedoe, maar dat vind ik niks. Ik zeg altijd dat ik mezelf niet wil doodrijden op een motorfiets. Momenteel ben ik bezig met het halen van een vliegbrevet dus ik zou niet graag deelnemen aan een road race. Dan heeft de Dakar mijn voorkeur maar niet echt meer als racen. Ik ben te oud en ook om daar te winnen moet je veel riskeren.

Ik zou ook nog graag naar Suzuka gaan en met Ducati zijn er daar nu gesprekken over. Ik heb er al eens naar gevraagd maar momenteel zijn ze er nog niet volledig mee bezig. Ik zou in de toekomst graag Endurance races doen zoals Suzuka of een 24-uurs race. Dat zou ik graag eens proberen. Zolang ik nog kan motorrijden wil ik graag van alles proberen.

Ik heb nog twee vragen voor je, anders zitten we hier nog wel een uur. Wie worden in 2024 de wereldkampioenen in de Superbike / Supersport klassen en in MotoGP?
In de World Supersport hoop ik dat Yari Montella (teamgenoot van Petrucci bij Barni Racing, red.) het wordt. In World Superbike hoop ik dat Nicolò Bulega het wordt als Ducati rijder, daarnaast is hij ook een aardige gast. Maar ik denk dat Toprak Razgatlioglu het gaat winnen, momenteel is hij een stuk beter dan iedereen. Maar net als Bulega waardeer ik ook Toprak heel erg. Niet alleen als een coureur maar ook als een persoon, hij is één van de beste jongens die ik hier ontmoet heb. Hij is heel aardig en grappig.

In de MotoGP zit ik er altijd een beetje tussen want ik heb vier jaar voor Pramac Racing gereden en twee jaar bij het fabrieksteam van Ducati. Dit seizoen en het vorige seizoen waren zij in gevecht voor de wereldtitel dus als ik voor één van de twee kies wordt de andere boos. Mijn crew chief en eerste monteur werken nu met Jorge Martin bij Pramac en de rest van het team werkt nu met Pecco Bagnaia.

Laat ik het zo zeggen: Ik zou blij zijn als Pecco wint maar dan zou ik balen voor Pramac, en andersom. Ik ben in ieder geval blij dat twee teams waar ik voor geracet heb, en waar ik de beste periode van mijn carrière heb gehad, het nu heel goed doen en vechten voor de wereldtitel. Het maakt mij niet uit wie er gaat winnen. Martin zit nu wel in een slechte situatie want hij gaat het team aan het einde van het seizoen verlaten en hij heeft op de Sachsenring een grote fout gemaakt. Ik denk dat Pecco sneller en constanter is, hij weet me altijd te verrassen wanneer hij onder druk staat. Wanneer iedereen zegt dat Pecco klaar is dan komt hij de volgende dag weer keihard terug. Hij heeft me echt verrast en ik zie hem momenteel als de sterkere van de twee.

De laatste vraag. Als je over een jaar of vijftig terugkijkt op je leven, hoe zou je dan herinnerd willen worden? Dan heb ik het niet over de coureur Danilo Petrucci, maar over de persoon Danilo Petrucci.
Als een normaal iemand die met de beste coureurs van de wereld heeft gereden en gestreden. Maar zoals ik al vaker heb gezegd is mijn grootste overwinning – zowel in de MotoGP als World Superbike – dat ik door iedereen begroet word en met iedereen vrienden ben. Vooral in de MotoGP kan ik bij alle pitboxen langs omdat ik een werkrelatie of vriendschap met heel veel mensen daar heb. Om deze reden zou ik graag herinnerd worden als een leuke en grappige kerel die ook slim was. Zeker niet het grootste talent maar wel een goed persoon die altijd veel respect heeft voor iedereen. Ik denk niet dat het vaak is voorgekomen dat een Ducati rijder door Suzuki wordt opgebeld om te komen racen in de MotoGP. Dat was behoorlijk gek voor mij maar ik was super blij toen ik het hoorde dat ze hun best hadden gedaan om het te laten gebeuren.

Gedurende mijn carrière heb ik de kans gehad om met de beste ingenieurs, de beste monteurs en de beste mensen te werken en tegen de beste coureurs van de afgelopen twintig jaar te rijden zoals Casey Stoner, Dani Pedrosa, Jorge Lorenzo, Valentino Rossi, Marc Márquez, Pecco Bagnaia, Toprak Razgatlioglu, Álvaro Bautista, Jonathan Rea etc. Ik heb heel veel snelle jongens ontmoet. Ik zou gewoon herinnerd willen worden als een goed en aardig persoon.

Dank je wel Danilo.
Geen probleem.

Ondanks dat Danilo Petrucci momenteel dus nog zeker niet 100% fit is had hij een heel goed weekend op het Autodrom Most. Nadat hij zich als zesde wist te kwalificeren reed de Italiaan op zaterdagmiddag een ijzersterke race waarin hij tweede werd achter de momenteel vrijwel onverslaanbare Toprak Razgatlioglu. Na afloop was Petrucci dan ook – geheel begrijpelijk – behoorlijk emotioneel om voor het eerst weer op het podium te staan nadat hij drie maanden eerder nog de dood in de ogen had aangekeken.

Lees: Danilo Petrucci (P2): “Deze tweede plaats is als goud want met Toprak is er geen kans voor de winst”

In de Superpole Race op zondagochtend werd Petrucci vierde waarna hij ‘s middags helaas niet verder kwam dan bocht 1 omdat hij betrokken raakte bij een incident waardoor hijzelf en Álvaro Bautista in de grindbak eindigden. Hoe dan ook was het een sterk raceweekend en heeft hij nu een aantal weken rust voordat hij van 9 t/m 11 augustus weer moet aantreden op het Autódromo Internacional do Algarve in Portugal voor de zevende ronde van het World Superbike kampioenschap.

Handige links Czech Round:

Tijdschema en volledige uitslagen
Waar te volgen op TV
NIEUW | MotoGP- en WorldSBK ticketshop
Fotoverslag

Volg Racesport.nl ook via de onderstaande social mediakanalen

Facebook | Instagram |  — X — | Threads | YouTube