De maand april staat bol van de raceactiviteiten, het seizoen is nauwelijks begonnen en we zijn alweer toe aan de 4e race van de SuperCup. Zoals de traditie inmiddels ingeeft, is er een extra trainingsdag voorafgaande aan de race, waar in dit geval door Patrick en Hans gebruik van wordt gemaakt. Zo is op donderdagavond een groot deel van het team al vertegenwoordigd op de Paddock van Assen.
Het beloofd een enerverend weekend te worden met redelijk tot goed weer in het verschiet, hetgeen het debacle op de duitse N_rburgring van het paasweekend snel moet doen vergeten. Daarnaast zal het voor onze nieuwste teamaanwinst, Thijs de monteur, zijn vuurdoop worden. En als klap op de vuurpijl, de teampresentatie / persconferentie van het team in de vipbox van Arie Molenaar.
Maar om niet op de feiten vooruit te lopen, op donderdagavond waren Patrick, Petra en Hans aanwezig en hadden de ruimte voor pitbox 18 bezet. Op de trainingsdag maken we geen gebruik van de pitbox, wanneer het weer goed is. In plaats daarvan hebben we een grote witte pittent, waar het ook goed toeven is en waar we van alle gemakken voorzien zijn. Na de nodige bezoekjes van mederacers en deelnemers aan de CRT, zijn we toch maar gaan slapen om de volgende dag uitgerust aan de training te kunnen beginnen.
De trainingsdag
De vrijdag begon rustig en nadat alle reguliere CRT deelnemers hun briefing en instructies gehad hadden, mochten de deelnemers aan de gridtime sessies hun startnummer en transponder ophalen. Zowel Patrick als ik hadden allebei 4 van de 5 sessies geboekt, waarbij we er 3 samen konden rijden. Voor Patrick de eerste kennismaking met het vernieuwde Assen en voor mij het voortzetten van de progressie. Inmiddels was ook Thijs gearriveerd en kon voor hem de kennismaking met de motoren beginnen. De dag ervoor had hij bij Hyperpro een cursus gevolgd om ook op het gebied van vering en demping het nodige te kunnen betekenen binnen het team. Om hem niet te overweldigen met informatie zou de Yamaha van Patrick als eerste sleutelobject gaan dienen, naast de algemene hand- en spandiensten die merk onafhankelijk zijn zoals aftanken, bandenwarmers, etc. Thijs pakte het allemaal goed op en ging zeer enthousiast aan de gang, waarbij als snel bleek dat hij oog heeft voor het werk dat er te doen is in het hele racebedrijf.
Het duurde slechts n sessie voordat Patrick zijn rondetijden al onder die van mij lagen, wat ook in de lijn der verwachting lag. Evenals vorig jaar bleek hij ook dit jaar 2 seconden sneller te rijden, maar de progressie duurt natuurlijk voort. Het leuke van een vernieuwd circuit is dat je bijna dagelijks je PR verbetert en dus veel progressie boekt. Uiteindelijk was Patrick’s snelste tijd 1:53 en de mijne 1:55. Voor allebei een prima uitgangspositie voor de race en kwalificatie van zaterdag. En met een goed gevoel begonnen we aan het inrichten van de pitbox. Ook was in de loop van de dag alle nieuwe teamkleding gebracht en hadden we een aantal banners van de sponsoren gekregen om de pitbox net dat beetje extra uitstraling te geven. Petra had 4 rode lopers geregeld waarop de motoren uitgestald konden worden, dus het geheel oogde lekker professioneel. Inmiddels arriveerden ook Jesenko, Luc en Jeanne, zodat het hele team compleet was.
Na wat sleutelen aan de pitbox opstelling waren we het er uiteindelijk allemaal over eens. De motoren netjes opgesteld, een zithoekje gemaakt en alles in gereedheid gebracht voor de racedag.
De racedag
Na de standaard plichtplegingen van inschrijven en keuren, waren we weer ruim op tijd klaar. En omdat we pas om half 11 hoefden te trainen, hoefden we ons ook niet druk te maken om de baan die nog wat vochtig was. De klassen voor ons zouden hem wel droog rijden;) Dit gebeurde ook inderdaad en Patrick en ik gingen ons gereed maken voor de 1e kwalificatietraining. Om eerlijk te zijn was het nog wel koud en besloot ik mijn thermopak aan te trekken onder mijn nieuwe Richa raceoverall. Ik weet dat ik niet goed presteer als het koud is, maar dat ik me ook niet maximaal kan bewegen met dergelijke kleding onder mijn overall. Maar het was slechts de eerste training.
De kwalificatietrainingen.
Ik besloot rustig aan te beginnen, om later eens aan te zetten voor een goede tijd. Ik merkte wel dat ik nog niet helemaal lekker in mijn vel zat, want voor mijn gevoel moest ik veel te hard werken om rondjes van 1:59 te rijden, maar wellicht zou het beter worden. Helaas mocht dat niet zo zijn, want in de 5e ronde werd de sessie stil gelegd vanwege de crash van Rene Schokker, om daarna niet meer hervat te worden. Dit was natuurlijk niet goed, met mijn 1:59 had ik de 23e trainingstijd en was ik niet tevreden. Patrick was ook niet geheel happy, maar bleek toch nog een 1:53 te hebben gereden, wat goed bleek voor een 10e startpositie.
Ook Jesenko, die voor het eerst in de A groep mocht trainen was niet geheel blij met het verloop, hij kwam bij lange na niet aan zijn snelste tijd en moest voorlopig genoegen nemen met een 36 plaats op de startgrid. Luc zijn training verliep op een half natte baan, dus de tijd die hij neerzette zou niet representatief zijn voor de classering. Voorlopig stond hij op de 24e plaats in de D groep.
Gedurende de dag was het een komen en gaan van genodigden en belangstellenden in de pitbox. Er gezellig, maar het overzicht in de pitbox was op deze manier wat lastig te bewaken. Gelukkig had Petra een televisie meegenomen, zodat we alle rondetijden live konden volgen, voor als we even niet aan de pitmuur konden staan. Inmiddels zou de 2e serie trainingen beginnen en begon iedereen zich al weer langzaam gereed te maken. Motoren werden afgetankt, bandenwarmers gingen weer aan en hier en daar werd nog wat vers rubber gestoken.
Patrick en ik moesten even voor 2 uur trainen en mochten zoals gewoonlijk vanuit de pitbox starten. Ik was erop gebrand om een goede tijd neer te zetten en vertrok als 2e vanuit de pitstraat om in ieder geval vrij baan te hebben. De snelsten zouden me snel inhalen, maar wellicht kon ik daar even bij aanpikken. In de eerste ronde kwam Danny de Boer voorbij, maar die had er dusdanig de sokken in, dat ik daar niet al te lang achter kon blijven zitten. Mijn 2e doorkomst was een 1:56, dus 3 seconden sneller dan de ochtendsessie, waardoor ik in ieder geval wat gunstiger op de grid zou komen te staan.
Wetende dat ook de rest sneller zou rijden, wist ik dat het me slechts een paar plaatsjes zou helpen, maar de training duurde nog lang. Wel kreeg ik last van mijn pak, de kraag bleek te hoog waardoor ik niet goed de bochten door kon kijken en mijn nek begon ook al wat pijnlijk te worden. Maar ik besloot gewoon lekker door te gaan, in de hoop iets van ritme op te kunnen doen. Na de 4e ronde, werd op Hogerheide met geel gezwaaid en ik zag al gauw waarom. Er lag iemand in de Ramshoek en nadat ik dichterbij kwam, zag ik dat het een gele motor betrof met een bestickering die ik maar al te goed kende….. Het was inderdaad Patrick… Door de toch nog hoge snelheid kon ik niet in n oogopslag zien hoe hij er zelf aan toe was, ik zag alleen dat hij op de grond lag en dat er mensen met hem bezig waren. Nadat ik de GT uit kwam, werd er met rood gezwaaid, dus weer einde training. In de uitloopronde kwam ik nog een keer door de Ramshoek en kon de situatie wat beter inschatten. De motor was erg stuk en Patrick lag nog steeds op de grond…..
Snel naar binnen en iedereen informeren over hetgeen ik gezien had. Na verloop van tijd kwam de crashcar de motor van Patrick brengen, of beter gezegd wat daar nog van over was. De voorvork werd er als los accessoire bijgeleverd….
Hierna zijn we naar de medisch post gegaan waar Patrick al een eerste onderzoek gehad had. Men vermoedde dat hij een lichte hersenschudding had en een aantal zware kneuzingen. Waarschijnlijk had hij niets gebroken, maar hij zou overgebracht worden naar het ziekenhuis in Assen.
Reactie Patrick :
Tja hoe kwam het, ik was lekker aan het rond gaan samen met Joan en reed 01:51.9, bleek later een 7e tijd te zijn deze ronde was sneller en de grip en hellingshoek van de Dunlops lijken wel eindeloos, we liepen in op een langzamere rijder, deze ging in meeuwenmeer van het gas af waardoor Joan gehinderd werd (moest remmen…) en ik er voorbij schoot en achter die rijder de ramshoek instuurde, ik passeer altijd pas bij de nadering van de GT bocht dus bleef achter hem hangen toen hij plotseling wel heel snel op mij af kwam (misschien ging hij van het gas?)ik moest of remmen of ik zou zo bij hem binnen rijden.
Ik deed het eerste en de motor richt zich op en raakt in onbalans, ik kreeg weer controle maar had toen al een lijn die recht de ramshoek uitliep de grindbak in.
Ik heb nog geremd totdat de weg op hield knalde toen behoorlijk snel de grindbak in en zag een muur op me afkomen en besloot van de motor te springen, toen ik uitgerold en getold was stond er al snel een Baco, lopen ging echter niet, want mijn linker been deed erg zeer, met een brancard weggevoerd bij code rood sorry vrienden van de 1000’s later nog naar het ziekenhuis geweest maar mocht toch vertrekken, maar jongens jongens wat een klapper…….
Dit was natuurlijk een enorme domper binnen het team en zorgde ervoor dat de logistiek zoals we die gepland hadden even in de ijskast moest. Petra is met hem meegegaan naar het ziekenhuis en zou daar later worden opgehaald. Luc en ik hebben zijn spullen meegenomen naar de pitbox en waren nipt op tijd voor de geplandde rijdersvergadering met het CRT.
Na deze vergadering moest ik de motor nog in gereedheid brengen voor de race en had nog geen idee waar ik moest starten. Mijn tijd die ik in de 2e ronde reed, bleek gelukkig voldoende voor een 20e startpositie, waarbij ik onder normale omstandigheden wel kansen zag. Patrick bleek 1:51 gereden te hebben, wat hem een 7e positie zou opleveren…..
Jesenko had zich in de training enorm verbeterd en reed een nieuw PR van 1:55, maar ook in de SuperCup 600 waren de andere ook veel sneller gaan rijden, dus leverde hem dit een 30 startplek op de grid op. Luc had zijn tijden ook verbeterd en was 10 plaatsen op de grid gestegen. Hij mocht starten vanaf een 14e plek.
De races.
Onze race zou de eerste zijn van het Racing for O.s.c.a.r. team, om 3 minuten over 3 mochten we starten. Met gemengde gevoelens reed ik de opwarmronde naar de startopstelling. Alhoewel ik eigenlijk bezig moest zijn met de start en scherp zou moeten zijn, was dit vanwege alle gebeurtenissen geenszins het geval. De rode lichten gingen aan en na 2 seconden weer uit. Ik reed weg, schakelde net als de vorige race vlot over naar de 2e versnelling, maar vergat domweg vol gas te geven…. Hoezo niet scherp… Terwijl ik een paar meter op weg was, zag ik een aantal rijders die 2 rijen achter me stonden met een verschrikkelijke vaart voorbij schieten…. Dit kon niet alleen te wijten zijn aan mijn minder alertte reactie…. Bijna achteraan dook ik aan de rechterkant de Haarbocht in, maar omdat er iemand onderuit schoof, kwam iedereen mijn kant op. Ik moest over de curbstones en een stuk pitstraat meepakken om niet ook te vallen en kon alleen maar achteraan aansluiten.
In de Ossenbroek was ik veel sneller dan mijn voorgangers, maar ik had niet de scherpte om zoals vorige keer de motor ervoor te gooien en een opmars naar voren te beginnen. Na een paar rondjes leerdde een blik op mijn laptimer dat de rondetijden veel te hoog waren en zeker 3 seconden verwijderd van mijn snelste tijd, bovendien begon mijn pak nu serieus in mijn nek te snijden en kon ik me niet soepel bewegen. Na wat schermutselingen ben ik uiteindelijk op een teleurstellende 28e plaats geindigd.
Erg jammer, ik had me er een hele andere voorstelling van gemaakt… Gelukkig komen er meer races en zal ik de volgende keer weer strijdwaardig zijn 🙂
Voor Jesenko was de race ook niet echt bevredigend, van start op een 30e positie en uiteindelijk gefinished op de 33 positie. Met nog een bijna crash in de GT, in de 2e ronde was hij niet in staat zijn nieuw gereden PR te benaderen. Volgende keer betere…. Luc wist uiteindelijk in zijn race 15e te worden en voorloor als enige slechts 1 plek t.o.v. de startpositie.
Nadat alle races gereden waren, hebben we de pitbox leeggeruimd en zijn we naar de vipbox van Arie Molenaar gegaan om ons voor te bereiden op de teampresentatie.
Het eerste teamoptreden op Assen is naar volle tevredenheid verlopen, helaas zijn crashes even zo goed verbonden aan het racen, als het behalen van punten of overwinningen. Wel jammer dat het gelijk op de eerste dag moest gebeuren, maar uiteindelijk zal het team weer in de oorspronkelijke samenstelling acte de presence geven.
Patrick, betereschap gewenst van het hele racing for O.s.c.a.r. team !!!
