Mooi resultaat op Rizla Racing Day, blije gezichten op n na Met de vordering van het seizoen krijgt Raymond van der Molen de smaak steeds meer te pakken. Bezorgde zijn 1:26,6 tijdens de vorige races op Assen hem al blije gezichten bij de teamleden van ERT/2000, op zaterdag bleek Raymond de smaak al snel weer te pakken te hebben. Er hoefde relatief weinig gesleuteld te worden, Raymond kon met een hem vertrouwde afstelling de baan op.
Eerder die week was bij Pittstop Motorservice de nieuwe radiateur geplaatst en was de motor op alle essentile punten nagelopen. Met een welhaast optimaal aanvoelende motorfiets kon Raymond nu de concurrentie aangaan met alweer en groot aantal EK-Superstockrijders, de meesten uit Belgi. Geen gemakkelijke kluif, zo bleek ook nu weer, maar Ray-the Devil liet wel een dertiende starttijd noteren. En dat is wel weer twee plekjes beter dan de vorige keer. Er viel meer uit te halen, maar helaas restte er niet voldoende tijd: een mooie 1:26-er en weer een stukje verder naar voren in het startveld, met een gunstig zicht op de top tien.
Hoe gunstig, dat bleek op de zonovergoten zondag, de derde Rizla Racing Day. Nadat de tienduizenden toeschouwers de afritten van de A 28 hadden verstopt, daarna een parkeerplekje hadden gevonden om vervolgens massaal de tribunes te bevolken, kwam Raymond al vroeg in de ochtend aan de start. Op zich best gunstig, want het was nog niet zo warm en de buien van later op de dag, waren nog in geen velden of wegen te bekennen. Dat Raymond snel kan starten, dat weten de meeste rijders van het Superstockveld intussen wel. Maar wat er zondag gebeurde: in n veeg lag Raymond op de zevende plek!
Het kon natuurlijk niet anders, of er moesten nog een paar pittige robbertjes geknokt worden om de vierkante centimeters asfalt, zoals motorsportcommentator Hans Kievit het zo mooi kon zeggen. Raymond kon ondanks een zeer strakke serie snelle rondes, allemaal laag in de 1:27, met als snelste ronde 1:26,8, zijn positie niet vasthouden. Een goeie twaalfde plaats werd het beste resultaat tot nu toe, voor een 48.000 koppig publiek! Weer allemaal blije gezichten bij ERT/2000, behalve bij Ray, die als geen ander had gevoeld dat er meer in had gezeten. Hij klaagde over een onderarm blessure, wat de bediening van de motor bemoeilijkte. Bovendien bleek de achterband zo ver heen, dat er in de laatste ronde ´slechts´ 1:27,5 uit het min of meer verwoeste rubber kon worden geperst. Nou, dat weten we dan weer. Ja, dat werd niet letterlijk gezegd, maar die stemming heerste wel in het kamp van ERT/2000. En na een rondleiding door de paddock, was Ray zijn onderarm weer even vergeten.
O ja, broer Robert van der Molen: Van harte gefeliciteerd met die magistrale overwinning, de perfecte sportieve wraak op Didier VanKeymolen!
Tekst: Tim de Jong
