Vertrek vanuit Nederland gaf vrijdagmiddag zon. Net over de grens werd het al donker waardoor we er van uit gingen dat we op een natte baan zouden moeten racen. En zo gebeurde het zaterdagochtend voor de eerste tijdtraining. Met een andere, voor Erwin nieuwe, voorband proberen gevoel te krijgen wat deze doet. Echt gevoel kreeg hij nog niet. Dit wil zeggen de grenzen van de mogelijkheden van deze band werden bij lange na niet gevonden. Toch was het geen onbestendig gevoel en er werd een 11e tijd gereden.
Voor de tweede tijdtraining een andere tandwielverhouding gekozen, hetgeen een gouden greep bleek. Samen met het vertrouwde gevoel van de voorband de grenzen opgezocht (niet overschreden) en zijn tijd verbeterd met negen seconden. De meeste rijders maakten progressie en een achtste startplaats voor de race op zondag stemde het team zeer tevreden.
Op de racedag had het nog niet geregend. De 125cc klasse had gereden met regenbanden, waarbij deze op de langzaam opdrogende baan niet kapot waren gereden. Omdat de luchtvochtigheid erg groot was, het af en toe toch wat regen ging spetteren en we op safe wilden gaan racen, zijn de regenbanden niet gewisseld voor de race. Vlak voor de start waren vele rijders aan het wisselen voor slickbanden, opgesneden slicks, intermediates of een combi van de diverste soorten. Na de verkenningsronden wisselden een aantal ook weer terug naar regen, terwijl in Erwin zijn optiek een opgesneden slick een mogelijkheid was. Mede door de goede grip van de nieuwe (regen-) voorband wilde Erwin daarmee starten en ervaring opdoen. Door het hele gewissel duurde het erg lang voor er gestart werd. De motor had daardoor een flink hoge temperatuur gekregen, waardoor het vermogen met de start grotendeels weg was. In de buurt van de 20ste plaats het lange rechte eind af. Door het onzekere gedrag van vele rijders en het zelfvertrouwen van Erwin in zijn mogelijkheden, vocht hij zich in de eerste ronde terug naar de negende plaats. Flink door gegast en de tweede ronde lag hij reeds zesde. Na vervolgens een drietal ronden de vierde en vijfde rijder in het vizier te hebben, had Erwin even het gevoel een nog mooiere prestatie neer te kunnen zetten. Echter, achter hem sleepte een drietal rijders zich slipstreamend (uit de wind van de voorligger) richting Erwin. Toen deze Erwin dan op een gegeven moment slipstreamend op het lange rechte eind voorbij gingen, was Erwin verbaasd dat ze daarna niet bij hem weg reden. Erwin hoogstwaarschijnlijk als mikpunt gebruikt, maar niet de kracht om daarna op eigen kunnen datzelfde tempo voort te zetten. Was misschien ook wat moeilijk. Erwin wist door zijn eigen snelheid te handhaven vaak van positie te wisselen met deze drie rakkers. Door het in de gaten houden wat de anderen deden, had Erwin niet gelet op de laatste ronde. Als hij dat had geweten, had hij in die laatste ronde twee keer een inhaalactie doorgezet om de zesde plaats te heroveren. Het werd daarmee een zevende klassering. Tevreden met de mooie acties in het geheugen weer terug naar huis.
Het seizoen is afgesloten met deze laatste race op het waanzinning mooie circuit van Spa Francorchamps. In het eindklassement voor het Open Nederlands Kampioenschap prijkt Erwin zijn naam op een mooie negende positie. Niet slecht voor de grijs wordende Teambike-coureur. Zijn dank gaat dan ook uit naar Jan, Aukje, Sylvia en Niels die het hele jaar belangrijke spillen zijn geweest van Teambike. Daarnaast hebben Com4 Service en Champion een enorme bijdrage geleverd in het realiseren van deze negende plaats in het ONK, de zevende plaats in het Belgisch Kampioenschap en de 29ste en 16e plaats tijdens de races voor het Europees Kampioenschap in respectievelijk Assen en Anderstorp, Zweden.
