De afgelopen 2 weken zijn we wezen trainen in het zonnige zuiden, op de circuits van Cartagena en Almeria. De zon scheen bijna elke dag volop maar de temperatuur liet het nogal afweten. Men name de eerste paar dagen kwam het kwik in de ochtend niet boven de 6¡C. In de middag werd er dan toch nog een matige temperatuur van 12¡C gehaald.
De eerste dag werd vooral gebruikt om het gevoel met de motor weer terug te krijgen, omdat ik toch een lange tijd niet op de machine heb gezeten. Hier en daar werd de zitpositie nog wat aangepast, om het rijden nog iets comfortabeler te maken. Ook was het spannend hoe de motor zich zou gaan gedragen op de baan, nadat we afgelopen winter op motorisch vlak het een en ander hebben aangepast. Want wat op de testbank positief is kan op het circuit ook negatief uitpakken. Tijdens de eerste sessies hadden we nog wat moeite om een goede basisafstelling te vinden omdat het gehele karakter van de motor veranderd is. Gaandeweg de dag kwamen we op een redelijke afstelling uit.
Op de tweede dag werd verder gegaan met de motorische afstelling, maar ook werd er begonnen met de afstelling van de vering. Omdat we een nieuwe voorvork hadden aangeschaft en hiervoor geen basisafstelling hadden, werd de vering in eerste instantie op het gevoel afgesteld. Dit bleek achteraf nog niet eens zo heel verkeerd, want we dachten dat we daar eigenlijk toch de meeste problemen in tegen zouden komen. Het grootste probleem echter lag bij de achtervering. Gedurende de dag trok ik bij het uitkomen van de bochten verscheidende achterbanden kapot, dit was echt een groot probleem want met een nieuwe achterband kon ik +- 7 ronden voluit gaan waarna de motor bij het uitaccelereren van de bocht begon te smeren. Tegen het einde van een sessies werd het zo erg dat de motor bijna onbestuurbaar werd. Om dit probleem te verhelpen werd de setting meerdere malen veranderd, dit hielp echter bijna niets. Het ging alleen van heel slecht naar iets minder slecht, maar echt stappen vooruit boekten we niet.
De derde dag werd er verder gegaan met het zoeken van de juiste afstelling voor de achtervering. We hadden op een gegeven moment echt alles geprobeerd, van zacht naar hard en weer terug, maar we kwamen geen stap verder. Het circuit staat wel bekend als een bandenvreter maar dat het zo erg zou zijn hadden we niet verwacht. We gingen maar gewoon verder met zoeken. Er werden andere bandencompounds geprobeerd, van zacht tot extra hard. Ook heb ik geprobeerd mijn rijstijl iets aan te passen, door nog wat vloeiender te rijden maar het hielp allemaal niets.
Balend vertrokken we vanuit Cartagena naar Almeria om daar nog 2 dagen te gaan testen. Hopelijk lag het enkel aan het grove asfalt, en niet specifiek aan de vering.
De eerste dag dat we op Almeria reden, werd het vooral een kwestie van eerst de baan verkennen. Een basisafstelling hadden we echter al omdat ik er vorig jaar ook ben wezen testen. Het was moeilijk om echt het een en ander uit te kunnen proberen omdat er veel langzame “coureurs” aan het rijden waren. Elke ronde kwam ik er wel een paar tegen, waardoor de rondetijden verre van constant waren. Maar goed het belangrijkste was het probleem met de achtervering werd opgelost. Vrijwel meteen kwamen we erachter dat het probleem niet aan het asfalt van Cartagena lag, want ook hier ging de achterband er binnen n sessie aan.
In de avonduren gingen we nog eens alles na. We gingen de schokbreker eens uitproberen zonder veer, waarna we de demping verstelden en toen keken hoe goed dat we hem in konden veren. Het maakte vooral bij de ingaande demping echter niets uit of hij op de lichtste stand of de zwaarste stand stond. Conclusie; schokbreker defect. De volgende ochtend hebben we nog wel het een en ander geprobeerd maar dat mocht allemaal niet baten. Daarom werd s’middags besloten, mede omdat het begon te regenen en te waaien, alles in te pakken en huiswaarts te keren.
Al met al hebben we een zeer bewogen training in Spanje achter de rug. Aan de ene kant niet leuk dat we zoveel problemen hebben gehad met de achtervering maar aan de andere kant blij dat we het euvel nu hebben gevonden en niet pas halverwege het seizoen.
Momenteel is er een andere achterschokbreker besteld, die we volop kunnen gaan testen halverwege maart tijdens een trainingsweek in frankrijk.
