Eindelijk… daar is ie weer! Voor mij ook `eindelijk`natuurlijk, want afgelopen maandag kon ik weer eens met de motor op het circuit gaan rijden . Na de verhuizing etc. was ik daar wel aan toe.
Er stond een ZAC op het programma, en deze wilde ik perse rijden, omdat ik aan het einde van de maand nog een keertje in het ONK circuit ga meerijden, en wel met de 3-Landen Cup op het het circuit van Hengelo (GLD).
Voordat ik daar weer op de motor ga zitten wilde ik wel weer een beetje gevoel hebben in de fiets.
De voorbereiding bestond voornamelijk uit poetsen van de machine, nieuwe olie (bedankt Groenmotoren.nl!) en alles even nalopen.
Op naar Zandvoort op zondagavond, met het nieuwe vervoer. De bus is verkocht en nu is er een aanhanger (met nog genoeg wit voor veel stickers). Hoewel het zondag al bijna 30° was in Son (onze nieuwe woonplaats) waren de weersvoorspellingen voor maandag niet helemaal super; grote kans op regen en misschien zelfs onweer met windstoten.
´s Morgens gebeurde dat wat voorspeld was, veel regen en veel wind. De eerste training was dan ook een (zeik)natte. Als een van de weinigen reed ik met een 600cc in de snelste groep rond. Verbazingwekkend was wel dat deze (vrije-) training in de regen mij een 2e tijd opleverde! Een prima uitgangspositie voor de vrije training dus (indien ook nat).
De vrije training verliep ook heel goed, hoewel het redelijk droog werd (een spoortje van 30cm breed betekent gewoon goed mikken) kon ik de dikke 1000cc machines goed bijbenen. Een 8e tijd was het gevolg, en dat was ook mijn startpositie.
De eerste manche was echter 100% droog. Meteen met de start ga je dan al de echte brute PK´s missen van een 1000cc. Ze vlogen mij met de start dus om de oren (hoewel die ook weer niet vlekkeloos verliep voor mij). Resultaat was dat ik wel heel lekker heb gereden en gevochten, maar het resultaat niet helemaal daar was (een na laatste).
Wel 6 seconden (!) van mijn tijd af gereden op het lange Zandvoort circuitÉ
De tweede manche kon ik (gezien het resultaat van de eerste manche) starten vanaf de een na laatste plaats. Start ging een stuk beter en al voor de Tarzan had ik er veel ingehaald, tot aan het scheivlak kon ik die er wel achter houden, maar daar kwamen ze toch weer voorbij. Dat is helemaal mijn eigen schuld. Het Scheivlak is een soort Ramshoek (voor de kenners), maar dan rechtsaf en naar beneden lopendÉ. Erg snel dus en even wennen weer voor mij.
De tweede manche verliep eigenlijk zoals de eerste, al hield ik er 2 man achter deze keer. Al met al een leuke dag. Ik weet weer dat ik:
– het nog steeds heel leuk vind om te racen
– een 600cc echt leuk is (vooral dat gejank!)
– nog steeds erg snel ben in de regen
– het lange Zandvoort een prachtig mooie baan is om te rijden
