Kampioenschappunten voor beide Duntep coureurs. Het seizoen begint al stilaan te vorderen. Na de permanente circuits van Assen en Francorchamps gaan we met het ONK circus weer Òde straat opÓ. Het eerste stratencircuit wat op de kalender staat is dat in het Gelderse Hengelo, historisch gezien altijd een toonbeeld van sfeer en traditie van oudsher.
De tuningsafdeling van Ten Kate in Nieuwleusen had overuren gemaakt teneinde een oplossing te vinden voor de problemen die er toch na Francorchamps ook nog steeds in kleine mate waren. Maar na de vrije training in de ochtenduren kwamen zowel Joan als Arno met een opgelucht Òvolgens mij is hij het hele jaar nog niet zo goed geweest!Ó. Het spreekt vanzelf dat dit voor het hele team als een last van de rug viel. Laten we hopen dat de bodem van de put voorgoed achter ons ligt, tenminste wat dit hoofdstuk aangaat.
De vrije training werd niet officieel geklokt maar leverde voor de heren een 10e en 11e tijd op, op zich al een teken dat het redelijk goed zat.
Voorafgaand aan de twee tijdtrainingen, (werkt trouwens perfect moeten ze overal doen), waren we dus benieuwd waar de broers zouden eindigen. De eerste training verliep goed, Arno en Joan net buiten de top tien. Maar het viel op hoe gering de verschillen waren, een halve seconde scheelt je vier-vijf plaatsen.
De tweede tijdtraining was het doel dus om die eerste tien te benaderen, of te passeren. Lange tijd bleven de heren op hun tijd uit de ochtenduren hangen. Ze kwamen allebei binnen voor een nieuwe band en het wachten was op die ene ronde. Joan had hem in zijn allerlaatste doorkomst gevonden. Een tijd van 1.54.3 zette hem op de 9e startplaats, de beste kwalificatie van het jaar. Arno verbeterde weliswaar zijn tijd iets maar zakte toch twee plaatsjes op de grid, hij staat vlak achter Joan op plaats 13. Een duik in het archief leerde dat deze tijden maar liefst 3 seconden onder de tijden van vorig jaar liggen. De vooruitgang is dus wel degelijk merkbaar!
Op zondagmorgen volgde er eerst een warming up. Terwijl de hemel donker gekleurd was met enige dreiging van regen ging om 10.15 het supersportveld van start. Na tien minuten toonde het scorebord een prettige verassing met Joan op de 6e plaats en Arno drie plaatsen daarachter op plek 9.
De start op het smalle stratencircuit is altijd zeer belangrijk. Dit had Joan goed in zijn oren geknoopt want we zagen hem als 7e de eerste bocht uitkomen. Met recht een superstart dus! Arno consolideerde zijn trainingspositie en kwam als 13e door. Gaandeweg de race zakte Joan enige plaatsen, langs de kant waren we bang voor een verkeerde bandenkeus maar dit bleek niet de juiste conclusie. ÒIk schakelde een paar keer mis waardoor er meteen een aantal mannen langszij kwamen, zei Joan. Het begin ging echt goed, ik kon mijn tegenstander goed volgen en diegene die achter me zaten waren er echt niet zomaar langs gekomen! Jammer van die paar foutjes maar ik ben blij met de punten voor de 13e plaats. De tijden die we dit weekend hier rijden zijn ruim 3 seconden sneller dan vorig jaar. Je kan ook niet alles ineens verwachten. Desalniettemin baal ik er wel van, een top tien had gewoon mogelijk geweestÓ.
Arno was in gevecht met Swen Ahnendorp, Michel van Kleef en Stuart Voskamp en deze heren hadden het met elkaar zo druk dat de tegenstanders daarvoor van hen wegreden. ÒVoskamp kwam op een gegeven moment in de berm en ik kon daar met geen mogelijkheid omheen waardoor ik de berm ook op moest zoeken, aldus Arno. Toen ik me ook zelf nog eens verremde verloor ik weer wat plaatsen en was de fut er een beetje uit. Ik heb denk ik in het begin wat te agressief gereden, ik had de groep met Joan in zicht en wilde met alle geweld daarbij blijven. Ik had beter mijn eigen race kunnen rijden en had dan hoger kunnen komen dan nu het geval wasÓ.
Een combinatie van wat pech en een paar foutjes maakte dus dat de gehoopte eindklasseringen niet helemaal eruit kwamen. Maar toch allebei weer punten en twee prima lopende Honda´s met uitstekend Pirelli schoeisel maken dat we vol goede moed verder gaan.
Over drie weken gaan we verder met de campagne in het Groningse Eemshaven.
Henk Haasjes
