Als opwarmer voor de wedstrijden in september, besloten we om in het weekend van 20 en 21 augustus deel te nemen aan de E.K.-race in het Duitse Schleiz. Donderdagmorgen vroeg vertrokken Rik, Arie en Gea voor een rit van 650 kilometer. En na ruim 9 uur werd de START-truck geparkeerd op het rennerskwartier van de Schleizer Dreieck.
Een prachtig semi-stratencircuit in de heuvels van Ost-Th_ringen, iets ten zuiden van de stad Gera. Õs Middags het circuit per scooter verkend; een hele snelle baan met veel hoogteverschil en een paar moeilijke knikjes. Rik kon bijna niet te wachten om de R6 hier rond te sturen; maar eerst nog een nachtje slapen.
Met de zon aan een strakblauwe lucht en een temperatuur van zoÕn 25 graden ging Rik Õs morgens voor een extra vrije training het circuit op. Deze training stond vanzelfsprekend in het teken van het verkennen en de juiste lijnen ontdekken. ÔNiet makkelijk, maar wel machtig mooi; wow, hier kun je echt hard gaan. ZoÕn circuit moesten we in Nederland ook hebben, aldus Rik.Õ In de middagsessie, eveneens een vrije training, ging Rik al lekker rond en werd druk gewerkt aan de juiste afstelling van gearing en vering. Veel rondjes kunnen draaien en stapje bij stapje kregen we de motor steeds beter aan het sturen.
Zaterdagmorgen was het helaas een stuk frisser en zwaar bewolkt. In de eerste kwalificatie moest er dus direct flink aan getrokken worden, want het was de vraag of we het de hele dag droog konden houden. Rik ging 2 seconden harder dan gisteren, maar de concurrentie zat natuurlijk ook niet stil. En hoewel we niet ontevreden waren over het rijden, viel de 19e tijd een beetje tegen. Maar Rik wist dat er op een paar punten van het circuit nog wel tijdwinst was te behalen. Wat we echter Õs morgens al aan zagen komen, gebeurde jammer genoeg inderdaad. Ongeveer een uur voor de tweede kwalificatie begon het te regenen en hield het ook niet weer op.
Hierdoor konden we niet verder met de afstelling van de vering. De tweede machine gepakt, die op regenbandjes stond, en hiermee wist Rik in het natte prima zijn weg te vinden. Met een 8e tijd in de regen zat Rik er heel goed bij. De tijden uit de eerste sessie werden vanzelfsprekend niet verbeterd, waardoor Rik bleef steken op de 19e kwalificatietijd. Voor zondag was het nog maar afwachten wat de Duitse Erwin Kroll voor ons in petto had.
Zondagmorgen zag de wereld er heel klein uit; door de mist kwam het programma anderhalf uur later op gang. In de warm-up was de baan nog vrij nat, daarom even een paar rondjes gereden met de ÔregenfietsÕ. Na de middag klaarde het helemaal op en kwam de zon er weer door. Door de uitloop ging de Supersport pas om 16.45 uur van start. Rik was goed weg, maar verloor weer wat posities in de eerste bocht en chicane en kwam bij de eerste doorkomst als 18e voorbij. Er ontstond al vrij snel een kopgroep van zoÕn 10 man die wegreed van de rest van het veld. Rik zat in een groepje van vier, die streden om de plaatsen 18 tot en met 21. Na de 4e doorkomst kwam er een official met het bord Ôride trough nr. 26Õ de pitsstraat in.
OepsÉÉÉRik werd bestraft voor een Ôjump-startÕ. Arie gaf hem op het pitbord aan dat hij binnen moest komen, maar door een valpartij kwam er een rode vlag, waardoor iedereen binnenkwam. Rik: ÔTja, ik had al een donkerblauw vermoeden dat ik iets te snel weg was. Shit, hier baal ik van zegÕ. De official kwam melden, dat Rik na de herstart alsnog binnen moest komen voor zijn straf. Geen Ôstop and goÕ, maar gewoon rustig door de pitsstraat rijden. De straf bleef namelijk staan, omdat er geen compleet nieuwe race werd gestart. De tijd over de eerste 5 ronden telde ook mee. Snel nog even wat veranderd aan de setting van de voorvering, want die stond toch nog niet helemaal naar wens.
Bij de herstart opletten geblazen; bij een nieuwe jump-start zou Rik de zwarte vlag krijgen, was ons even fijntjes meegedeeld. Na de eerste ronde kwam Rik zijn straf ÔuitzittenÕ en dit kostte hem toch gauw zoÕn 15 seconden. Door een valpartij in de eerste bocht was de concurrentie al wat uitgedund c.q. ook achterop geraakt en zo kon Rik vanaf een 20e positie de jacht inzetten op de felbegeerde E.K.-punten. Dit ging hem goed af, want na een paar rondjes kwam de concurrentie weer in zicht. Vervolgens wist Rik om de paar rondjes een plaatsje op te schuiven; zo moesten o.a. de Italiaan Tullio Vanoni en de Tsjech Jiri Broz er aan geloven. Op de streep had Rik na hard werken de 15e positie in handen. En omdat de race een combinatie was van Supersport en Superstock kon er nog 3 man worden weggestreept. Dus een prima 12e plaats en 4 E.K.-punten in de tas!
Rik: ÔDat had ik na die straf voor de jump-start helemaal niet meer verwacht. Ik ben gewoon door blijven knallen, want je weet nooit wat er nog meer gebeurd in de race. Ben heel blij met de E.K.-punten en deze 12e plaats. Nu de motor nog iets beter aan het sturen zien te krijgen en op naar de volgende race over twee weken in Oschersleben (I.D.M. op 4 september).Õ
Overigens deden de Nederlanders het prima in Schleiz. De 4 deelnemers in de Supersport reden allemaal in de punten. Mile Pajic werd 7e, Allard Kerkhoven scoorde een hele mooie 4e plaats en (oud START-coureur) Swen Ahnendorp mocht zelfs het podium beklimmen voor een prachtige 3e plaats.
