Tijdens een kletsnatte ÔpokerraceÕ in de Britse East Midlands behaalde Molenaar-Honda coureur Raymond Schouten met een 16e plaats zijn beste Grand Prix-resultaat uit zijn inmiddels anderhalf jaar durende GP-loopbaan. De sympathieke Brabander mistte op 0,16 seconde het door hem zo fel begeerde eerste WK-punt.
Nadat de 125cc race voor een droge race was gestart, werd de wedstrijd na 7 ronden afgevlagd door de regenval. In de afgelopen jaren was het zo dat de resultaten van beide racegedeeltes bij elkaar werden opgeteld, maar met ingang van dit jaar niet meer. Het werd dus n nieuwe korte race! Schouten startte vanaf de 28e plaats en rukte in enkele ronden magistraal op tot zelfs de 11e plaats en reed lange tijd in de WK-punten. Maar in de slotfase moest hij toezien hoe zijn concurrenten dichter bij kwamen. WK-leider Talmacsi ging vlak voor zijn neus voor de 2e keer na de herstart onderuit, waardoor Raymond vol in de remmen moest. In de laatste ronde maakte hij zelf ook nog eens bijna een highsider, waarbij Raymond op een haar na van zijn machine werd geworpen. Daardoor konden zowel Zanetti en Cortese er in de laatste meters net nog voorbij gaan. In het spoor van, zelfs naast Cortese rijdend, kwam Raymond op de 16e plaats over de finish, waarmee hij met een fractie van een seconde zijn eerste WK-punt miste.
De beste GP-score van vorig jaar was voor Raymond Schouten zijn 19e plaats in Sepang (Maleisi), een klassering die hij dit jaar in zijn tot dan toe best gereden Grand Prix van Sjanghai (China) wist te evenaren. Vandaag boekte de 20-jarige Brabander met zijn 16e plaats in de Britse GP op Donington Park dus zijn absoluut beste score, maar hij kreeg geen loon naar werken met een WK-punt. De herstart was voor 9 ronden en ondanks dat Schouten vanaf de 28e plaats van start moest rukte hij zelfs even op tot de 9e plaats. ÒHer en der vielen er wat concurrenten af en ik hield het hoofd koel in de openingsfase. In de eerste bocht was een valpartij en ik zat aan de goede kant. Ik reed zelfs even op plaats 9 en heb 90% van dit 2e gedeelte van de race een pitbord uit zien hangen waarop een plaats in de WK-punten stonden. Maar achter me streed een grote groep van 5 man. Met valpartijen van Masbou en Talmacsi vlak voor me moest ik twee keer fors in de remmen en toen ik in de laatste ronde in de snelle rechter bocht naar beneden een bijna highsider maakte, was ik even uit mijn ritme geraakt en konden die mannen langszij komen. Daar baal ik wel zo van, maar de race was goed. Ik zat er goed bij en wordt liever 16e dan crashend op een 12e plaats, maar het is wel zuur. Het was een wonder dat ik mijn Honda overeind hield tijdens dat hachelijke moment in de slotronde en had geluk dat ik er op bleef zitten, maar pech dat ik daardoor de punten misliep. En dat op zoÕn klein rot stukjeÓ, aldus Schouten, gebarend met zijn duim en wijsvinger met twee centimeter er tussen, de afstand waarop hij het WK-punt miste. Teambaas Arie Molenaar stelde zijn pupil gerust met de gegevens dat hij een hele sterke, veruit zijn beste, race gereden heeft en dat hij alweer vooruitgang boekt. ÒDie punten zitten er in een van de komende 8 GPÕs aan te komenÓ, weet Molenaar.
Net als tijdens de TT van Assen viste Jakub Smrz nu ook op Donington Park net achter het net met een 16e plaats. Vanaf zijn 17e startpositie maakte hij een enorm slechte start, waardoor hij in de eerste ronde pas als 25e door kwam. Normaal gesproken heeft ÒKubaÓ helemaal geen hekel aan de regen, sterker nog, hij behaalde altijd prima resultaten onder natte of halfnatte omstandigheden. ÒHet circuit was hier echt enorm glad. Door de auto en truckraces is de ruwe, grip biedende, laag van het asfalt enorm afgesleten, waardoor het af en toe net was of je op een ijsbaan racete. We hadden de koppeling veranderd voor de start, die was dus goed, maar ik verprutste het nu zelf. Mijn achterwiel gleed onder me weg en spinde te veel, waardoor ik uit balans raakte en van het gas af moest. Toen ik weer grip had, waren de concurrenten al goed op weg. De eerste rondes was echt enorm aftasten, want de warm up was wel vochtig, maar niet zo kletsnat als de race. Al snel bleek dat we de achtervering te hard hadden laten staan. Daardoor gleed de achterband in veel bochten te snel weg en op het rechte stuk spinde de achterband zelfs. Ik wilde de race finishen en niet crashen, hoewel ik in een aantal snelle bochten meerdere keren bijna van mijn machine werd geworpen. Met nog 7 ronden te gaan had ik Leblanc en Rous in het vizier, maar het glijden werd erger. In de slotfase zat ik aan hun wiel, want met zÕn drien streden we om de laatste 2 WK-punten. Het was jammer dat in de allerlaatste ronde de kopmannen voorbij kwamen en we als het ware extra ruimte moesten geven aan de podiumgangers, want daardoor moest ik een klein gaatje laten vallen met Leblanc en Rous, dat ik in de laatste 4 kilometer niet meer dicht kon rijden. Ik zat nog wel aan het wiel van Rous in de laatste chicane, maar kon er niet voorbij. Jammer, nt geen punten. Toch wel een teleurstelling, net als in Assen. Laat ik dan ook maar blij vooruit kijken naar de Sachsenring, waar we volgend weekeinde al de Duitse GP rijden. Dat is echt een baan die me ligt, en waar ik vorig jaar een punt scoordeÓ, besluit de 21-jarige Tsjech.
