Spa Francorchamps Ons vorige bezoek aan Spa in het voorjaar verliep dramatisch, door grote technische problemen met de motor kon Ronald toen maar enkele rondjes rijden en kreeg hij geen kans om zich te kwalificeren. We hebben ondertussen echter het volste vertrouwen in de motor gekregen en waren van plan om ons tijdens dit bezoek volledig op de vering die afgelopen week door WP opnieuw onderhanden genomen is, te concentreren. Helaas werkte het weer dit weekend totaal niet mee waardoor alle plannen zowel letterlijk als figuurlijk in het water vielen.
Toen zaterdagmorgen de eerste training voor de 250cc van start ging was de baan volledig nat waardoor we met regenbanden moesten rijden. Het was verheugend om te zien dan er deze keer opnieuw een groot aantal deelnemers zich voor de 250cc wedstrijd hadden ingeschreven waaronder een aantal buitenlanders. Al snel bleek dat Ronald totaal geen grip had, in eerste instantie dachten we aan de vering, maar wat we ook verstelde, niets hielp om de grip te verbeteren. Ronald zette een teleurstellend tijd van 3.25.3 neer, en kwalificeerde zich hiermee als vijftiende. Voor aanvang van de tweede training hebben we de setup van de motor verder aangepast met als doel de grip achter te verbeteren. Tijdens de training die eveneens in volledig natte omstandigheden verreden werd, bleek echter al snel dat dit ook niet noemenswaardig geholpen had. Ronald kwalificeerde zich dan ook teleurstellend als eenentwintigste met een tijd van 3.24 Dat betekende dat hij met de wedstrijd van de zesde rij zou moeten vertrekken. Na de training hebben we langdurig gediscussieerd en ook bij andere teams informatie ingewonnen over wat de oorzaak van het probleem zou kunnen zijn. Uiteindelijk bleef er maar een conclusie over, de door ons gebruikte Michelin regenbanden lijken niet bij deze lage temperaturen (het was 6-7 graden Celsius) te werken, daarbij moet ook opgemerkt worden dat wij als enige van de top-tien teams met Michelin regenbanden rijden.
Zondagmorgen zag het opnieuw grijs uit, af en toe miezerde het wat, de baan was en bleef nat. Tegen de tijd dat de 250cc race sÕmiddags echter van start zou gaan was de baan nog steeds nat maar met hier en daar een droog spoor. Dat werd voor alle rijders een moeilijke beslissing over de te maken bandenkeuze. Op het laatste moment besloten we om de regenbanden te vervangen door Michelin intermediates. We besefte echter dat we hiermee een risico namen , als het opnieuw zou gaan regenen zou Ronald een groot probleem krijgen. Op het startgrid was te zien dat de meeste rijders voor regenbanden hadden gekozen, en een klein aantal had voor slicks of intermediates gekozen. Ronald had weer een zeer goede start en kwam de eerste ronde als dertiende door, dit ondanks het feit dat hij de eerste ronde heel rustig moest beginnen, hij had nog nooit een snelle ronden met de 250 op deze baan gereden, en het was ook afwachten hoe de banden zich in deze omstandigheden zouden gedragen. Een paar honderd meter ervoor reed een groepje van een man of vijf. Langzaam maar zeker verhoogde Ronald zijn tempo, hij bleek heel goed grip te hebben, maar moest wel goed opletten dat hij op de droge lijn bleef. Een ronde later was te zien dat hij heel snel op de groep voor hem inliep, hij zette op dat moment een tijd van 2.58.5 neer en dit zou tevens zijn snelste tijd worden. De volgende ronde was Ronald bij het groepje aangeland en werd zijn opmars tijdelijk gestaakt. Hij moest nu proberen om de rijders voor hem in te halen, en hoewel hij overal sneller was, was dit toch moeilijk omdat hij met zijn intermediates niet buiten de ideale lijn mocht komen. Een ronde later lag hij op de elfde plaats en deed pogingen de volgende rijders te passeren. Dit lukte en langzaam maar zeker reed Ronald naar voren. Toen echter maakte hij een foutje, hij wijt het zelf aan het donkere vizier waardoor hij de natte plekken op de baan niet goed kon. In ieder geval kwam hij buiten de ideale lijn waar hij de motor niet plat durfde te leggen, en ging bij de volgende bocht net met zijn achterwiel over de kletsnatte en spekgladde kerbstones. Zijn achterwiel sloeg weg en er was niets meer aan te houden. Gelukkig hield Ronald geen blessures aan de valpartij over en ook de schade aan de motor viel mee. Zonde, net op het moment dat Ronald weer aan kon zette, hij had nu immers weer vrij baan voor zich. Volgens Ronald was de bandenkeus precies goed, en was de val te wijten aan een fout van hem. Hij verspeelde hiermee tevens zijn achtste plaats in het kampioenschap, en is nu definitief als tiende geindigd. Dat betekend dat ons doel om het eerste jaar bij de eerste tien te eindigen gelukt is, dit ondanks vijf nul resultaten, we zijn dan ook tevreden met het eindresultaat. Dat de strijd voor de zevende tot de elfde plaats spannend was blijkt wel uit het feit dat er maar zeven punten verschil tussen deze plaatsen zit.
Het seizoen is helaas ten einde, we gaan ons weer voorbereiden op het volgende seizoen. Ronald rijdt het volgende seizoen weer op de Kurstjens Honda, in samenwerking met AT Motoren.
We willen tevens al onze sponsors en Club van 50 leden heel hartelijk bedanken voor hun steun. Zonder hun was het heel moeilijk zoniet onmogelijk geweest om deze sport te bedrijven.
