Met enige vertraging begon de eerste training van de Superstock klasse. oede weersomstandigheden met hier en daar een donkere wolk.
Tijdens de dertig minuten durende training had Van der Molen alle kans om een snelle ronde neer te zetten. Op de eigen stopwatch kwam dan ook een tijd van 1:33 naar voren. Een tijd welke goed zou zijn voor de eerste startplaats.
Na deze eerst tijdtraining ontstond er echter veel onrust onder de rijders. Door een computerstoring waren alleen de eerste ronden geregistreerd. Hierdoor werd Van der Molen terug verwezen naar een derde plaats. Veel rijders waren hierdoor gedupeerd, waaronder Robert, die in feite ÂŽÂŽn seconde los stond van de nummer 2. Naar onze mening had de organisatie dit aan de teams moeten mededelen en de training stop moeten zetten. Helaas is dit niet gebeurd.
Alles zou dus afhangen van de tweede training later op de dag. De tweede tijdtraining was wederom droog. Het uitgangspunt was een start-positie op de eerste rij. De kopgroep lag erg dicht bij elkaar, de eerste 10 rijders zijn dan ook zeer aan elkaar gewaagd. De tijden van Robert varieerde van de eerste tot de derde plaats met als eindresultaat een mooie tweede startplaats.
Vlak voor de wedstrijd moest Robert door enkele helpers op de motor gehesen worden. De helse pijn in zijn rug kon hem echter niet weerhouden om te starten. Bij de start Robert was als tweede weg. Na een viertal ronden lag hij, ondanks de pijn, nog op een keurige derde plaats. In de zevende ronden ontstond er een rode vlag situatie waardoor er opnieuw gestart moest worden. Na de herstart zouden er nog 8 pijnlijke ronden verreden moeten worden.
Ondanks alles kwam Robert als nog als derde over de finish. Het podium kon hij echter niet meer halen en werd door de ambulance richting de mobiele polikliniek vervoerd. Geen podium voor Robert maar voor zijn moeder deze keer. De beker, bloemen en champagne gingen dus alsnog mee naar huis.
Robert, petje af hoor ! Ondanks alles toch nog een derde plaats, je bent een kanjer.
